Analiza porównawcza trendów czasowych w zakresie otyłości i braku aktywności fizycznej w Brazylii i USA (2011-2021) | BMC Zdrowia Publicznego

W naszym badaniu przeprowadziliśmy analizę porównawczą trendów czasowych w zakresie otyłości w Brazylii i USA, równolegle z analizą czasową braku aktywności fizycznej w tych krajach. Według naszej wiedzy jest to pierwsze badanie, które analizuje tymczasowe trendy w otyłości pomiędzy Brazylią a USA i jednocześnie rozważa ich związek z czasową tendencją braku aktywności fizycznej. Główne wyniki wykazały inną tendencję w zakresie trendów czasowych między otyłością a brakiem aktywności fizycznej, jeśli porównaliśmy te dwie zmienne w każdym kraju. Podczas gdy otyłość ma tendencję do zwiększania się z biegiem czasu, brak aktywności fizycznej ma tendencję do stabilizacji w latach 2011–2021. Porównując oba kraje, odkryliśmy związek między tymczasowymi tendencjami w zakresie otyłości. Tendencja rozpowszechnienia otyłości w Brazylii w ostatniej dekadzie była niemal identyczna jak w USA, przy czym obecna różnica wynosząca około 11 punktów procentowych występowała już na początku tego okresu. Ponadto, pomimo bardziej znaczących wahań krzywej rozpowszechnienia braku aktywności fizycznej w USA w porównaniu z Brazylią, w ciągu ostatniej dekady w obu krajach tendencja braku aktywności fizycznej nie wykazała związku z tendencjami dotyczącymi otyłości. Innymi słowy, tendencja stabilności szacunków dotyczących rozpowszechnienia braku aktywności fizycznej nie była powiązana z tendencją do otyłości, która wzrosła w obu krajach w tym samym okresie.

Nasze ustalenia kontrastują z wcześniejszymi badaniami analizowanymi w niedawnym przeglądzie systematycznym, wykazującym związek między otyłością a brakiem aktywności fizycznej [23]. Stosunkowo stare brytyjskie dane epidemiologiczne również sugerują, że niski poziom aktywności fizycznej może odgrywać zasadniczą rolę w otyłości [24]. Jednakże poza tym badaniem brytyjskim żadne z powiązań wymienionych we wspomnianym wyżej badaniu przeglądowym nie uwzględniało analizy trendów czasowych. Jednym z możliwych wyjaśnień otyłości wykazującej tendencję wzrostową, nawet przy tendencji do stabilizacji braku aktywności fizycznej, są wieloczynnikowe determinanty otyłości oraz fakt, że inne czynniki mogą mieć większy wpływ na otyłość niż sama brak aktywności fizycznej, np. siedzący tryb życia. Dieta, genetyka i wzorce snu [25]I zdrowie psychiczne [26].

Ogólnokrajowe badanie przeprowadzone w Brazylii w 2019 r. wykazało, że 30,1% dorosłych spędza co najmniej 6 godzin dziennie, siedząc przed ekranem komputera, na przykład oglądając telewizję i korzystając z komputera lub innych ekranów. [27]. W okresie 10 lat, pomiędzy 2008 a 2018 rokiem, wśród dorosłych Brazylijczyków zaobserwowano wzrost odsetka spożycia energii z żywności ultraprzetworzonej oraz spadek naturalnej żywności pochodzenia roślinnego/minimalnie przetworzonej. [28]. Podobne wyniki uzyskano wśród dorosłych w Stanach Zjednoczonych, gdzie badanie z użyciem akcelerometrów wykazało, że średni czas spędzony w pozycji siedzącej wynosi 8 godzin dziennie. [29]. Obserwuje się także wzrost spożycia żywności ultraprzetworzonej, które wzrosło w ciągu ostatnich dwóch dekad [30].

Chociaż siedzący tryb życia jest zjawiskiem związanym z aktywnością fizyczną, oba są koncepcyjnie różne [31] Może objawiać się niezależnie, gdy dana osoba jest w stanie osiągnąć aktywność fizyczną zalecaną przez normę WHO, jednocześnie wykazując wysoki poziom siedzącego trybu życia. [32]. Warto zauważyć, że wiele pozostaje do zrozumienia na temat niezależnego szkodliwego wpływu siedzącego trybu życia na choroby sercowo-naczyniowe, takie jak otyłość. Jednocześnie aktywność fizyczna może być modyfikatorem efektu związku między siedzącym trybem życia a skutkami zdrowotnymi układu sercowo-naczyniowego, co komplikuje interpretację analiz trendów otyłości. [33]. Następnie nasze dane nie potwierdzają poglądu, że aktywność fizyczna rzeczywiście wpływa na częstość występowania otyłości w populacji, co oznacza odrzucenie mocnych, opartych na dowodach zaleceń dotyczących zdrowia publicznego. Jednak nasze ustalenia potwierdzają interpretację, że polityka publiczna lub programy zdrowotne mające na celu kontrolę otyłości nie powinny opierać się wyłącznie na promowaniu aktywności fizycznej.

Chociaż stwierdzono, że inne czynniki są silniej powiązane ze zwiększoną otyłością, stwierdzenie stabilizującej tendencji w zakresie braku aktywności fizycznej w obu krajach wskazuje na potrzebę wzmożenia wysiłków, aby zmniejszyć tę tendencję. [34]. Ponadto, biorąc pod uwagę różne podejście do naszych wyników, nie możemy oszacować wpływu tendencji w zakresie otyłości w obu krajach, jeśli tendencja w zakresie braku aktywności fizycznej wzrośnie w latach 2011–2021. Jednakże w oparciu o aktualne dowody rozsądne jest stwierdzenie, że jeśli aktywność fizyczna wzrost aktywności i braku aktywności Jeśli w analizowanym okresie występuje tendencja wzrostowa, częstość występowania otyłości będzie prawdopodobnie jeszcze większa [23]. Innymi słowy, zmniejszenie tendencji do braku aktywności fizycznej może pomóc w zmniejszeniu lub ustabilizowaniu rosnącej tendencji do otyłości.

Rosnąca tendencja otyłości w obu krajach została już potwierdzona we wcześniejszych badaniach przeprowadzonych indywidualnie w obu krajach [7, 8, 13]Jednak nasze badanie wykazało, że te tendencje są ze sobą powiązane. W tym sensie należy podjąć działania w Brazylii, aby częstość występowania otyłości nie osiągnęła wartości tak wysokich, jak obecnie stwierdzane w USA. Nasze ustalenia prawdopodobnie będą można uogólnić na inne kraje o średnich dochodach, takie jak Brazylia. Jeżeli nie zostaną podjęte żadne działania, wskaźniki otyłości będą nadal rosły, zwłaszcza w krajach o niskich i średnich dochodach. W tym przypadku Globalny Atlas otyłości przewiduje, że w Brazylii częstość występowania otyłości będzie wynosić 33% w przypadku kobiet i 26% w przypadku mężczyzn, co plasuje ten kraj wśród 11 krajów o większej liczbie kobiet i 9 krajów o większej liczbie mężczyzn otyłych do roku 2030. [35].

Badania analizujące trendy czasowe w zakresie zagrożeń i zachowań zapobiegawczych związanych z chorobami przewlekłymi są niezbędne do zrozumienia niektórych zjawisk i przewidywania, które zachowania demograficzne mogą być zachęcane lub zniechęcane w celu poprawy zdrowia ludzi. Niezbędne jest także porównanie trendów czasowych z dwóch różnych kontekstów, zwłaszcza gdy jeden z nich, USA, jest największą gospodarką świata, gdzie odnotowujemy jedne z najwyższych szacunków częstości występowania otyłości. Co najważniejsze, nasze dane pokazują, że brazylijski trend otyłości w ostatniej dekadzie bardzo przypomina jeden z wiodących krajów pod względem częstości występowania otyłości. Wniosek ten sam w sobie narzuca pilne i zbiorowe wezwanie do działania w celu odwrócenia tego scenariusza.

Należy zauważyć, że nasze ustalenia nie powinny zniechęcać do promowania aktywności fizycznej. Oprócz wszystkich korzyści zdrowotnych związanych z aktywnym trybem życia [36]Nasze wyniki sugerują, że sam brak aktywności fizycznej nie może wyjaśnić tendencji do otyłości w obu krajach. Z drugiej strony stabilizująca tendencja wzrostu wskaźnika braku aktywności fizycznej w obu krajach uwypukla potrzebę stworzenia polityk publicznych, które postrzegają aktywność fizyczną jako kluczowy element walki z otyłością i innymi chorobami przewlekłymi, obok innych czynników, takich jak zdrowie. Jedzenie i ograniczenie siedzącego trybu życia (potencjał). W ten sposób w Brazylii wdrożono inicjatywy promujące aktywność fizyczną, takie jak Program Akademia Zdrowia (Programa Academia da Saude) [37]I zdrowi ludzie 2030 [38]W USA może obejmować szczegółowe cele skupiające się na ograniczeniu otyłości poprzez aktywność fizyczną. Poza tym miasta muszą zwiększać możliwości aktywności fizycznej, która przyciąga również osoby otyłe, biorąc pod uwagę ich ograniczenia i potrzeby. [39, 40].

Badanie to ma pewne ograniczenia. VIGITEL wykorzystuje reprezentatywne dane ze stolic brazylijskich stanów, ignorując rozmieszczenie regionów śródlądowych, które mają swoją specyfikę. Z tego powodu wielkość próby w Stanach Zjednoczonych jest większa niż w Brazylii. Ponieważ jednak metody gromadzenia danych są podobne i ponieważ próbki z obu krajów reprezentują populację docelową w każdym kraju, oba badania są porównywalne. Możliwe jest także zniesienie zasadniczych ograniczeń w porównywaniu wskaźników zdrowia pomiędzy gospodarką centralną i peryferyjną. Nie porównaliśmy jednak związków przyczynowych ani powiązanych czynników, które są często modyfikowane przez czynniki ekonomiczne. Chcieliśmy zastanowić się nad brazylijską rzeczywistością poprzez porównanie ze światowym liderem w dziedzinie otyłości, który wcześniej przeszedł transformację epidemiologiczną. Kolejnym ograniczeniem jest to, że definicja braku aktywności fizycznej w Brazylii uwzględnia brak aktywności fizycznej w ciągu ostatnich trzech miesięcy w zakresie wypoczynku, pracy, transportu i domu. Natomiast w Stanach Zjednoczonych brak aktywności fizycznej w ostatnim miesiącu uwzględniany jest jedynie w kontekście czasu wolnego. Chociaż różnice utrzymują się na przestrzeni lat, porównywanie trendów zmniejsza różnice między krajami. Kolejnym ograniczeniem, które można zauważyć, jest to, że oprócz braku aktywności fizycznej wiele innych czynników, zwłaszcza dieta, stres, zaburzenia snu i siedzący tryb życia, ma wpływ na otyłość. Jednakże wpływ różnych czynników związanych z otyłością wykracza poza zakres badania, a brak aktywności fizycznej został przeanalizowany osobno. Przyczyny otyłości, zarówno indywidualne, jak i społeczno-ekonomiczne, również nie leżały poza naszymi celami. Co więcej, w bieżącym badaniu nie uwzględniono innych czynników społeczno-ekonomicznych, które mogłyby w głównej mierze wyjaśnić różnice między obydwoma krajami.