Kostecki zdobywa mistrzostwo, a Waters wygrywa wyścig 27

Brody Kostecki z Erebus Motorsport wygrał mistrzostwa Repco Supercars w pierwszym wyścigu weekendu, Vailo Adelaide 500, w którym doszło do wypadku Cam Waters.

Kostecki zakwalifikował się na pole position i był prawie pewien, że zdobędzie tytuł na jeden wyścig przed końcem, gdy Shane van Gisbergen rozbił się po tym, jak nie był w stanie uniknąć pierwszego uderzenia innym startem Willa Browna w Erebusie.

Aby wykonać swoje zadanie, potrzebował jedynie wykończenia, pokonując stosunkowo konserwatywny wyścig, dzięki któremu Coca-Cola Camaro z numerem 99 powróciła na szóste miejsce po 78 okrążeniach na torze Adelaide Parklands Circuit.

Waters wyprzedził Reynoldsa i objął prowadzenie tuż po połowie dystansu, i pomimo szarży kierowcy Grove Racing po drugim przystanku, to Tickford Racing z numerem 43 wyprzedził Mustanga z numerem 26 o 0,6708 sekundy.

Finałowy wyścig Mistrzostw REPCO SUPERCARS 2023 na jednym z najlepszych torów ulicznych na świecie. Ciesz się tym wszystkim w VAILO ADELAIDE 500, Kliknij tutaj, aby kupić bilety

Thomas Randle dobiegł z 15 sekundową stratą do trzeciego miejsca w rankingu Tickford z numerem 55, przed Chazem Mostertem z Walkinshaw Andretti United i Brocem Feeneyem z Triple Eight Race Engineering w pierwszym Chevrolecie Camaro.

Kostecki, który na trzy okrążenia przed końcem oddał Feeneyowi piąte miejsce, wrócił do domu o kolejne 3,7 sekundy do tyłu na szóstej pozycji, przed Willem Davisonem, Jamesem Courtneyem, Andre Heimgartnerem i Scottem Pye.

W klasyfikacji kierowców Kostecki ma obecnie 233 punkty przewagi nad Van Gisbergenem, a na stole pozostało 150 punktów, choć zwycięstwo w mistrzostwach będzie oficjalne dopiero po zakończeniu 28. wyścigu jutro po południu.

Erebus prawdopodobnie wywalczyłby wówczas również tytuł mistrza drużynowego, biorąc pod uwagę, że ich przewaga nad Triple Eight została zmniejszona do zaledwie 161 punktów, a do zaoferowania ma łącznie 288 punktów.

Dzięki niewielkiemu pozytywnemu posunięciu dla Triple Eight Feeney awansował na trzecie miejsce w klasyfikacji kierowców, ze stratą 102 punktów do Browna.

Dramat zaczął się jeszcze przed rozpoczęciem wyścigu 27, kiedy Cameron Hill nie opuścił pola startowego, co zmusiło go do powrotu do alei serwisowej swoim Camaro nr 35 Truck Assist.

Gdy zgasły światła, Kostecki i jego kolega z drużyny Reynolds (nr 26 Penwright Mustang) zderzyli się, biegnąc w stronę szykany Senna, zanim ten ostatni został w tyle w zakręcie nr 1.

W czwartym zakręcie Van Gisbergen zdobył dosłowne i metaforyczne punkty w mistrzostwach, gdy nie był on w stanie uniknąć silnego kontaktu z Brawnem po tym, jak kierowca Erebusa został uderzony w ścianę przez Antona De Pasquale.

Ani Coca-Cola Camaro nr 9 Browna, ani Red Bull Ampoule Camaro nr 97 Van Gisbergena nie były w stanie o własnych siłach wrócić do boksów i wezwano samochód bezpieczeństwa.

Kostecki jeździł Reynoldsem, Randle (#55 Castrol Mustang), De Pasquale (#11 Shell V-Power Mustang), Waters (#43 Monster Energy Mustang), Mostert (#25 Mobil 1 Optus Mustang), James Golding (#31 Nolon) Camaro), Vinnie (#88 Red Bull Ampoule Camaro), Davison (#17 Shell V-Power Mustang) i Courtney (#5 Snowy River Caravans Mustang) przed ponownym startem na szóstym okrążeniu.

Reynolds natychmiast zaatakował Kosteckiego i choć do tego czasu mu się to nie udało, lider mistrzostw nie stawiał większego oporu, gdy na 15. okrążeniu, w dziewiątym zakręcie, wyprzedził go pilot Groffa.

Podobna historia wydarzyła się pięć okrążeń później, gdy Randle przesunął się na Kosteckiego i zajął drugie miejsce na końcu Dequetteville Terrace.

Kostecki wskoczył na trzecie miejsce na 22. okrążeniu, a Randle spadł z drugiej pozycji za Reynoldsem na 25. okrążeniu.

