Naukowcy podkreślają znaczenie oceny czynników ryzyka osteoporozy w reumatoidalnym zapaleniu stawów

W nowym badaniu naukowcy zebrali szereg rozważań dotyczących oceny ryzyka upadków wśród rannych pacjentów Reumatyzm (RZS), choroba, która naraża pacjentów na większe ryzyko rozwoju słabych kości i złamań.

Ryzyko osteoporozy i złamań kości w reumatoidalnym zapaleniu stawów wynika ze specyficznej etiologii, leczenia choroby oraz czynników stojących przed populacją ogólną, zgodnie z naukaPodkreśla to znaczenie oceny czynników ryzyka dla tych pacjentów.

„Niestety osteoporoza nie jest diagnozowana i leczona u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Chociaż RZS jest uwzględniany w kalkulatorach ryzyka złamania (takich jak FRAX), binarna reprezentacja RZS w takich algorytmach nie oddaje w odpowiedni sposób złożoności choroby (dotkliwość, czas trwania i leczenia). Zwiększone ryzyko osteoporozy w reumatoidalnym zapaleniu stawów przypisuje się infekcjom i lekom (zwłaszcza glikokortykosteroidom), a także zmniejszonej aktywności fizycznej i zmienionemu składowi ciała. Oprócz czynników ryzyka specyficznych dla choroby, tradycyjne czynniki ryzyka osteoporozy również trzeba się zająć. Rozważ je u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów”.

Czynniki ryzyka niskiej gęstości mineralnej kości (BMD) w reumatoidalnym zapaleniu stawów zidentyfikowane przez grupę obejmowały autoprzeciwciała – obecne u prawie połowy pacjentów z chorobą – które uważa się za przyczyniające się do patogenezy RZS i są związane z cięższą chorobą. Na przykład wykazano, że ACPA wiążą i stymulują osteoklasty i są związane z miejscową erozją stawów i ogólnoustrojową utratą kości w reumatoidalnym zapaleniu stawów.

Podwyższony stan zapalny – powszechny u osób z aktywną chorobą – przyczynia się do osteoporozy, a także może przyczyniać się do utraty masy mięśniowej i funkcji mięśni, obniżenia BMD i ostatecznie zwiększać ryzyko osłabienia i upadków.

Na BMD mogą również wpływać glikokortykoidy (GC), które, jak stwierdzono, zwiększają ryzyko niskiego BMD, złej jakości kości, a tym samym upadków i złamań.

Jednak CSC pozostają popularnym lekiem w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, zmniejszaniu stanu zapalnego oraz bólu i sztywności stawów, co może przeciwdziałać szkodliwemu wpływowi BMD na BMD. Nie jest jasne, jaka optymalna dawka GC jest w równowadze w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i minimalizacji uszkodzenia gęstości i jakości kości” – opisali naukowcy.„Ponieważ nadmiar GC, nawet w niskich dawkach, może być szkodliwy dla zdrowia szkieletu, a wiele innych -Zależne od GC opcje leczenia RZS są warunkowo zalecane zgodnie z wytycznymi American College of Rheumatology (ACR) 2020 jako „wyleczenie” – „strategia celu, która pozwala uniknąć GC”.

Oprócz GC, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i opioidy są związane ze zwiększonym ryzykiem złamań u pacjentów. Stwierdzono, że pacjenci z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy przyjmują zarówno GC, jak i inhibitor pompy protonowej, mają zwiększone ryzyko złamań osteoporotycznych w porównaniu z pacjentami, którzy nie stosują żadnego lub jednego z leków. Naukowcy wyjaśnili, że stosowanie wielu leków również zwiększa ryzyko, zauważając, że dane wykazały 14% wzrost ryzyka upadków po dodaniu każdego leku do schematu 4-lekowego wśród starszych pacjentów.

Ryzyko upadków i złamań było związane z wieloma cechami pacjenta, w tym wiekiem i składem ciała. Naukowcy zauważyli ryzyko niskiego BMD związane z sarkopenią, co niezależnie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem upadków.

odniesienie

Baker R, Narla R, Baker J, Wysham K. Czynniki ryzyka osteoporozy i złamań w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Najlepsze praktyki Res Clin Rheumatol. Opublikowano online 5 października 2022 r. doi: 10.1016 / j.berh.2022.101773