Starożytne DNA pomaga rozwiązać zagadkę stwardnienia rozsianego w Europie: ScienceAlert

Sekrety naszych przodków mogą okazać się kluczem do wyjaśnienia dlaczego Stwardnienie rozsiane (MS) jest Najczęściej Wśród białych w Europie Północnej w porównaniu z Europejczykami z południa.

Chociaż naukowcy odkryli jak dotąd setki genów powiązanych ze stwardnieniem rozsianym, aż jedna piąta populacji Europy Północnej ma wariant genetyczny o nazwie HLA-DRB1*15:01, który niesie ze sobą trzykrotnie większe ryzyko rozwoju choroby autoimmunologicznej.

Skąd wziął się ten wariant i dlaczego przetrwał i rozprzestrzenił się, pozostaje tajemnicą.

Międzynarodowy zespół badaczy, kierowany przez Williama Barry'ego z Uniwersytetu w Cambridge, wierzy obecnie, że jest na dobrej drodze do nowego przełomu.

Barry i jego współpracownicy połączyli dziesiątki nowo zsekwencjonowanych średniowiecznych i postśredniowiecznych genomów duńskich z bazą danych starożytnych sekwencji, aby stworzyć bazę danych osób reprezentujących dziesiątki tysięcy lat ludzkości w całej Eurazji. Wśród nich znaleźliPrzyciągające wzrok wzory„W wariantach genetycznych związanych obecnie ze stwardnieniem rozsianym.

Analizując wstecz, aby prześledzić rozprzestrzenianie się wariantów w czasie, wydaje się, że geny pochodzą z obszaru Europy Wschodniej, który obecnie obejmuje Ukrainę, południowo-zachodnią Rosję i zachodni Kazachstan, zwanego Stepem Pontyjskim.

Około 5000 lat temu pasterze z tego regionu zwanego Yamnaya wyemigrowali na zachód do północnej Europy, przywożąc ze sobą swoje geny.

Gdziekolwiek trafią te geny, warianty powiązane ze stwardnieniem rozsianym wydają się podlegać „pozytywnej selekcji”, co sugeruje, że kiedyś miały one pewną wartość w zakresie przeżycia pomimo ich niedawnego związku z pogorszeniem funkcji neurokognitywnych.

„Oznacza to, że możemy teraz zrozumieć i starać się leczyć stwardnienie rozsiane takim, jakim jest: wynikiem genetycznej adaptacji do pewnych prehistorycznych warunków środowiskowych”. On mówi Neuroimmunolog Lars Viger z Uniwersytetu Oksfordzkiego.

Stwardnienie rozsiane jest spowodowane omyłkowym atakiem układu odpornościowego organizmu i chociaż pozostawione bez kontroli może to prowadzić do wyniszczających konsekwencji, teoretycznie nadaktywny układ odpornościowy może również chronić przed patogenami i epidemiami.

Mogło to dać starożytnym przewagę, zwłaszcza że rozwinęli hodowlę zwierząt i osiedlili się w gęstych skupiskach ludności, gdzie mogły szerzyć się choroby.

Porównując swoje dane z około 410 000 współczesnych genomów ludzkich w brytyjskim Biobanku, naukowcy odkryli, że częstość występowania wariantu HLA-DRB1*15:01 była „najwyższa we współczesnych populacjach Finlandii, Szwecji i Islandii oraz w starożytnych populacjach o wysokim część ludzkiego genomu.” Pochodzenia stepowego.

„Te wyniki zadziwiły nas wszystkich”. On mówi Barry.

„To ogromny krok naprzód w naszym rozumieniu rozwoju stwardnienia rozsianego i innych chorób autoimmunologicznych. Pokazanie, jak styl życia naszych przodków wpłynął na ryzyko współczesnych chorób, tylko podkreśla, jak bardzo jesteśmy odbiorcami starożytnych systemów odpornościowych we współczesnym świecie”.

W niedawnej recenzji artykułu L NaturaA pisarz naukowy Lionel A. Bouzaz i badaczka genomiki Samira Asgari, On pisze Hipotezy Barry'ego i jego zespołu są „poprawne”, ale wymagają „bardziej konkretnych dowodów”.

„Ich odkrycia ujawniają przyczyny gradientu północ-południe w Europie i wskazują na potencjalną przewagę ewolucyjną, jaką mogą mieć warianty ryzyka stwardnienia rozsianego w erze post-łowiecko-zbierackiej”. On pisze.

„Konieczne są jednak przyszłe prace, aby potwierdzić proponowany związek między chorobami zakaźnymi a ryzykiem rozwoju stwardnienia rozsianego”.

Badanie zostało opublikowane w Natura.