Liczące 193 miliony lat tereny lęgowe z ponad 100 jajami dinozaurów stanowią dowód, że żyły one w stadach

• Paleontolodzy znaleźli 100 jaj i 80 szkieletów dinozaura zwanego Mussaurus na terenie lęgowym w Patagonii.

• Skamieliny pogrupowano w grupy dorosłych i osobników młodocianych, co wskazuje, że Mossaurus żył w stadach.

• Teren lęgowy ma 193 miliony lat, co czyni go pierwszym dowodem na istnienie stad dinozaurów.

To liczące 193 miliony lat miejsce lęgowe zawierające ponad 100 jaj dinozaurów ma na celu obalenie wiedzy paleontologów na temat wczesnych gatunków dinozaurów.

Badania Czwartkowy post opisuje grupę jaj oraz młodych i dorosłych szkieletów dinozaura zwanego Mussaurus patagonicus, który został znaleziony w Patagonii w Argentynie. Dinozaury są przodkami długoszyich roślinożerców zwanych zauropodami, takich jak Brachiosaurus.

Większość jaj wielkości kurczaków odkryto w grupach liczących od 8 do 30 jaj, co wskazuje, że zakładają gniazda jako część wspólnego lęgowiska. Naukowcy znaleźli również pochowane razem szkielety fotografów o tych samych rozmiarach i wieku. Wzięte razem, te wzory dostarczają dowodów na to, że dinozaury żyły w stadach.

„Poszedłem na to miejsce w celu znalezienia przynajmniej jednego pięknego szkieletu dinozaura. Skończyło się na 80 szkieletach i ponad 100 jajach (niektóre z zarodkami zachowanymi w środku!) „Diego Bol, badacz z Muzeum Skamieniałości Egidio Viroglio w Patagonii Główny autor nowego badania powiedział Insiderowi e-mailem.

Opisał witrynę jako „wyjątkową”.

Przed tym odkryciem naukowcy wierzyli, że zachowanie stadne ograniczało się do dinozaurów, które pojawiły się znacznie później, w późnej jurze i wczesnej kredzie. To dlatego, że najstarsze skamieliny dotyczące stad zauropodów sięgają zaledwie 150 milionów lat. Jednak ten teren lęgowy przesuwa tę linię czasu wstecz o ponad 40 milionów lat. Autorzy badania twierdzą, że jest to najstarszy znany dowód istnienia grup społecznych wśród dinozaurów.

Promienie rentgenowskie pozwalają zobaczyć skamieniałe jaja dinozaurów

Argentyńscy paleontolodzy odkryli pierwsze szkielety mozaikowe w tym miejscu w Patagonii pod koniec lat 70. XX wieku. Znalezione dinozaury miały nie więcej niż 6 cali długości. Nieświadomi, że odkryli noworodki, naukowcy nazwali stworzenie „jaszczurką myszką” z powodu niewielkich rozmiarów szkieletów.

Historia toczy się dalej

Paul postanowił ponownie odkryć ten obszar, począwszy od 2002 roku, a do 2013 roku pomógł znaleźć tam pierwsze skamieliny dorosłego mozaura. Kości te ujawniły, że kompletne kopie „szczurzych jaszczurek” były bliższe rozmiarem współczesnym hipopotamom. Przyrosły na wadze około 1,5 tony i osiągnęły 26 stóp długości od nosa do końca ogona. Ale dzieci mogą zmieścić się w ludzkiej dłoni.

Od tego czasu zespół Balla ujawnił i zbadał również zawartość terenu lęgowego, które ma mniej niż pół mili kwadratowej. W 2017 roku zabrał 30 jaj do laboratorium we Francji, a następnie jego grupa wykorzystała technologię rentgenowską, aby zajrzeć do środka i potwierdzić typ embrionów bez łamania skorupki.

Analizując rozmiary i rodzaje kości na terenach lęgowych, naukowcy ustalili, że zwierzęta zostały pochowane w pobliżu ich odpowiedników w tym samym wieku. Niektóre grupy składały się z osobników młodocianych w wieku poniżej jednego roku, inne składały się z osobników nieco starszych, ale jeszcze nie w pełni rozwiniętych, aw końcu było kilka dorosłych, którzy zmarli samotnie lub w parach.

Naukowcy stwierdzili, że ten rodzaj separacji wiekowej jest kluczową oznaką stad: młodociani spędzają czas z innymi w swoim wieku, podczas gdy dorośli żerują i chronią społeczność.

„Odpoczywali razem i prawdopodobnie zginęli podczas suszy” – powiedział Paul. „Odpowiada to stadzie, które pozostaje razem przez wiele lat, a w międzyczasie zwierzęta zbliżają się do siebie, aby odpocząć, zdobyć pożywienie lub wykonać inne codzienne czynności”.

Innym silnym wskaźnikiem zachowania stada jest sam teren lęgowy: gdyby mozaur żył jako społeczność, ma się rozumieć, że składałby jaja na wspólnym obszarze.

Być może życie w stadach pomogło przeżyć Mozaurowi

Aby poznać wiek skamieniałości, naukowcy zbadali minerały w popiele wulkanicznym rozrzucone wokół jaj i szkieletów i ustalili, że skamieliny miały około 193 mln lat.

Wcześniej naukowcy uważali, że ten typ dinozaura żył w późnym okresie triasu, około 221 do 205 milionów lat temu. Ale nowa data wskazuje zamiast tego, że Mossaurus rozkwitał we wczesnej jurze. To z kolei jest dowodem na to, że przodkowie Mossaurus przetrwali masowe wymieranie 200 milionów lat temu.

Badanie sugeruje, że kluczem do przetrwania mogło być ich zachowanie podczas wypasu.

„To były zwierzęta społeczne i uważamy, że może to być ważny czynnik wyjaśniający ich sukces” – powiedział Ball.

Możliwe, że życie społeczne pomogło łosiom znaleźć wystarczającą ilość pożywienia, być może ułatwiając żerowanie na większych obszarach.

Mozaur tej samej wielkości, powiedział Ball, jest bardziej prawdopodobne, że „połączy się w celu skoordynowania swoich działań”, ponieważ więksi dorośli i mniejsze osobniki młodociane poruszają się z różnymi prędkościami.

Dodał, że ze względu na różnicę wielkości między noworodkami a dorosłymi dinozaury prawdopodobnie potrzebowały wielu lat, aby osiągnąć pełny rozmiar. Być może więc młody Mossore był podatny na drapieżniki.

Pozostając w stadach, dorośli mogą lepiej chronić swoje młode.

Przeczytaj oryginalny artykuł na zainteresowany handlem