Lider wyścigu był na torze na 29. okrążeniu i dołączył tuż przed Randle’em, chociaż miał trudności z utrzymaniem Mustanga nr 55, gdy przejeżdżał przez „schody”.

Waters wypadł z oficjalnego prowadzenia na 30. okrążeniu i powrócił tuż za tą dwójką na trzecim miejscu, po zakończeniu pierwszego pit stopu.

Kostecki był czwarty po zdobyciu szacunkowo 26 litrów ze spadku o 100 litrów, mniej więcej tyle samo co Reynolds i Randle, a Davison był piąty za Feeneyem, Courtney, De Pasquale, Andre Heimgartnerem (nr 8. R&J Batteries Camaro) i Mostertem.

De Pasquale szybko spadł na sam dół tabeli z powodu uszkodzeń układu kierowniczego po zderzeniu z Brownem na pierwszym okrążeniu, zanim Mostert wyprzedził Heimgartnera i zajął ósme miejsce na 35. okrążeniu w czwartym zakręcie.

Ponieważ nie mógł uzurpować sobie prawa do Reynoldsa, Randle najwyraźniej poinstruowano, aby przepuścił Watersa, gdy pozostawił dużą przewagę dla Mustanga nr 43 w dziewiątym zakręcie na 37 okrążeniu.

Zmiana Tickforda wykonała tor, a Waters dogonił Reynoldsa, a następnie podał go w siódmym zakręcie na 41 okrążeniu.

Reynolds miał wkrótce zgłosić problem ze sterowaniem do ziemianki Grove Racing, ale powiedziano mu, aby spróbował trzymać się Watersa, zakładając, że na drugim postoju uzyska krótszy przebieg paliwa.

Tymczasem Kostecki w dalszym ciągu plasował się na czwartym miejscu, ze stratą około pięciu sekund do czołowej trójki Mustanga.

Randle zatrzymał się po raz drugi na 48. okrążeniu, a Kostecki na 49. okrążeniu.

Waters był kilka sekund za Reynoldsem, kiedy zatrzymał się na 52. okrążeniu, co spowodowało, że pilot Grove’a przełączył bezpiecznik przed następnym zatrzymaniem.

Do zdarzenia doszło na 54. okrążeniu, a Reynolds ponownie dołączył do zespołu Watersa, po czym odbył dziką przejażdżkę po szykanie Senny i musiał wjechać na tył Mustanga nr 43.

Mostert odziedziczył oficjalne prowadzenie, ale zjechał do pit stopu na 55. okrążeniu i na tyle, na ile mógł, nie był w stanie utrzymać Finneya za sobą na zewnętrznym okrążeniu, gdy wyścig wznowiono na piątym miejscu.

Mostert uderzył w Finneya, odbierając kierowcy Triple Eight piąte miejsce na 58. okrążeniu, w dziewiątym zakręcie.

Dzięki temu Waters, Reynolds, Randle, Kostecki, Mostert, Reynolds, Davison, Courtney, Heimgartner i Scott Pye (nr 20. Toyota Forklift Camaro) uplasowali się w pierwszej dziesiątce na 20 okrążeń przed końcem.

Z przodu sam Reynolds pchnął Watersa do tempa zbliżającego się do strefy kwalifikacyjnej, zmniejszając przewagę o około dwie sekundy do sześciu dziesiątych.

Jednak sytuacja zaczęła się odwracać, gdy Waters odzyskał przewagę do pełnej sekundy na 64. okrążeniu i dwóch sekund na 66. okrążeniu.

Tymczasem Mostert zjechał po wewnętrznej stronie Kosteckiego na 65. okrążeniu w dziewiątym zakręcie, a mistrz-elekt uniknął prawdziwej walki o czwarte miejsce.

Następnie Feeney złapał Kosteckiego i podszedł do tyłu samochodu nr 99 w chwili, gdy wydano flagę złego sportowego zachowania za naruszenie ograniczeń toru.

Po raz kolejny Kostecki nie zawracał sobie głowy walką, gdy Feeney wjechał na linię wewnętrzną w dziewiątym zakręcie na 75. okrążeniu, zajmując piąte miejsce.

Z przodu Reynolds zbliżał się do Watersa, ale okrążenia szybko dobiegały końca, a pilot Tickforda i tak wydawał się płynąć.

Ostatecznie zwycięzca wyścigu 25 zaprzeczył zwycięzcy wyścigu 26 z wyścigu 27, co oznacza dla Watersa dwa zwycięstwa z trzech i trzy w dotychczasowym sezonie.

Największe świętowanie przypadło jednak Kosteckiemu i Erebusowi, którzy po raz pierwszy w historii zdobyli mistrzostwo supersamochodów.

De Pasquale ostatecznie zajął drugie miejsce na 21. miejscu.

Kwalifikacje do wyścigu 28 rozpoczną się jutro o 10:15 czasu lokalnego/10:45 AEST.

Wyniki: Wyścig 27, Velo Adelaide 500

Mistrzostwa Kierowców

Mistrzostwa drużynowe