Nowozelandzki mistrz Ironman przekracza linię mety w Taupō

Mike Phillips i Els Visser to nowozelandzcy mistrzowie Nutri-Grain Ironman 2023, ponieważ obaj zawodnicy byli znakomici na drodze do zwycięstwa w Taupō.

Phillips przekroczył linię mety w 7:56:05, aby zdobyć swój drugi tytuł Ironman w Nowej Zelandii, a Visser wygrała wyścig kobiet podczas swojej pierwszej wizyty w kultowym wyścigu w 9:05:44.

„To był naprawdę ciężki dzień, po prostu starałem się być cierpliwy tak długo, jak tylko mogłem i zdecydowanie otworzyło się to na ostatnim okrążeniu i udało mi się odzyskać prowadzenie, ale to był naprawdę ciężki dzień” – powiedział Phillips.

Phillips, który pochodzi z Christchurch, przez cały dzień lubił rywalizować z kolegą z zespołu, Bradenem Currie, ponieważ obaj zawsze byli w zasięgu wzroku w odległości 226 km.

„Nasze tempo było prawie takie samo, a gdy tylko mnie złapał, zrobił małą lukę, a potem, na pewno, zaczął drgać i cofnął się w drugą stronę” – powiedział Phillips.

„Nic takiego nie zdarza się często, to był wspaniały wyścig”.

Holenderska biegaczka Els Visser odniosła zwycięstwo w wyścigu kobiet, tuż przed broniącą tytułu mistrzynią Hannah Berry, a Rebecca Clarke zajęła trzecie miejsce.

Visser, który zadebiutował w Ironmanie w Nowej Zelandii, ukończył wyścig z czasem 9:05:44, trzy minuty za Perrym.

„Byłem zadowolony ze swojej formy, ale dzisiaj było bardzo trudno” – powiedział Visser.

„Nie spodziewałem się tego, musiałem zejść tak głęboko i cieszę się, że skończyłem, to ostatnie okrążenie było okropne, ale byłem bardzo zadowolony z przewagi, którą uzyskałem”.

Ostatnie zwycięstwo Vissera w Ironmanie miało miejsce w 2018 roku na Ironman Holandia. W grudniu zajęła drugie miejsce na GWM Ironman Western Australia 2022.

„To wiele dla mnie znaczy, moja ostatnia wygrana miała miejsce w 2018 roku, więc minęło pięć lat. To moja druga wygrana, miałem wiele kontuzji, wiele niepowodzeń i teraz cieszę się, że wróciłem. ”

Sobotni wyścig był także kamieniem milowym dla 12-krotnego mistrza Iron New Zealand, Camerona Browna.

Brown ścigał się w 25. i ostatnim wyścigu Nutri-Grain New Zealand Ironman jako zawodowy triathlonista, żegnając się z wyścigami, które tak wiele dla niego zrobiły przez lata.

To był ciężki, ale satysfakcjonujący dzień dla Browna, który w wieku 50 lat wciąż był w stanie przełamać barierę dziewięciu godzin, pokonując 3,8 km pływania, 180 km jazdy na rowerze i 42,2 km biegu w 8:42:15, zajmując siódme miejsce.

„Mecz był przesuwany co roku, ale jestem bardzo zadowolony z wyniku” – powiedział Brown.

„To 25 lat wspaniałych wspomnień i dzisiaj zajmując siódme miejsce, pierwszą dziesiątkę na prawie 51 lat, naprawdę nie można narzekać”.

To był emocjonalny koniec dla Browna, którego w domu witały hałaśliwe tłumy, a po drugiej stronie linii witała go jego żona Jenny.

Ponamoo Browna zostało następnie odebrane przez dyrektora wyścigu Wayne’a Reardona i uczczone dla Hakki w związku z gwiazdorskim biegiem Oakland.

„To było bardzo wyjątkowe mieć to pod koniec wyścigu i mieć to wsparcie tam, to niesamowite w mieście, a oni stoją za tym wyścigiem” – powiedział Brown.

„Moja rodzina przetrwała kolejkę i myśląc o moim tacie, który zmarł w zeszłym roku i pogodził się z tym, jest tak wiele trudnych chwil, które tam przeżyłem.

„Nadszedł czas, aby przejść przez te procesy, ale po prostu naciskaj i staraj się zacisnąć zęby tak mocno, jak to możliwe, i spróbuj dotrzeć do mety w jednym kawałku”.

Wyniki końcowe Nutri-Grain Ironman Nowa Zelandia:

Profesjonalni mężczyźni

Profesjonalne kobiety