Osoby z autyzmem mogą postrzegać gry wideo jako sposób radzenia sobie z negatywnym wpływem i zmęczeniem autyzmu

Niedawne badanie ujawniło, dlaczego wiele osób ze spektrum autyzmu zwraca się do gier wideo jako hobby. Nowe odkrycia sugerują, że osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą grać w gry wideo, aby uciec od rzeczywistości, w szczególności uciec od samo-tłumienia, gdy doświadczają negatywnych nastrojów, i ucieczki przed ekspansją, gdy doświadczają pozytywnych nastrojów.

Badanie, które pojawia się w czasopiśmie komputer w ludzkich zachowaniachUzupełnia istniejącą wiedzę na temat celu gier wideo dla osób z autyzmem.

Autorzy nowego badania zdefiniowali eskapizm jako „akt przeniesienia uwagi z nieprzyjemnej rzeczywistości na przyjemną nierealną”. W badaniu zbadano dwa rodzaje ucieczki, samotłumienie i samoekspansję.

Styl ucieczki polegający na samotłumieniu odnosi się do „angażowania się w aktywność, w tym w gry, w celu stłumienia negatywnych emocji, uważaną za strategię unikania dyskomfortu związanego z negatywnym afektem (Stenseng i in. , 2012I 2021). „Lot samorozwoju” ułatwia autonomię, kompetencje, relacje… i harmonijne, autonomiczne uczestnictwo.

Badania wykazały, że osoby ze spektrum autyzmu wydają się być przyciągane do gier wideo jako okazji do ucieczki i możliwości kontroli. Ponadto granie w gry wideo może służyć jako interaktywne ćwiczenie interpersonalne, gdy osoby ze spektrum autyzmu grają wspólnie. Anna Peskovska wraz ze współpracownikami miała na celu zbadanie pozytywnych i negatywnych motywacji do gier wideo u osób ze spektrum autyzmu.

Uczestnicy byli rekrutowani ze społeczeństw neuroróżnorodności w Polsce. Uczestnicy musieli mieć zdiagnozowane zaburzenie ze spektrum autyzmu, mieć ukończone 18 lat i grać w gry wideo przez co najmniej godzinę tygodniowo. Sto osiemdziesiąt dziewięć osób spełnia kryteria i wyraziło zgodę na udział.

Uczestnicy mierzyli eskapizm, motywację do gry, autystyczne zmęczenie, wyniki afektywne (miara typowego nastroju) i ton hedoniczny (zdolność do doświadczania radości). Statystyczna analiza tych danych ujawniła, że ​​osoby z wysokim poziomem negatywnego afektu lub autystycznym wypaleniem częściej grały w gry wideo z powodu samotłumienia. Ponadto powtarzające się zachowania, pogorszenie funkcji poznawczych i motorycznych, brak zaangażowania w samoobsługę oraz zachowania mające na celu unikanie uczuć były związane z samotłumiącymi motywacjami do grania.

Ci, którzy uzyskali wysokie wyniki w pomiarze tonu hedonicznego (lub tego, jak dobrze byli w stanie doświadczać radości), częściej twierdzili, że powodem ich wysiłków związanych z grami wideo była samorozwój. Samoekspansja jako motywator gier wideo była również związana z pragnieniem mistrzostwa.

Uznane ograniczenia obejmują brak grupy kontrolnej. Dlatego nie możemy stwierdzić, że te odkrycia są unikalne dla spektrum gier lub warunków autyzmu. Ponadto w badaniu wzięło udział znacznie więcej kobiet (105) niż mężczyzn (50) lub osób niebinarnych (34), dlatego nie możemy wiedzieć, czy płeć miała wpływ na wyniki.

Pomimo tych obaw zespół badawczy uważa, że ​​ich praca stanowi znaczący dodatek do tego, co wiadomo na temat motywacji do grania i zaburzeń ze spektrum autyzmu. Zrozumienie, co może motywować osobę z autyzmem do spędzania czasu z grami wideo, może pomóc lekarzom ustalić, czy gry są wykorzystywane do rozwiązywania problemów, którym można zaradzić w środowisku terapeutycznym.

uczenie się, „Determinanty eskapizmu u dorosłych graczy wideo ze spektrum autyzmu: rola afektu, autystyczne zmęczenie i motywacja do zabawy.Scenariusz: Anna Peskovska, Thomas Jusior, Francesek Stefanik i Barbara Wiszek.