Naukowcy zatrudnieni przez Big Oil, którzy dawno temu przewidzieli kryzys klimatyczny

Ta historia pierwotnie się pojawiła Stróż Jest reprodukowany tutaj jako część Zasięg klimatyczny teraz, globalna współpraca dziennikarska, która wzmacnia relacje z historii klimatu.

Już w 1958A Przemysł naftowy zatrudniał naukowców i inżynierów do zbadania roli, jaką spalanie paliw kopalnych odgrywa w globalnym ociepleniu. Celem w tamtym czasie była pomoc głównym konglomeratom naftowym w zrozumieniu, w jaki sposób zmiany w ziemskiej atmosferze mogą wpłynąć na przemysł – i jego końcowe wyniki. Ale to, co osiągnęli najwyżsi menedżerowie, to wczesna zapowiedź tego kryzys klimatycznydziesiątki lat przed tym, jak sprawa dotarła do świadomości społecznej.

To, co odkryli ci naukowcy – i co firmy naftowe zrobiły z tymi informacjami – leży u podstaw Dwadzieścia procesów sądowych próbuje pociągnąć przemysł paliw kopalnych do odpowiedzialności za jego rolę w zmianach klimatycznych. Wiele z tych przypadków opiera się na wewnętrznych dokumentach branżowych, które pokazują, jak 40 lat temu naukowcy przewidywali wzrost globalnych temperatur z zadziwiającą dokładnością. Ale patrząc wstecz, wielu z tych samych naukowców twierdzi, że nie byli informatorami masowego wydobycia ropy.

Niektórzy badacze później zeznawali przed Kongresem, wykorzystując swoją wewnętrzną wiedzę, aby podkreślić sposoby, w jakie przemysł naftowy wprowadza w błąd opinię publiczną. Inni twierdzą, że nie martwią się sposobem, w jaki giganci naftowi poradzili sobie ze swoimi badaniami.

Czytaj więcej:
* Naukowcy twierdzą, że zmiany klimatu sprawią, że ludzie będą coraz mniejsi w miarę ocieplania się świata
* Czy zamierzamy wysadzić nasz pierwszy w historii budżet węglowy?
* James Shaw mówi, że zmiany klimatyczne powinny unikać wywoływania protestów „żółtych kamizelek”
* Coraz więcej starszych Nowozelandczyków jest przekonanych, że ludzie napędzają zmiany klimatyczne
* Wielkie firmy naftowe i gazowe przez dziesięciolecia trzymały brudną tajemnicę: teraz mogą zapłacić cenę the

Niewielu jednak mogło przewidzieć ich ślad pracy w historii w wysiłkach, aby przemysł paliw kopalnych był odpowiedzialny za nasz kryzys klimatyczny.

opiekun Odszukał trzech z tych uczonych, aby zobaczyć, jak widzą swoją rolę dzisiaj.

Dr Martin Hoffert, 83, fizyk i konsultant Exxon w latach 1981-1987

Kiedy zacząłem konsultować się z Exxonem, zaczynałem już rozumieć, że na klimat Ziemi będzie miał wpływ dwutlenek węgla. Tylko kilka osób na świecie aktywnie pracowało nad tym problemem, ponieważ sygnał globalnego ocieplenia nie pojawił się jeszcze w danych. Zostałem więc zaproszony do dołączenia do grupy badawczej w Exxon i jednym z warunków dołączenia do nas było opublikowanie naszych badań w recenzowanych czasopismach. Była to grupa geeków próbujących dowiedzieć się, jak działa atmosfera planety.

W Exxon radziliśmy sobie bardzo dobrze. Opublikowaliśmy osiem artykułów naukowych w recenzowanych czasopismach naukowych. W tym prognoza O tym, ile globalnego ocieplenia powoduje akumulacja dwutlenku węgla po 40 latach. W 1980 roku przewidzieliśmy, jak by to było ogrzać atmosferę przez spalanie paliw kopalnych w 2020 roku. Przewidywaliśmy, że będzie to około 1 stopień Celsjusza. Jest około jednego stopnia Celsjusza.

Nigdy nie sądziłem, że stanie się to plikiem problem polityczny. Pomyślałem: „Zrobimy analizy, napiszemy raporty, światowi politycy zobaczą raporty i dokonają odpowiednich zmian i jakoś zmienią nasz system energetyczny”.

Jestem naukowcem. Na moim polu, jeśli coś zauważysz i okaże się, że to prawda, jesteś bohaterem. nie wiedziałem Jak trudno jest przekonać ludzi, nawet gdy widzieli obiektywne dowody na to.

W 1980 roku pracował w Exxon człowiek, który był jednym z wynalazców baterii litowej, używanej obecnie w samochodach elektrycznych. ta osoba Zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii Za pracę nad bateriami litowymi. Wyobraź sobie, że kierownictwo firmy Exxon poważnie potraktowało nasze oczekiwania! Mogli z łatwością zbudować ogromne fabryki, aby ułatwić produkcję baterii litowych Przejście na samochody elektryczne. Zamiast tego zastrzelili tego faceta. Zamknęli cały swój biznes energetyczny. I zaczęli finansować negacjonistów klimatycznych.

Ludzie często pytają mnie: „Ile czasu nam zostało, zanim będziemy mogli zapobiec temu problemowi?” Nie mamy już czasu. To już się dzieje.

