Obawy Pucharu Świata dotyczące Czarnych Czapek uwydatniły ciąg kampanii ODI w Indiach

analiza: Słaby powrót wielu zawodników z pierwszej linii Czarne Czapki oszacowały porażkę w serii na 3:0 w Indiach.

Z kontuzjami poważnie wpływającymi na ich głębokość gry w kręgle, Nowa Zelandia mogła natknąć się na czterech graczy, którzy z pewnością wystąpią w tegorocznych Mistrzostwach Świata, dopóki wszyscy nie wniosą żadnego znaczącego wkładu.

Ale Finn Allen, Tom Latham, Daryl Mitchell i Glenn Phillips odnieśli rozczarowujące zwroty, podczas gdy pierwsi w Indiach rutynowo prosperowali. Dziewięć miesięcy po Mistrzostwach Świata – które mają zostać rozegrane w Indiach – jasne jest, że trzeba pracować z Nową Zelandią, która boleśnie przegrała finał 2019 roku.

Oto przegląd głównych problemów jednodniowej jednostki Czarnych Czapek:

Czytaj więcej:
* Oceny graczy Black Caps z serii przegranych 3-0 ODI z Indiami
* Decyzja o remisie przynosi odwrotny skutek dla Czarnych Czapek, ponieważ Indie zajmują pierwsze miejsce w rankingu ODI
* Sześciu najlepszych graczy Black Caps miało dwa tygodnie na zapomnienie w Pakistanie i Indiach
* Atak w kręgle Black Caps jest interesujący, gdy w centrum uwagi znajdują się Mistrzostwa Świata w Krykiecie

Nieobecności

Wysłanie kapitana ODI Kane’a Williamsona i kapitana testu Tima Southee do domu po trasie po Pakistanie miało sens, jeśli nie przyjemny wpływ na wynik serii.

Duet ma mnóstwo doświadczenia w grze w białe piłki w Indiach, a seria dwóch testów u siebie z Anglią w przyszłym miesiącu to wielka karta remisowa w letnim kalendarzu Black Caps.

Ale nieobecność Trenta Boulta (niedostępny), Matta Henry’ego, Esha Soddy’ego, Adama Milne’a (kontuzjowanego) i Kyle’a Jamisona (leczącego kontuzję) w składzie szybkiej kręgli oznacza ogromny spadek talentu i doświadczenia.

Williamson był liderem z kijem w Pakistanie i jest klejem do najwyższej formy odbijania – bez niego Indie się rozpadły.

Punkty problemowe

Jak wspomniano powyżej, głębia – a dokładniej jej brak. Gospodarze poradzili sobie komfortowo bez szeregu pierwszorzędnych opcji bowlingowych – a Shubman Gill wykonał 360 runów ze średnią 180 i współczynnikiem uderzeń 128,57, aby naciskać regularnego otwierającego KL Rahula.

Ale Nowa Zelandia nie ma wielu graczy pukających do drzwi, aby zastąpić urzędującego. Bez wspomnianego szwu i swingowej szóstki, Blair Techner, Henry Shipley i Jacob Duffy mieli szansę zaimponować – co prawda w większości w niesprzyjających okolicznościach, zwłaszcza gdy przegrali rzut w drugim meczu w Raipur.

Ale nie udało im się wywrzeć żadnego znaczącego wpływu, podobnie jak Henry Nicholls z kijem, po tym, jak zostali za Darylem Mitchellem i Glennem Phillipsem w kolejności odbijania.

Zdobywca Finn Allen zrobił dwie kaczki i jeszcze nie pokazał, że jest gotowy na Mistrzostwa Świata w niezręcznej sytuacji.

punkt siły

Chociaż obracające się trio Sodhiego, Mitchella Santnera i Michaela Bracewella nie będzie najlepszą jednostką powolnej gry w kręgle na tegorocznych Mistrzostwach Świata, zapewni Nowej Zelandii dużą konkurencyjność, jeśli inne obszary ich gry klikną.

Dodaj Southee, Boulta i Lockiego Fergusona, a gra w kręgle nie będzie przyprawiać o ból głowy, jeśli uda się uniknąć kontuzji i niedostępności.

Williamson i Devon Conway dodają solidności i treści, Phillips dodaje dynamizmu, a Mitchell musi być zbyt dobry, żeby już nie tracić formy.

Istnieje również spójność „byłem tam, zrobiłem to” w zespole, który od wielu lat konsekwentnie awansuje do głównych wydarzeń ICC; Na podstawie pojedynczego ekranu i unikaj porażek szokowych.

ich sprzeciw

Indie były już faworytami do wygrania Pucharu Świata na własnym terenie, zanim pokonały Sri Lankę i Nową Zelandię w krótkim odstępie czasu.

Jego głębia jest niezrównana – jakikolwiek ból głowy, jaki mogli mieć selektorzy pucharów podczas nazywania drużyny, byłby niczym więcej niż pominięciem.

Blackcaps spadł z pierwszego na czwarte miejsce w rankingu ODI po trzech porażkach. Teraz znajduje się również za Anglią (2) i Australią (3).

Anglia pokazała swoją waleczność, wygrywając w zeszłym roku Puchar Świata Twenty20, i jest jedyną drużyną, która zbliżyła się do Indii w głębi z ich uzasadnionymi jedenastoma selekcjami.

zaległości

Pozostało tylko osiem meczów międzynarodowych, zanim menedżer Gary Stead i selekcjoner Gavin Larsen będą musieli sfinalizować wybór 15 zawodników na mistrzostwa świata.

Pierwsza trójka z nich zagra u siebie ze Sri Lanką pod koniec marca. Chociaż byłoby to przydatne ćwiczenie, mało prawdopodobne jest, aby gra w domu przy słabym świetle spowodowała lutownicę u wielu graczy.

Następnie Nowa Zelandia rozegra pięć meczów w Pakistanie w kwietniu i maju – ze stadionem lepiej przygotowanym do sprawdzenia, jak to będzie występować w październiku w Indiach.

The Black Caps przygotują się do turnieju z czterema ODI – po czterech meczach T20 – w Anglii przeciwko gospodarzom we wrześniu.

* The Black Caps kończą swoją trasę po Indiach trzema międzynarodowymi meczami Twenty20, z których pierwszy zaczyna się o 3 nad ranem w sobotę (NZT)