Czterowalentne szczepionki przeciw grypie zapewniają wyższą odporność przeciwko szczepowi B w porównaniu do szczepionek trójwalentnych

Ten stan Pierwotnie pojawił się na naszej siostrzanej stronie Contemporary Pediatrics.

Według metaanalizy i przeglądu systematycznego opublikowanego w Szczepionki ludzkie i immunoterapiaDane potwierdzają bezpieczeństwo i immunogenność czterowalentnej inaktywowanej szczepionki przeciw grypie (QIV) podawanej dzieciom w wieku od 6 do 35 miesięcy.

Od 2010 roku Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) oraz Komitet Doradczy ds. Praktyk Szczepień (ACIP) zalecają coroczne rutynowe szczepienie przeciwko grypie wszystkich osób w wieku 6 miesięcy i starszych.

Przegląd badań szczepionki przeciwko grypie u małych dzieci wykazał, że jej skuteczność została znacznie zmniejszona w stosunku do szczepów grypy B innych niż te zawarte w szczepionce. Niektórzy producenci szczepionek opracowali QIV w celu poprawy skuteczności szczepionki przeciwko grypie B, zapewniając szerszy zasięg w porównaniu z trójwalentnymi inaktywowanymi szczepionkami przeciw grypie (TIV).

Według badania WHO zaleciła w ramach szczepionek sezonowych cztery wirusy grypy sezonowej, w tym szczepy B/Yamagata i B/Victoria, na sezon grypowy 2023–2024 dla tego wskazania wiekowego.

Z poprzednich badań wynika, że ​​QIV zmniejsza ryzyko zakażenia grypą i jest tak samo immunogenny jak TIV, ale skuteczniejszy od szczepu innego niż TIV-B u dorosłych.

W przypadku dzieci w wieku poniżej 3 lat szczepionki przeciw grypie zawierają połowę dawki antygenu (7,5 mikrograma hemaglutyniny na szczep), co zmniejsza ryzyko wystąpienia gorączki i drgawek gorączkowych. Nowe odkrycia sugerują, że u tych dzieci można stosować pełną dawkę antygenu (15 mikrogramów hemaglutyniny na szczep) bez zwiększonego ryzyka gorączki lub innych reakcji.

Aby określić bezpieczeństwo i immunogenność QIV w porównaniu z TIV i pełną dawką QIV w porównaniu z połową dawki QIV u dzieci w wieku od 6 do 35 miesięcy, badacze przeprowadzili systematyczny przegląd i metaanalizę randomizowanych badań kontrolowanych (RCT).

Według autorów głównym celem przeglądu było porównanie immunogenności i częstości występowania zdarzeń niepożądanych po wstrzyknięciach QIV i TIV, a także po wstrzyknięciach pełnej dawki i połowy dawki QIV.

W tych grupach immunogenność wobec A/H1N1, A/H3N2, B/Victoria i B/Yamagata oceniano na podstawie współczynnika serokonwersji (SCR) i współczynnika seroprotekcji (SPR).

SCR zdefiniowano jako „odsetek uczestników z mianem przeciwciał hamujących hemaglutynację < 1:10 قبل التطعيم (اليوم 0) و≥ 1:40 بعد التطعيم (اليوم 28)، أو> 1:10 przed szczepieniem (dzień 0) i ≥ 4-krotny wzrost miana przeciwciał po szczepieniu (dzień 28).

SPR zdefiniowano jako odsetek pacjentów, którzy osiągnęli seroprotekcję (miano przeciwciał HI ≥ 1:40 w 28. dniu).

Aby badania RCT zostały uwzględnione w przeglądzie, musiały spełnić następujące kryteria. Badania musiały obejmować dzieci w wieku od 6 do 35 miesięcy, musiały zweryfikować QIV, porównać QIV i TIV u dzieci i podać wyniki dotyczące immunogenności lub bezpieczeństwa, lub porównać pełną dawkę QIV z połową dawki QIV u dzieci i zgłosić odporność lub bezpieczeństwo . Wyniki.

Po dokonaniu przeglądu kryteriów włączenia do przeglądu systematycznego pojawiło się 12 RCT. Ogółem do końcowej metaanalizy włączono 14 688 dzieci. W dziewięciu badaniach porównywano QIV z TIV z udziałem 6722 dzieci otrzymujących QIV i 3575 dzieci otrzymujących TIV.

Porównanie pełnej dawki QIV z połową dawki TIV zaobserwowano w 4 badaniach z udziałem 4249 uczestników, którzy otrzymali pełną dawkę QIV i 3722, którzy otrzymali połowę dawki QIV. We wszystkich badaniach wskaźniki testów immunologicznych były spójne.

Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w przypadku trzech powszechnych szczepów (2A i 1B z linii TIV) pomiędzy QIV i TIV, a w metaanalizie zaobserwowano znaczącą heterogeniczność wyników immunogenności – podają autorzy.

W przypadku osób zaszczepionych QIV lub TIV-B/Victoria w 3 badaniach podano poziomy SCR dla A/H1N1 i A/H3N2. W pięciu badaniach podano poziomy SCR dla B/Victoria, a w 4 dla B/Yamagata. Łączny współczynnik ryzyka (RR) wyniósł 2,25 (95% CI: 1,48–3,43) [P = .0002]).

QIV wykazał znacząco wyższy SCR dla szczepu Victoria w porównaniu z TIV-B/Yamagata, z łącznym RR wynoszącym 3,40 (95% CI: 2,10-5,53). [P < .00001]). Wartości SPR dla A/H1N1 i A/H3N2 zgłoszono w 3 badaniach obejmujących uczestników szczepiących QIV lub TIV-B/Victoria. QIV miał znacząco wyższy SPR dla szczepu Yamagata w porównaniu z TIV-B/Victoria. Łączne ryzyko względne wyniosło 1,60 (95% CI: 1,15–2,23). [P = .005]).

Uwzględniono cztery badania wyników immunogenności, w których porównywano pełną dawkę QIV i połowę dawki QIV i nie zaobserwowano znaczących różnic w przypadku szczepów H1N1 i H3N2. Przypadki SCR zgłoszono w 4 badaniach dla A/H1N1, AH3N2, B/Victoria i B/Yamagata.

Chociaż nie zaobserwowano znaczących różnic w SCR dla A/H1N1 i A/H3N2, pełna dawka QIV charakteryzowała się znacząco wyższym SCR dla szczepów B/Victoria i B/Yamagata. Łączne ryzyko względne wyniosło 1,10 (95% CI: 1,01–1,20). [P = .02]).

Pełna dawka QIV miała również znacząco wyższy SPR dla szczepu Victoria (RR = 1,10 [95% CI: 1.03–1.17, P = .006]).

Częstość występowania pożądanych reakcji ogólnoustrojowych, niepożądanych działań niepożądanych i poważnych działań niepożądanych „nie różniła się istotnie pomiędzy QIV i skojarzonym TIV” – zauważyli autorzy. Najczęstszym zdarzeniem miejscowym był ból w miejscu wstrzyknięcia. Nie zgłoszono znaczących różnic w przypadku QIV pod względem ogólnoustrojowych działań niepożądanych, takich jak senność, ból głowy lub bóle mięśni, w porównaniu z TIV. Częstość występowania gorączki była niska w grupach QIV i TIV.

Częstość występowania wymaganych reakcji ogólnoustrojowych, niepożądanych działań niepożądanych i poważnych działań niepożądanych nie różniła się istotnie pomiędzy QIV pełną dawką a QIV połową dawki i nie było znaczących różnic w zakresie bólu głowy, drażliwości i innych reakcji ogólnoustrojowych pomiędzy tymi grupami.

Po podaniu pełnej dawki QIV częściej występowały reakcje w miejscu wstrzyknięcia, ból i gorączka, przy zbiorczym współczynniku RR wynoszącym 1,09 (95% CI: 1,00–1,18; [P = .04]), 1,08 (95% CI: 1,01-1,15, [P = .03]) i 1,17 (95% przedział ufności: 1,04-1,32, [P = .01]), odpowiednio.

U dzieci w wieku od 6 do 35 miesięcy metaanaliza wykazała, że ​​QIV zapewnia lepszą odporność na szczepy zawarte w szczepionce grypy B, których nie ma w TIV, ale zwiększa ryzyko reakcji w miejscu szczepienia.

W porównaniu z połową dawki QIV, pełna dawka QIV zapewnia lepszą odporność na szczepy zawarte w szczepionce grypy B, ale także zwiększa ryzyko reakcji w miejscu szczepienia. Gorączkę i ból w miejscu wstrzyknięcia zgłaszano „częściej” po pełnej dawce QIV niż po połowie dawki.

Ogólnie rzecz biorąc, autorzy badania doszli do wniosku, że immunogenność QIV i TIV była podobna do immunogenności powszechnych składników wirusa grypy u dzieci w wieku od 6 do 35 miesięcy, jednakże QIV charakteryzował się znacząco wyższą immunogennością wobec unikalnego szczepu B w porównaniu z TIV.

odniesienie

Wei X, TanSzczepionki ludzkie i immunoterapia. 2023;19(2):2256510. doi:10.1080/21645515.2023.2256510