Rzeźba ścienna Kaimanawa nie jest dowodem cywilizacji przedmaoryskiej

Krzyż celtycki wyryty w starożytnej formacji skalnej odnaleziono w pobliżu jeziora Taupo – miejsca, które w 1996 roku przez krótki czas wskazywało na przepisanie podręczników historii kraju.

Zainteresowanie i spekulacje dotyczące muru Kaimanawa osiągnęły swój szczyt w 1996 r., kiedy po raz pierwszy zbudowano mur Kaimanawa Słuchacz z Nowej Zelandii i wtedy Holmesa W programie przedstawiono poglądy szanowanego archeologa Barry'ego Brailsforda. Brailsford zasugerował, że jednolite kamienne bloki tworzące ścianę zostały wykonane przez człowieka, co stanowi jak dotąd najlepszy dowód potwierdzający spekulacje na temat rasy ludzi sprzed Maorysów, którzy przybyli do Nowej Zelandii ponad 2000 lat temu.

Pod koniec ubiegłego miesiąca australijski historyk-amator Jim Wakefield osobiście przyjrzał się tej formacji skalnej.

„Zrobiłem zwyczajową rzecz turystyczną, zrobiłem kilka zdjęć, a potem zdecydowałem się wspiąć na duże wzgórze za murem… Kilka metrów nad szczytem muru minąłem prostokątną kamienną skrzynię ze ścianą skierowaną na zewnątrz pokrytą mchem .

„W Brisbane nie widzimy tak gęstego mchu, więc z ciekawości poskrobałem trochę, co odsłoniło coś, co wydawało mi się małą szczeliną w skale pod mchem. Po ponownym skrobaniu odsłoniłem krzyż. Byłem bardzo podekscytowany i szczęśliwy ponieważ było to zupełnie nieoczekiwane.

Wysłał zdjęcia swojego odkrycia do Muzeum Wojny w Auckland i otrzymał odpowiedź od kustosza Josha Emmetta, który przeprowadził badania terenowe w rejonie Taupo na temat maoryskiej sztuki naskalnej i badał źródła litu w tym obszarze.

Stwierdził, że prawdopodobnie krzyż został wyrzeźbiony w tym samym czasie, gdy w 1996 r. wybuchło publiczne zamieszanie wokół początków muru.

„Gdybym miał zgadywać, ktoś mógłby zobaczyć „pudełko”, które zaobserwowałem w pobliżu i wydrapać w kamieniu krzyż celtycki, próbując wesprzeć pseudonaukowe wyjaśnienie, że naturalna „ściana” Kaimanawy była jedną z okupacji przed Maorysami .”

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ściana składa się z ogromnych bloków wykonanych przez człowieka, ułożonych w kształt ściany. Kiedy w 1996 r. o murze zrobiło się głośno, stał się tak popularny, że trudno było go nawet zobaczyć ze względu na liczbę osób, które przyjechały, aby go zobaczyć.

Raport regionalnego archeologa Neville'a Ritchiego z Departamentu Konserwacji z 1996 roku szybko rozwiał te pogłoski, a zainteresowanie tym miejscem szybko spadło. Odkrył, że była to część dużej wychodni ignimbrytu. Gdy skała wulkaniczna ułożyła się na swoim miejscu około 330 000 lat temu, ostygła i popękała, pozostawiając wygląd kamiennej ściany.

W swoim raporcie Ritchie stwierdził, że obecność długiego, poziomego pęknięcia wzdłuż widocznej wychodni dodała jej wyglądu spowodowanego przez człowieka, jednak wewnątrz wzgórza było ono mniej jednolite, a wiele innych cech – takich jak naturalne warstwy skał – było identycznych . Z jednego bloku na drugi, co oznacza, że ​​zaczęło się od jednego kawałka.

Bądź na bieżąco z aktualnościami Taupō & Tūrangi Herald i Waikato Herald

Otrzymuj najnowsze nagłówki Waikato bezpośrednio do swojej skrzynki odbiorczej od poniedziałku do soboty. Zarejestruj się za darmo już dziś – kliknij tutaj i wybierz wiadomości lokalne.