Rola ilościowych, multipleksowanych białek docelowych w określaniu odpowiedzi przeciwciał na specyficzny wariant SARS-CoV-2

Pojawienie się koronawirusa 2 zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-2) doprowadziło do opracowania i wdrożenia najszybszego i największego na świecie programu szczepień. Jednak zmniejszająca się z upływem czasu odporność, w połączeniu z pojawieniem się kilku niepokojących wariantów SARS-CoV-2 (VOC), podkreśla potrzebę przeprowadzenia lepszych testów informacyjnych, które z kolei pomogą określić potrzebę i czas podania dawki przypominającej.

Chociaż opublikowano testy pierwszej generacji, okazało się, że przeceniają one rzeczywistą odporność ochronną na LZO. Stwierdzono, że obecne techniki pomiaru przeciwciał neutralizujących (NAb) mają słabą użyteczność kliniczną, podczas gdy metody serologiczne (ELISA lub ECLIA) mierzą tylko część odpowiedzi przeciwciał.

Nowe badanie opublikowane na serwerze prepress medRxiv*Opracowano system „przynęta i złap”, po którym nastąpiła tandemowa tandemowa chromatografia cieczowa z analizą białek (LC-MS/MS) w celu porównania korelacji immunologicznych w odpowiedzi na szczepienie, naturalną infekcję, a także ochronę przed VOC.

o nauce

Obecne badanie przeprowadzono na próbkach surowicy z badania COVIDsortium, w którym przeprowadzono już długoterminową analizę immunofluorescencyjną. W badaniu wzięło udział 25 pracowników służby zdrowia (HCW) z wcześniejszymi laboratoryjnymi dowodami na zakażenie SARS-CoV-2 typu dzikiego i 26 pracowników służby zdrowia bez dowodów na zakażenie SARS-CoV-2.

Następnie przeprowadzono test immunokompleksu SARS-CoV-2, po którym nastąpiła immunoprecypitacja białka. Ukierunkowaną analizę LC-MS/MS przeprowadzono przy użyciu trawionych próbek. Na koniec przeprowadzono autentyczny test neutralizacji wirusa.

znaleziska

Wyniki wykazały obecność IgG1, 2, 3, 4, IgA1, IgM i czynników dopełniacza C1q, C4b i C9 w próbkach surowicy uzyskanych od POZ SARS-CoV-2-dodatnich. Zaobserwowano wzrost kompleksu immunologicznego przy zwiększonej ekspozycji na SARS-CoV-2 VOC, z wyjątkiem wariantu beta. U osób, u których wystąpiły 2 lub więcej ekspozycji na antygen, zaobserwowano znaczną niejednorodność kompleksu immunologicznego, przy czym u jednego osobnika dominowała odpowiedź IgG4.

Wyniki wskazywały, że IgG1 wykazywało najsilniejszy związek z danymi dotyczącymi nulifikacji wirusa in vivo (NAbs). Drugie najsilniejsze skojarzenie wykazał C1q. Stwierdzono, że interakcja IgG1 z wariantem alfa jest o 37 do 51 procent wyższa niż w przypadku szczepu Wuhan Hu-1, a podobną interakcję delta zaobserwowano między tym wariantem a szczepem Wuhan Hu-1, a w przypadku beta interakcja była 52 do 55% oryginalnego szczepu.

Zmiany w poziomach IgM obserwowano jedynie w grupie bez zakażenia po szczepieniu, podczas gdy u niektórych osób obserwowano zmiany w poziomach IgG2 i IgG4. Wyższą odpowiedź IgA1 obserwuje się tylko u osobników naturalnie zakażonych.

Ponadto zaobserwowano wyższą odpowiedź IgM, której towarzyszyło większe wiązanie C4 i C9 ze związkami delta i alfa. Jednak stwierdzono, że wiązanie C1q jest niezależne od C4 i C9, ponieważ wykazywało zmniejszone wiązanie z Delta i Beta VOC. Zaobserwowano również, że C1q miał silniejszy ogólny związek z NAb niż z IgG1.

W związku z tym obecne badanie było w stanie wykazać odpowiedź przeciwciał u nie hospitalizowanych pracowników służby zdrowia około 3 tygodnie po szczepieniu. Chociaż multipleksowany test LC-MS/MS jest standardowym testem badawczym, został zaprojektowany tak, aby można go było łatwo przełożyć na warunki laboratorium klinicznego. Należy przeprowadzić więcej badań w celu określenia wpływu odpowiedzi przeciwciał w czasie, ciężkości infekcji z różnych zmiennych oraz zmian w kompleksie immunologicznym wraz z wiekiem, które zapewniłyby lepsze zrozumienie rozwijającej się odpowiedzi immunologicznej, w której pośredniczy przeciwciało na SARS-CoV- 2.

wyznaczniki

Badanie miało jedno ważne ograniczenie. Nie można było określić funkcjonalnej aktywacji dopełniacza.

*Ważna uwaga

medRxiv Publikuje wstępne raporty naukowe, które nie były recenzowane i dlatego nie powinny być traktowane jako rozstrzygające, ukierunkowywać praktykę kliniczną/zachowania związane ze zdrowiem ani być traktowane jako ustalone informacje.