Typ morfologiczny i stadium nowotworu mogą wpływać na rzeczywiste wyniki leczenia RCC

Wiktor Grunwald n. med., dr hab

Według danych A. A. typ morfologicznego raka nerkowokomórkowego (RCC) i stopień zaawansowania nowotworu mogą zapewnić wgląd w wyniki przeżycia wolnego od choroby (DFS) i całkowitego przeżycia (OS) w rzeczywistej praktyce pacjentów z resekcyjnym rakiem nerkowokomórkowym (RCC). badanie retrospektywne przedstawione w Sympozjum na temat raka układu moczowo-płciowego 2024.¹

„Nasze badanie przedstawia rzeczywiste wskaźniki nawrotów i przeżycia, [however]Badacze napisali na plakacie, że jednym z głównych ograniczeń jest retrospektywny charakter analizy.

Dane rzeczywiste podzielono na 3 główne grupy w oparciu o przerzuty do węzłów nowotworowych w stadium 1, 2 lub 3 (TNM) i histologię: rak jasnokomórkowy nerkowokomórkowy (ccRCC), rak brodawkowatokomórkowy nerkowokomórkowy (pRCC) i nie tylko. Określone (NOS).

Pacjenci w grupie ccRCC z TNM w stadium 1 po 2 latach wykazywali DFS 90,4% (95% CI, 87,1%-94%) i po 5 latach 78,9% (95% CI, 73,6%-84,5%). OS dla tej grupy wynosił 95,2% (CI 95%, 93,2%-97,2%) po 2 latach i 86,5% (CI 95%, 82,8%-90,4%) po 5 latach. Odsetki te zmniejszają się dla każdego etapu TNM, a u pacjentów z ccRCC TNM w stadium 3 wykazano DFS wynoszący 70,6% (95% CI, 61,1%-81,5%) po 2 latach i 46,5% (95% CI, 34,9%-62,1%)). po 5 latach i OS wynoszący 89,3% (95% CI, 83,7%-95,2%) po 2 latach i 70% (95% CI, 60,2%-81,3%) po 5 latach.

W przypadku pacjentów z grupy pRCC w stadium 1 TNM DFS wyniósł 93,9% (95% CI, 89,2%-98,8%) po 2 latach i 88,5% (95% CI, 81,0%-97,8%) po 5 latach. OS wyniósł 94,8% (CI 95%, 91,1%-98,6%) po 2 latach i 88% (CI 95%, 82,2%-94,2%) po 5 latach. Dla pacjentów w tej grupie z TNM w stadium 3, DFS po 2 latach wynosił 47,1% (95% CI, 26,5%-83,8%) i 23,6% (95% CI, 7,6%-73,4%) po 5 latach i OS. lat współczynniki wynosiły 70,4% (95% CI, 51,5%-96,2%) i 41,1% (95% CI, 20,5%-82,5%) po 5 latach.

W grupie NOS RCC ze stadium 1 TNM DFS wyniósł 89% (95% CI, 81%-97,8%) po 2 latach i 79,7% (95% CI, 69,1%-92,0%). OS wyniósł 95,4% (CI 95%, 91,1%-99,9%) po 2 latach i 85,9% (CI 95%, 77,2%-95,5%) po 5 latach. W przypadku pacjentów w tej grupie z 3. stopniem TNM, DFS po 2 latach wynosił 73% (95% CI, 56,5%-94,3%) i 44,6% (95% CI, 25,3%-78,4%) po 5 latach i OS po 2 latach wynosiły 84,5% (95% CI, 71,6%-99,8%) i 53,5% (95% CI, 43,2%-83,7%) po 5 latach.

Całkowity DFS po 5 latach u pacjentów z ccRCC wyniósł 83,2% (95% CI, 80,6%-86,9%), a całkowity OS wyniósł 82,7% (95% CI, 79,2%-86,3%). W przypadku pacjentów z pRCC całkowity DFS po 5 latach wyniósł 85,9% (95% CI, 81,2%-90,8%), a całkowity OS wyniósł 82,0% (95% CI, 75,9%-88,7%). Całkowity DFS po 5 latach dla pacjentów z NOS wyniósł 87,0% (CI 95%, 82,0%-92,5%), a całkowity OS wyniósł 77,2% (CI 95%, 68,8%-86,6%).

Do analizy włączono dorosłych pacjentów, którzy przeszli rutynową opiekę oraz operację oszczędzającą nerkę lub nefrektomię z powodu raka nerkowokomórkowego bez przerzutów w niemieckich ośrodkach onkologicznych trzeciego stopnia w latach 2013–2022. Do włączenia kwalifikowali się pacjenci z wyraźną lub brodawkowatą histologią komórek lub NOS. Głównym celem przeglądu była ocena DFS i OS za pomocą analiz Kaplana-Meiera ze stratyfikacją ze względu na stopień zaawansowania patologicznego.

Spośród pacjentów ocenianych w przeglądzie 1291 pacjentów przeszło operację oszczędzającą nerkę lub nefrektomię, a 1271 z tych pacjentów (98,5%) miało margines resekcji R0 lub R1. Mediana czasu obserwacji wyniosła 37,8 miesiąca (przedział międzykwartylowy 13,08–65,74). Spośród wszystkich pacjentów uwzględnionych w przeglądzie 754 pacjentów miało ccRCC, średni wiek 63,5 lat, z czego 70,0% stanowili mężczyźni. Było 221 pacjentów z PRCC, średni wiek 62,1 lat, z czego 78,7% stanowili mężczyźni. Było 165 pacjentów z NOS RCC, średnia wieku 63,3 lat, z czego 67,3% stanowili mężczyźni. Ponadto 129 pacjentów miało inne zmiany histologiczne, średni wiek wynosił 61,0, a 50,4% stanowili mężczyźni.

W przypadku zlokalizowanego RCC standardowe leczenie obejmuje nefrektomię i leczenie uzupełniające pembrolizumabem dostosowanym do ryzyka. Ryzyko nawrotu ocenia się na podstawie wyników badań klinicznych w celu uzyskania porady dla pacjenta. Dane rzeczywiste dotyczące nawrotów i przeżycia są skąpe, a rzeczywiste wyniki mogą różnić się od obserwowanych w kontrolowanych badaniach klinicznych. Badanie to dostarczyło rzeczywistych danych dotyczących wyników leczenia pacjentów z rakiem nerkowokomórkowym, pochodzących z platformy komunikacji klinicznej Niemieckiej Federacji Onkologii, która służy jako infrastruktura stowarzyszonego repozytorium danych zaprojektowana specjalnie do gromadzenia dowodów specyficznych dla onkologii w świecie rzeczywistym.

„[Because] Nasze badanie dostarcza informacji na temat rzeczywistych wskaźników nawrotów i przeżycia u pacjentów z różnymi typami RCC i może być wykorzystywane do doradzania pacjentom w zakresie leczenia uzupełniającego w klinice.

odniesienie

1. Grunwald F, Thomas C, Chun F i in. Rzeczywiste wyniki leczenia pacjentów z operacyjnym rakiem nerkowokomórkowym z sieci Niemieckiego Konsorcjum Badań nad Rakiem Translacyjnym (DKTK). J Clin Oncol. 2024;42(Suplement 4):394-394. doi:10.1200/JCO.2024.42.4_suppl.394.