Gail Porter o komedii: „Czy ktoś tu jest zerwany?”

– Czy ktoś tu został podzielony? Prezenterka telewizyjna Gail Porter żartobliwie pyta swoją publiczność. Znana ze swojej witalności i problemów ze zdrowiem psychicznym, aby przejąć kontrolę nad swoją historią, zwróciła się ku komedii.

Komedia to projekt nowej generacji. Właśnie zakończyła swój solowy pokaz Hung, Drawn and Portered na festiwalu Fringe w Edynburgu.

Spektakl dokumentuje jej życiowe doświadczenia i zdaje się ją wyzwalać.

„Jeśli mam problem, uwielbiam się nim dzielić – niezależnie od tego, czy jest to bezdomność, czy utrata włosów” – powiedziała podcastowi BBC Access All. „Byłam na oddziale psychiatrycznym i pomyślałam: «Wiesz co? Po prostu ci powiem. Co najgorszego może się wydarzyć?»”.

Zasmakowałem komedii w zeszłym roku po współpracy z Johnem Bishopem i Tonym Batesem przy ich programie Fringe, Three Little Words.

„Nigdy nie przestaliśmy się śmiać” – mówi. Duet szybko skomentował, że powinna napisać własny program – co też zrobiła.

„Nie zdawałem sobie sprawy, ile pracy to wymaga, ile kosztują i ile pieniędzy można zarobić tylko wtedy, gdy wszystko jest zorganizowane”.

Pieniądze są dla Jill kością niezgody. Po tym, jak w latach 90. zyskała sławę jako 25-latka, prowadziła programy telewizyjne, w tym Fully Booked, Top Of The Pops i Wish You Were Here.

Jednak jej trajektoria zaczęła się zmieniać w 1999 roku, kiedy pozowała nago dla magazynu FHM. Zapewniono ją, że obraz nigdzie nie trafi, zamiast tego został wyświetlony na budynkach parlamentu o wysokości 18 metrów (60 stóp). Pierwszą rzeczą, o której się dowiedziałem, było wspomnienie jej nazwiska w wiadomościach.

Gail mówiła już wcześniej o tym druzgocącym momencie, który poprzedził wiele dobrze udokumentowanych problemów ze zdrowiem psychicznym i okresów bezdomności.

W 2005 roku zachorowała również na łysienie plackowate i jej kariera telewizyjna zakończyła się praktycznie z dnia na dzień.

„To było bardzo szybko” – mówi. „Miałam długie blond włosy, a cztery tygodnie później byłam zupełnie łysa. Ludzie nie chcieli się do mnie zbliżać, żeby obejrzeć telewizję czy coś, bo wyglądałam inaczej”.

Bardzo wcześnie zdecydowała, że ​​noszenie peruki nie jest dla niej.

„Moja głowa jest w doskonałej formie, jestem dość niezdarny i myślałem, że jestem typem faceta, który prawdopodobnie zdejmie mi perukę w pubie, podrapie się po głowie, włoży ją z powrotem, a potem wszyscy w pubie doznać traumy.

„Jestem łysa od 18 lat, a wciąż jestem zapraszana na zbiorowe występy i mówię: «Nie możemy wam zapłacić», bo jedyne, w czym byłam dobra, to mówienie o byciu łysym i pełnieniu jakiejś służby publicznej”. „

Jest to scenariusz, z którym spotyka się wiele osób niepełnosprawnych w środowisku medialnym i Gale jest z tego powodu zły.

Wydaje się, że komedia jest sposobem na odzyskanie części tej kontroli. Nie boi się odkopywać w programie własnych doświadczeń, mając nadzieję, że pomoże to innym w podobnej sytuacji.

Z pewnością odnosi się to do jej doświadczeń związanych z objęciem ustawą o zdrowiu psychicznym w 2011 roku.

Mówi, że w tamtym czasie tego typu pomieszczenia najwyraźniej służyły do ​​przechowywania zagród, podczas gdy władze zastanawiały się, co zrobić z grupą osób, które przebywały tam z różnych powodów.

„Byłam tam, bo miałam depresję. Był ze mną mężczyzna i nie mogli wejść do więzienia, bo było pełne”.