Ken Crossdale, 82 lata, badacz i inżynier w Imperial Oil od 1968 do 1992 roku

Kiedy pracowałem dla Imperial Oil pod koniec lat 80., kierowałem małą grupą odpowiedzialną za badania i rozwój, które prowadziliśmy w odniesieniu do Arktyki. Moją specjalnością była budowa konstrukcji morskich w rejonie Arktyki. Na początku lat 90. dokonałem oceny: gdybyśmy mieli ocieplenie w Arktyce, czego moglibyśmy się spodziewać w odniesieniu do warunków lodowych i jak te zmiany wpłynęłyby na nasze funkcjonowanie?

Konkretnie przyglądałem się operacjom marynarki wojennej. Kiedy patrzymy na struktury geometryczne, interesuje nas grubość lodu. Jednym z problemów było: jak bardzo może być cienki lód ocieplający świat? Jak wpłynie to na sposób projektowania naszych platform? Badania klimatyczne nie stanowiły wówczas większego problemu dla firmy. Było dużo niepewności, więc ludzie lekko wzruszali ramionami. Powiesz: „Musisz na to spojrzeć”, a oni powiedzą: „Może tak, może nie”. W tamtym czasie nie był to duży problem.

Moja osobista opinia jest taka, że ​​zmiany klimatyczne mają miejsce. Ale głównym motorem napędowym jest populacja i konsumpcja. Kiedy urodził się mój dziadek, ludność świata liczyła około 1,3 miliarda. Kiedy się urodziłem było 2,2 miliarda, dziś jest to 7,5 miliarda. Organizacja Narodów Zjednoczonych przewiduje, że do 2055 roku populacja osiągnie około 10 miliardów ludzi. Moim zdaniem jest to główna siła napędowa wszystkiego, co dotyczy Nasze zdegradowane środowisko.

Osobiście nie mam żadnych niedogodności Praca w firmach naftowych. Wszyscy ludzie, z którymi pracowałem, byli tak samo uczciwi i etyczni jak ludzie, z którymi pracowałem w innych organizacjach. Nie czuję, że pomagam Imperium Zła – nie czuję wstydu. Po prostu pomagam firmie wyprodukować produkt, który wciąż jest powszechnie używany na całym świecie.

Steve Lonergan, 71 lat, konsultant Exxon od 1989 do 1990

Uczestniczyłem w badaniach społecznych i ekonomicznych skutków zmian klimatycznych w północnej Kanadzie na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. W tym czasie nie było wielu ludzi wykonujących taką pracę. Exxon Canada zapytał mnie, czy mógłbym przedstawić ocenę tego, jak wpłynie to na ich działalność na Północy.

Modele były w najlepszym razie regionalne i mogły dostarczać jedynie ogólnych prognoz przy różnych poziomach dwutlenku węgla lub CO2. To była grupa techniczna i nie mam pojęcia, czy mieli jakiś wpływ na kierownictwo firmy Exxon. Było kilku inżynierów zainteresowanych kwestią globalnego ocieplenia. Inną kwestią jest to, czy przemówili.

Większość naukowców w tamtym czasie zgadzała się, że tego typu zmiany w emisji dwutlenku węgla wpłyną na temperaturę i opady. Społeczeństwo oczywiście nie, przemysł i rządy w ogóle. Ale większość społeczności naukowej była bliska konsensusu. Dla żadnego z nas to naprawdę nic nowego.

W tamtym czasie modele były bardzo ogólne, ale dawały poczucie, że im dalej na północ, tym cieplej się robi. Głównym tego powodem jest to, że lód topi lód. Pytanie brzmiało: „Co to oznacza pod względem wiecznej zmarzliny? Co to oznacza pod względem pękania lodu?”

Mój partner i ja byliśmy zainteresowani nie tylko analizą średniej temperatury lub średnich opadów, ale także wariancji i ekstremów. Zaczęliśmy próbować wymyślić, jak możemy modelować ekstremalne temperatury i opady. Jest to ważne dla Północy, ponieważ istnieją społeczności, w których ich chłodzenie jest tylko klatką na zewnątrz w zimie. Można więc włożyć do niej mięso renifera, które naturalnie zamarza.

Ale jeśli jesteś narażony na temperatury powyżej zera w styczniu, jest to problem z zaopatrzeniem w żywność. Przeprowadziliśmy pewne modelowanie i doszliśmy do wniosku, że jeśli poziom CO2 podwoi się, prawdopodobieństwo wynosi 50 procent, że w dowolnym dniu stycznia, w miejscu, w którym temperatura zwykle wynosi -32 stopnie, przekroczy zera.

Po sześciu czy siedmiu latach codziennie przez dwa tygodnie było powyżej zera, a całe mięso renifera było rozmrażane. Nie spodziewałem się, że stanie się to tak szybko. To był największy szok.

Przez długi czas nie byłem członkiem Sierra Club, Western Canadian Wildlife Society itp., ponieważ chciałem być postrzegany jako obiektywny obserwator. Chciałem być postrzegany jako ktoś, kto jest adwokatem w swoich badaniach. Zmiana klimatu Jest to bardzo ważna kwestia środowiskowa, dlatego potrzebujemy za nią dobrych badań.

Mamy ludzi takich jak Greta Thunberg, rozpaczliwie tego potrzebujemy. Ale potrzebujemy również społeczności naukowej, aby pokazać dowody niektórych zmian, które zaszły. To jest rola, którą czułem, że gram.

Ta historia została pierwotnie opublikowana przez Stróż, i jest publikowany tutaj jako Część pokrycia klimatycznego teraz Globalna współpraca prasowa Zwiększenie zasięgu kryzysu klimatycznego.