Dlaczego globalne maskowanie nie jest już potrzebne?

Eksperci apelują o dostosowanie polityk do zmieniających się okoliczności.

Według epidemiologów służby zdrowia i specjalistów chorób zakaźnych z różnych systemów opieki zdrowotnej w Bostonie i poza nim, era masowego maskowania w placówkach służby zdrowia dobiegła końca. We wspólnie napisanym komentarzu zamieszczonym w Roczniki Chorób WewnętrznychEksperci z Mass Brigham, Beth Israel Lahey Health, Tufts Medicine, VA Healthcare System Boston i innych systemów opieki zdrowotnej w całym kraju wyjaśniają zmieniający się scenariusz i okoliczności pandemii oraz wskazują powody, dla których uniwersalna maska ​​​​nie jest już obowiązkowa w placówkach opieki zdrowotnej.

„Chociaż krytyczni w fazach przedpandemicznych, weszliśmy w bardziej stabilną fazę, ze znaczną odpornością całej populacji, trwałą ochroną przed ciężką chorobą, serią mniej zjadliwych wariantów i innymi ważnymi i korzystnymi zmianami”, autorka korespondencyjna Erica S. . Shenoy, MD, PhD, dyrektor medyczny ds. kontroli zakażeń w Brigham’s Comprehensive i lekarz chorób zakaźnych w Massachusetts General Hospital (MGH). „W miarę jak zmieniają się warunki, musimy ponownie ocenić nasze zasady zapobiegania infekcjom, w tym wymagania dotyczące masek w placówkach opieki zdrowotnej, i dostosować się”.

W komentarzu autorzy podkreślają różne fazy epidemii i opisują, że chociaż ogólne ukrywanie było uzasadnione, zanim dostępne były medyczne środki zaradcze, rozwój sytuacji i odporność populacji zmieniły stosowność polityki. Podkreślając temat ciągłych i ciągłych zmian, dokonują przeglądu uzasadnienia początkowego rozszerzenia stosowania masek w placówkach opieki zdrowotnej, powodów, dla których konieczna jest deeskalacja, oraz okoliczności, w których użycie masek może zostać ponownie rozważone w szerszym zakresie.

„Po trzech latach masek ochronnych w opiece zdrowotnej zmienił się stosunek korzyści do ryzyka” — powiedziała dr Shira Doron, dyrektor ds. kontroli zakażeń w Tufts Health System i epidemiolog szpitalny w Tufts Medical Center. „Maski mają wady, takie jak słaba komunikacja i zakłócenia w kontakcie międzyludzkim. Jesteśmy w fazie pandemii, w której sensowne jest teraz zakończenie obowiązkowego maskowania”.

Biorąc pod uwagę postęp, autorzy opowiadają się za zarządzaniem[{” attribute=””>SARS-CoV-2 in a similar way to how other respiratory viruses are managed in healthcare settings. This includes ensuring healthcare personnel use masks (and eye protection) when engaging in activities that could generate splashes or sprays and having patients mask if they have respiratory symptoms.

“As the pandemic moves into an endemic phase, we need to transition prevention efforts to incorporate all respiratory viruses. Performing risk assessments and applying lessons learned from COVID-19, including about how to apply masking, will permit a more flexible, durable response now and in future seasons,” said co-author Sharon Wright, MD, MPH, chief infection prevention officer at Beth Israel Lahey Health in Cambridge.

“The best evidence-based policy making is dynamic, and adapts to changing conditions, evidence, and contexts. As all these factors change, even policy goals may need to be updated,” said senior author Westyn Branch-Elliman, MD, MMSc, an infectious diseases specialist and clinical investigator at VA Boston Healthcare System. Since 2020, she explained, society has been living in a constant state of change during which we have achieved major preventative and therapeutic advancements and the infection fatality rate has fallen dramatically. She continued: “At the same time, we know universal masking is not without costs, even in healthcare. Given these realities, it is time to update policies once again, recognizing this is unlikely to be the last update. Change and adaptation are expected. That does not mean ‘the science has changed’, but almost everything around it has.”

Reference: “Universal Masking in Health Care Settings: A Pandemic Strategy Whose Time Has Come and Gone, For Now” by Erica S. Shenoy, MD, Ph.D., Hilary M. Babcock, MD, MPH, Karen B. Brust, MD, Michael S. Calderwood, MD, MPH, Shira Doron, MD, Anurag N. Malani, MD, Sharon B. Wright, MD, MPH and Westyn Branch-Elliman, MD, MMSc, 18 April 2023, Annals of Internal Medicine.
DOI: 10.7326/M23-0793

Disclosures: None of the authors have relevant conflicts of interest to disclose. The views expressed are those of the authors. They do not necessarily represent those of the US Department of Veterans Affairs or the US Federal government.