Dodanie wankomycyny do chirurgicznej profilaktyki przeciwdrobnoustrojowej nie zmniejszyło ryzyka ZMO

Główne podejście:

• Częstość występowania ZMO była podobna wśród pacjentów, którym podawano wankomycynę lub placebo jako dodatek do standardowej chirurgicznej profilaktyki przeciwdrobnoustrojowej.
• Częstość występowania zdarzeń niepożądanych była również podobna w poszczególnych grupach.

Naukowcy odkryli, że dodanie wankomycyny do profilaktyki cefazoliną nie było skuteczniejsze w porównaniu z placebo w zapobieganiu zakażeniom miejsca operowanego u pacjentów poddawanych endoprotezoplastyce bez znanego zakażenia MRSA.

„Zaobserwowaliśmy wzrost liczby pacjentów poddawanych endoprotezoplastyce lub operacji wymiany stawu, u których rozwinęły się zakażenia ran pooperacyjnych lub zakażenia miejsca operowanego (ZMO) wywołane opornymi bakteriami”. Trisha N. Bell, MB, licencjat, doktor, Zastępca dyrektora ds. badań nad środkami przeciwdrobnoustrojowymi i usług zarządzania w Alfred and Epworth Healthcare powiedział Healio.

„Zastanawialiśmy się, czy dodanie antybiotyku (wankomycyny) do standardowej chirurgicznej profilaktyki antybiotykowej (cefazoliną) pomoże zapobiegać infekcjom ran pooperacyjnych u pacjentów poddawanych endoprotezoplastyce (którzy nie mają MRSA)” – powiedział Bell.

Aby ocenić skuteczność dodania wankomycyny do standardowej chirurgicznej profilaktyki antybiotykowej, Bell i wsp. przeprowadzili wieloośrodkowe, krzyżowe badanie fazy IV z podwójnie ślepą próbą i kontrolą placebo, w którym losowo przydzielono pacjentów bez znanej kolonizacji MRSA, poddawanych endoprotezoplastyce, do grupy otrzymującej 1,5 g wankomycyny lub placebo w postaci soli fizjologicznej jako dodatek do standardowej chirurgicznej profilaktyki przeciwdrobnoustrojowej z zastosowaniem cefazoliny. Według badania głównym rezultatem był ZMO w ciągu 90 dni po operacji.

W sumie 4239 pacjentów zostało poddanych randomizacji, a spośród 4113 pacjentów w zmodyfikowanej grupie, która miała zamiar leczyć – z których 2233 przeszło endoprotezoplastykę stawu kolanowego, 1850 endoprotezoplastykę stawu biodrowego i 30 endoprotezoplastykę barku – ZMO wystąpiły u 91 z 2044 pacjentów (4,5%). w grupie wankomycyny i u 72 z 2069 pacjentów (3,5%) w grupie placebo (RR = 1,28; 95% CI, 0,94-1,73).

Oceniając rodzaj endoprotezoplastyki, badanie wykazało, że ZMO wystąpiły u 5,7% pacjentów w grupie otrzymującej wankominę i u 3,7% pacjentów w grupie placebo, którzy przeszli endoprotezoplastykę stawu kolanowego, u 3% pacjentów w grupie wankominy i u 3,1% pacjentów w grupie placebo. Grupa placebo poddawana alloplastyce stawu biodrowego.

Badanie wykazało również, że działania niepożądane wystąpiły u 1,7% pacjentów w grupie wankomycyny i u 1,7% pacjentów w grupie placebo i obejmowały reakcje nadwrażliwości i ostre uszkodzenie nerek.

„Obecna profilaktyka antybiotykowa za pomocą cefazoliny to najlepszy sposób zapobiegania zakażeniom ran pooperacyjnych u pacjentów poddawanych endoprotezoplastyce, u których nie występuje kolonizacja MRSA” – powiedział Bell. „Dodanie wankomycyny nie zapewniło tej grupie pacjentów żadnych dodatkowych korzyści”.

Opublikowany przez: