Puchar Świata w Rugby: Zespół ćwierćfinałowy

Z All Blacks kontra IrlandiaI Francja kontra SpringboksĆwierćfinał Pucharu Świata w Rugby pokazał rugby na najwyższym poziomie. To zespół, który stawia na najlepszych.

15 Beauden Barrett (wszyscy czarni)

Pokazał zalety klasycznego bocznego obrońcy, dobrze kopiąc i broniąc się przez cały czas, podczas gdy strzelanie i ponowne składanie broni, które zapoczątkowały atak Fainga’anuku Leicester, były na wskroś nowoczesne. Kombinacja Beaudena Barretta z Richiem Mo’ungą była żywiołowa i pozbawiona błędów, a kiedy zaczął zajmować pozycje, notował dobre zyski w parterze.

Dla szlachetnych Fidżijczyków Radradra była potworem, najniebezpieczniejszą rzeczą, która zagrażała Anglikom. Jego potwór posługuje się zręcznymi napastnikami i nadaje drużynie impet, który utrzymuje ją w odległości uderzenia od najlepszych przeciwników.

mieć pecha: Will Jordan pięknie wykończył przerwę Richiego Mo’ungi, ale jego porażka, gdy na linii mety wbiegł Jamieson Gibson-Park, doprowadziła do irlandzkiej próby.

13 Jesse Krill (RPA)

Obrona Republiki Południowej Afryki, Krill Rock, wykazała się rzadkim, subtelnym dotykiem, mocnym bieganiem i pełnym wdzięku prowadzeniem pod presją. To była piękna brawura zebrana i nagrana przez genialnego Cheslina Colby’ego.

12 Jordie Barrett (wszyscy czarni)

Zawodnicy Beefcake, Damian De Allende (105 kg) i Bendi Aki (102 kg), zdobywali bramki, a także ostro i brutalnie posługiwali się piłką; Przywiązywali dużą wagę do krótkich dostaw i szczęśliwie wykonywali strzały w obronie. Barrett (106 kg) dorównał ich wysiłkom i wynik mógł być całkiem równy pomiędzy tą trójką, ale All Black No.12 otrzymał od nas ukłon za ten niewiarygodny wślizg – trudno sobie wyobrazić lepszą obronę na linii prób wykonaną przez All Black. Gregan Wilson nie miał nic w tej sprawie. Jako bonus strzela za trzy punkty z dystansu.

mieć pecha: De Allende i Aki.

11 Cheslin Colby (Afryka Południowa)

Imię na papierze, gdy Wee-Man XV zostanie wybrany do turnieju. Colby zawsze był szybki i niebezpieczny, gdy piłka była w kosmosie, a historie o jego ataku będziemy opowiadać przy ognisku przez wiele lat – wyobraźcie sobie, ile razy w swojej karierze młody skrzydłowy wykonał w dużej mierze marny sprint, próbując zablokować kopniak. Może 1000? I zrobić to w ćwierćfinale Pucharu Świata w Rugby, zabijając szansę na zdobycie dwóch punktów w meczu, który wygrałeś jednym? legenda.

Mo’unga świetnie zarządzał meczem, dobrze uderzając piłkę z tee i z ręki. Przełamanie z rzutu wolnego, które utorowało drogę Jordanowi do akcji lewą nogą, było najlepszym momentem w ataku w szybkim meczu. Josh van der Vlier, aktualny Gracz Roku Świata, który nigdy nie opuszcza wielu odbiorów, wciąż goni cień.

Kapitan Francji ma buta geniusza i jest genialnym organizatorem, nawet jeśli na chwilę zniknął z pola widzenia, gdy mecz został przeciągnięty przez grupę POC. W najlepszej formie, gdy wszystko wokół niego panowało szaleńczego chaosu, DuPont wydawał się pracować w wolniejszym tempie, wybierając biegaczy i wyznaczając kanały do ​​przodu w dwóch lub trzech etapach.

Nowa Zelandia wyprodukowała na przestrzeni lat kilka przydatnych numerów nr 8, a mistrz Hurricanes wspina się na najwyższy poziom. Jego konsekwencja w reżyserii jest niesamowita. Savea był najbardziej widocznym Kiwi na wystawie, wnosząc ogromną wydajność i wpływ na grę, zapewniając zabójczą wymianę jedynek i dwójek, wślizg i szakal-off z numerem 7 drużyny All Blacks. Jego atletyczny wysiłek na słupku narożnym była nagroda za jego umiejętności. wydajność.

mieć pecha: Ben Earl był najlepszym angielskim graczem, jaki pojawił się podczas całego turnieju, ale nie dorównywał Savei.

Kapitan drużyny All Blacks rozegrał swój najlepszy mecz w czarnej koszulce w ćwierćfinale i niezależnie od tego, co wydarzy się w ciągu najbliższych dwóch tygodni, będzie wiedział, że dał z siebie wszystko, gdy jego zespół najbardziej tego potrzebował. Każdy wślizg był niszczącą piłką, a w meczu wygrywanym centymetrami niezwykle ważne było, aby Kane mógł zepchnąć irlandzkich zawodników z piłką z powrotem na linię zysku.

6 Marcos Kramer (Argentyna)

W meczu z nieszczęsną Walią założył koszulkę z numerem 7, ale naciska na obu skrzydłach i z radością mógłby rozegrać 80 minut na dowolnej z pięciu pozycji w defensywie. Ten nosiciel piłek wystąpił dla Mount Smart w ćwierćfinałowym starciu z Los Pumas, a jego bezpośrednie uderzenia przywracają równowagę naszemu luźnemu trio. Dzięki długości 2 metrów jest to łatwa w użyciu opcja do rozruchu.

5 Brody Retallick (wszyscy czarni)

Na dużej trybunie drużyny All Blacks nadal widać płuca młodzieńca i imponującą grę weterana, zarówno wzmocnioną, jak i załamaną w defensywie. Jeśli jako dystrybutor przy drugim odbierającym rzadziej zwraca na siebie uwagę niż kiedyś, dzieje się tak dlatego, że gra jego zespołu uległa zmianie, a nie dlatego, że on zniknął. To wciąż absolutna bestia poruszająca się z piłką w dużym natężeniu ruchu, z doskonałymi dźwigniami do rozładunku.

mieć pecha: Anglik Maro Itoje spisał się bardzo dobrze w meczu z Fidżi, dokonując dramatycznego przechwytu i rzucając się na awarię w sposób przypominający brutalne pukanie, które przyjął w półfinale w 2019 roku. Jednak na większej scenie Retallick olśniewał.

4 Ben Etzith (Afryka Południowa)

Niezapomniany występ – w jednej chwili jakimś cudem uniknął żółtej kartki i rzutu karnego na własnej linii, w następnej skakał po wysokiej piłce na francuskiej połowie i przewracał obrońców, tylko po to, by jego kolega z drużyny spalił się za bezczelną próbę . Mający imponującą pozycję w składzie i niszczycielską bestię, Etzebeth miał później własną próbę, co ostatecznie zakończyło się żółtą kartką za główkę.

3 Tyrell Lomax (wszyscy czarni)

Od zeszłorocznej porażki z Irlandią kibice Kiwi obawiają się starcia w pierwszej linii, do którego może dojść, jeśli obie drużyny spotkają się ponownie w ćwierćfinale. Tego dnia Lomax spisał się znakomicie, narażając wsławionego Andrew Portera na przyjęcie ważnych kar i ciężką pracę podczas wypadków i awarii.

2 Beto Mofaka (Francja)

Prostytutka drugiego wyboru we Francji jest pierwszym wyborem w tym składzie. Muvaka strzelił doskonałą bramkę na początku meczu w szalonych wczesnych wymianach i błyszczał po całym boisku jak numer 8. Był precyzyjny w odbiorze i bramkach z przodu.

1 Ethan De Groot (wszyscy czarni)

Kolejna przewaga De Groota nad Tadhgiem Furlongiem, która po raz kolejny pokonała jego słynnego irlandzkiego odpowiednika, była być może mniej dramatyczna niż to, co działo się po drugiej stronie tłumu, ale nie mniej znacząca. Dokonał dynamicznego przesunięcia się po parku, po czym pojawił się wraz z Lomaxem pod koniec utworu.

mieć pecha: Stephen Kitschoff był świetny w parku.