Ale dostarczyło jej to także mnóstwo zabawnych materiałów.

„Było dwóch mężczyzn, którzy myśleli, że są Jezusem. Czy więc będziemy mówić do ciebie Jesay? Czy używamy liczby mnogiej? Teraz mógłbym się z tego śmiać, ale wtedy nie było mi do śmiechu”.

Pandemia Covid-19 nie była wyjątkiem, ponieważ postawiła przed nią ogromne wyzwania emocjonalne, a teraz potrafi dostrzec jej jasną stronę.

W 2020 roku, kilka dni przed zamknięciem granic międzynarodowych w celu izolacji, podczas pobytu w Hiszpanii zmarł ojciec Jill.

„Rano odebrałem telefon od taty. Wszystko z nim w porządku. Po południu dostałem telefon z informacją: «Twój tata zmarł, miał rozległy krwotok mózgowy»”.

Gail dowiaduje się, że ma tydzień na podróż z Edynburga do Londynu i z Londynu do Hiszpanii, aby spotkać się z ojcem, poddać go kremacji i wrócić do domu.

„Wraz z prochami ojca odbyła ostatnią podróż z Hiszpanii” – mówi. „Włożyłam to do torby z napisem „Happy”, ponieważ nie chciałam, żeby ludzie zadawali mi jakiekolwiek pytania” i położyłam ją u jej stóp.

Kiedy członek personelu pokładowego zaproponował, że podniesie jej samolot do dwóch miejsc pierwszej klasy, zgodziła się. Zdumiony mężczyzna obok niej pospieszył z zaznaczeniem, że nie jest spokrewniony z Jill i nie potrzebuje miejsca.

„Nie” – odpowiedziała mu Gail, wskazując na swoją torbę. „mój ojciec.”

Spuścizna jej ojca zapewniła pewne zabezpieczenie finansowe, a to, w połączeniu z rekompensatą za włamanie do telefonu, „podtrzymuje mnie przy życiu”, ale wolałaby raczej otrzymywać odpowiednią zapłatę za swoje talenty.

„Gdybym polegała na telewizji lub radiu, byłabym spłukana” – przyznaje, podkreślając niebezpieczną naturę świata gwiazd.

Kłopoty finansowe były jednym z powodów, dla których Jill weszła do Domu Wielkiego Brata w 2015 roku na potrzeby serialu Wielka Brytania kontra USA, gdzie zamieszkała z supermodelką Janice Dickinson, Atomic Kitten Natashą Hamilton i aktorem The Bill Chrisem Ellisonem.

„Zrobiłam to, bo byłam chuda i bezdomna” – przyznaje. „Pomyślałam: «Wyjdę w pierwszym tygodniu, będę zanudzać ludzi»”.

Jednak pomimo błagania widzów, aby na nią głosowali – „Jeśli pójdziesz, nie zapłacą ci” – Gail pozostała w programie aż do ostatniego tygodnia.

Kiedy Gail wyszła z domu, skierowała się prosto do wyjścia, mówiąc prezenterce Emmie Willis: „Więcej zabawy było w oddzielnym miejscu niż w Big Brother!”

Ale był plus. Zarobione pieniądze umożliwiły jej wynajęcie mieszkania, które stało się jej oazą i pozwoliło odzyskać równowagę.

„Zamknęłam drzwi, położyłam się na podłodze i powiedziałam: «Dzięki Bogu». Nie wychodziłam z mieszkania przez prawie dwa miesiące. Nie chciałam nikogo widzieć”.

Kariera Gale to rollercoaster, a obecnie cieszy się coraz większą popularnością dzięki swojej komedii.

Ale po miesiącu występów stwierdziła, że ​​chętnie „spędza czas” ze swoim kotem i organizuje spotkania na temat przyszłych projektów pisarskich.

„Wiem, jak to jest. Możesz być na szczycie fali, a potem nagle znowu cię rzucić. Będę to kontynuować, zobaczę, co się stanie, i będę cieszyć się życiem”.

Możesz słuchać podcastów oraz znaleźć informacje i wsparcie na stronie Dostęp BBC do każdej strony. Jeśli masz jakąś historię, skontaktuj się z Beth za pośrednictwem poczty elektronicznej [email protected]