Pośredniczące skutki zaburzeń snu na poznawczych wynikach w stwardnieniu rozsianym

Wyniki jednego badania sugerują, że obecność obturacyjnego bezdechu sennego (OSA), bezsenności i senności może pośredniczyć w wpływie stwardnienia rozsianego (MS) na funkcje poznawcze u kobiet.¹

Bezsenność i senność pośredniczyły w niewielkiej, ale znaczącej części ogólnego efektu między stwardnieniem rozsianym a wynikami poznawczymi, podczas gdy obturacyjny bezdech senny miał znaczący wpływ interakcyjny na zdolność pacjenta do przestrzegania instrukcji.

Ponieważ stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy, pacjenci często doświadczają różnych objawów, w tym zmęczenia, bólu i upośledzenia funkcji poznawczych. Ponadto takie zaburzenia snu, jak również nadmierna senność w ciągu dnia, są częste w tej kategorii pacjentów. Naukowcy zauważają jednak, że wpływ objawów na wyniki poznawcze w SM nie jest dobrze poznany.

Tiffany Braley, MD, Department of Sclerosis Multiplex and Clinical Neuroimmunology, Department of Neurology, University of Michigan, Ann Arbor, MI, USA/Departament of Sleep Medicine, Department of Neurology, University of Michigan oraz zespół naukowców, których celem było określenie korelacje Bezpośrednie i pośrednie powiązania między zaburzeniami snu a upośledzeniem funkcji poznawczych obserwowane u kobiet ze stwardnieniem rozsianym, używając danych z Nurses’ Health Study.

Wpływ zaburzeń snu na stwardnienie rozsiane

W 2013 roku częstość występowania rozpoznanego lub podejrzewanego obturacyjnego bezdechu sennego, senności i bezsenności była wyższa wśród pielęgniarek z SM niż wśród pielęgniarek bez SM. W 2017 roku osoby z SM częściej zgłaszały problemy poznawcze niż osoby bez SM.

Naukowcy zauważyli, że bezsenność pośredniczyła w 5,4% -15,1% całkowitego efektu między SM a przestrzeganiem instrukcji, rozmowami/spiskami i upośledzeniem pamięci, podczas gdy senność pośredniczyła w 8,6% -12,3% ogólnego efektu tych wyników. W analizach interakcji obturacyjny bezdech senny znacząco odpowiadał za 34% całkowitego efektu między stwardnieniem rozsianym a następującymi instrukcjami.

Odkrycia te podkreślają znaczenie uwzględnienia zaburzeń snu w ocenie i leczeniu zaburzeń funkcji poznawczych u osób ze stwardnieniem rozsianym.

Badanie zdrowia pielęgniarek

Dane do tego badania zostały zebrane z Nurses’ Health Study, dużego podłużnego badania kohortowego pielęgniarek w Stanach Zjednoczonych. Wykorzystano dane z rund 2013 i 2017, które obejmowały 63 866 uczestników.

Zgłoszono wszystkie rozpoznania i objawy, w tym SM (n = 524). Subiektywne funkcje poznawcze mierzono za pomocą złożonego wyniku składającego się z 4 elementów pamięci i 3 sparowanych wyników, które oceniały trudności w podążaniu za instrukcjami, rozmowami/fabułkami i poruszaniem się po ulicy. Zdiagnozowano lub podejrzewano obturacyjny bezdech senny, senność i bezsenność również zgłaszano samodzielnie.

Badacze oszacowali łagodzące i pośredniczące skutki tych zaburzeń snu między stwardnieniem rozsianym a wynikami poznawczymi, stosując metodę poczwórnego rozkładu.

Autorzy stwierdzili, że przyszłe badania powinny zbadać podstawowe mechanizmy, za pomocą których zaburzenia snu przyczyniają się do upośledzenia funkcji poznawczych w SM oraz potencjalne korzyści leczenia zaburzeń snu w poprawie wyników poznawczych.

Bibliografia:

1. Braley TJ, Shieu MM, Zaheed AB, Dunietz GL. Ścieżki między stwardnieniem rozsianym a zaburzeniami snu i funkcją poznawczą: podłużne ustalenia ze Studium Zdrowia Pielęgniarek. Skaler Molta. 2023; 29 (3): 436-46.