Ogromne rzymskie miejsce używane przez barbarzyńców do wyrobu ceramiki w Polsce 1800 lat temu

Archeolodzy odkryli w Polsce jedno z największych stanowisk ceramicznych w czasach rzymskich.

130 ceramiki sprzed 1800 lat, gigantyczne piece do wyrobu ceramiki odkryto za pomocą magnetometru poza Krakowem.

W tym czasie osady zamieszkiwały południową Polskę i często są uznawane za barbarzyńców.

Ceramika znaleziona w dwóch dotychczas wykopanych piecach sugeruje, że obszar ten był używany do produkcji dużych naczyń do przechowywania żywności.

Wynalezienie stanowiska garncarskiego ma obraz osadów o silnej i złożonej gospodarce i możliwościach produkcyjnych.

Za pomocą magnetometru archeolodzy z Uniwersytetu Jacellion odkryli około 130 pieców na 12-hektarowym stanowisku we wsi Vrajbia, 40 mil na wschód od Krakowa.

„Nasze badania pokazują, że tam produkowano tylko naczynia magazynowe z grubymi szyjami” – powiedział archeolog John Bullas. Nauka w Polsce.

Niektóre dzbanki miały około 30 cali wysokości i 20 cali średnicy i podobno służyły do ​​przechowywania żywności.

„Istnieją odkrycia, że ​​takie naczynia były wykopane w ziemi i prawdopodobnie były to spiżarnie” – powiedział.

Te piece pochodzą z III i początku V wieku, kiedy ceramikę wykonywano na kołach i wypalano w otwartym piecu.

Zakład we Wrzępi to nie tylko największy zakład ceramiczny w Polsce, ale także „jeden z największych barbarzyńskich Europejczyków wszystkich czasów rzymskich”.

Polska Południowa i Środkowa były znane jako centra garncarstwa i metalurgii w czasach Cesarstwa Rzymskiego.

Do tej pory odkryto tylko dwa piece do wypalania, ale znaleziona tam ceramika pochodzi z III i V wieku, kiedy plemiona germańskie, takie jak osady, zamieszkiwały Wersal.

W tamtych czasach ceramikę wykonywano na kołach garncarskich i wypalano w otwartym piecu.

Bulas uważa, że ​​stanowisko we Wrzępiej to nie tylko największe w Polsce miejsce ceramiki, ale także „największe w Europie w całym barbarzyństwie okresu rzymskiego”.

READ  Hanhua otwiera centrum serwisowe w Polsce

Za pomocą magnetometru naukowcy z Instytutu Archeologicznego Uniwersytetu Jacellion odkryli dziesiątki pieców na 12 akrach w Wersalu.

Jedynym znanym miejscem w Europie był duży zakład produkcyjny odkryty w Medievite w Rumunii, gdzie w latach 1960-2010, od II do IV wieku, odkryto ponad 200 pieców.

Polska południowo-środkowa była również głównym ośrodkiem hutnictwa żelaza 1800 lat temu, produkującego na szeroką skalę hutnictwo w górach Mazowsza, Śląska i Świętokrzyskiego.

Osady są związane z kulturą epoki żelaza społeczności epoki żelaza w południowej i środkowej Polsce od III wieku pne do V wieku naszej ery.

Bulas i jego koledzy mają nadzieję kontynuować analizę tego obszaru, aby dowiedzieć się, czy piece były używane od stuleci, czy przez krótki okres oraz czy ceramika jest szeroko sprzedawana.

W III wieku południowo-środkowa Polska była również ważnym ośrodkiem rudy żelaza, wytwarzającym szeroko zakrojone hutnictwo w górach Mazowsza, Śląska i Świętokrzyskich.

Archeolog John Pulas powiedział, że statki wykonane w piecach wydają się być używane lokalnie, ponieważ na północ od pobliskiej Wisły nie znaleziono żadnej ceramiki.

Wykopano tylko dwa piece, ale archeolodzy mają nadzieję, że powrócą i pogłębią wiedzę na temat przeznaczenia tego obszaru.

„Wydaje się jednak, że jest lokalny, bo nie ma wynalazków statków z charakterystyczną technologią znaną z tego regionu na północ od pobliskiej Wisły. [River]. ’

W marcu Bulas ogłosił odkrycie 5500-letniego grobowca w Debianie, w ciągu pół godziny od Wersalu.

Na zdjęciach satelitarnych on i inny archeolog Marcin Presipina widzieli zewnętrzną część czterokondygnacyjnego fundamentu otoczonego wąwozem.

Osady są związane z kulturą epoki żelaza społeczności epoki żelaza w południowej i środkowej Polsce od III wieku pne do V wieku naszej ery.

Wynalezienie miejsca garncarskiego ma obraz osadów o silnej ekonomii i zaawansowanych możliwościach produkcyjnych

READ  Strategie Spin & Go Poker

Magnetyzm pomógł im znaleźć fundamenty, a później stały się największymi grobowcami megalitycznymi o długości od 140 do 160 stóp i jednym z największych grobowców megalitycznych w Polsce.

Uważają, że gdyby groby były równomiernie rozmieszczone, na miejscu mogło znajdować się kilkanaście osób.

„Niestety szczątki i wyposażenie zmarłego zostały usunięte z tych pochówków w czasie, gdy funkcjonował cmentarz” – powiedziała Presibina. Nauka w Polsce W marcu.

„To rytuał i od tego czasu często spotykamy się na cmentarzach”.