Dlaczego choć raz w życiu warto podróżować samotnie?

Chcesz pojechać w wymarzone miejsce, ale czujesz, że utknąłeś, bo nikt nie może lub nie chce z Tobą jechać? Idź sam, nie pożałujesz, pisze 1News” Seana Nugenta.

Podróżowanie to znacznie więcej niż tylko poznawanie nowych miejsc i doświadczanie różnych rzeczy. Jest to także okazja do zaakceptowania uczuć, których wolelibyśmy unikać – strachu, niepokoju, tęsknoty za domem, stresu oraz poczucia zagubienia i przytłoczenia. Robienie tego samemu tylko pogłębia te uczucia.

Jednak zajęcie się tymi problemami i ich przezwyciężenie może mieć na Ciebie większy wpływ, niż myślisz.

Po raz pierwszy samotnie wybrałem się za granicę podczas wakacji na przedostatnim roku studiów, podróżując do Stanów Zjednoczonych i Kanady na pięć tygodni, nie mając pojęcia, czego się spodziewać.

Chociaż była to moja pierwsza samotna podróż, miałam szczęście, że urodziłam się w rodzinie mającej obsesję na punkcie podróży, która w młodości umożliwiła mi poznanie niemal wszystkich części świata. Wiedziałem więc, co robię, ale nadal istniały pewne obawy związane z posiadaniem tak dużej wolności, z którymi nie wiedziałem, co zrobić. Dokąd idę, gdzie się zatrzymam, co jem? Czy podczas podróży znajdę przyjaciół lub spędzę ponad miesiąc rozmawiając ze sobą w głowie?

Nie martw się. Było coś naprawdę kojącego w wejściu do miasta po raz pierwszy – niezależnie od tego, czy było to San Francisco, Chicago czy Nowy Jork – bez żadnych prawdziwych planów ani pojęcia, dokąd zmierzam.

Z każdym miastem przybywali nowi przyjaciele, z których wielu to ludzie, którzy robili to samo, co ja, czyli samotnie zwiedzali świat.

Kiedy wróciłem do domu, poczułem pasję do podróży, a co ważniejsze, pewność siebie, aby samemu wyruszyć za granicę.

To naprawdę przynosi wiele korzyści. Mogłem pojechać, gdziekolwiek chciałem, i nie musiałem się martwić negocjowaniem planów z nikim innym ani uszczęśliwianiem kogokolwiek innego. Jeśli będziesz szczęśliwy, wszystko będzie dobrze.

Sześć miesięcy później zaryzykowałem i sam pojechałem do Iranu, miałem wypadek samochodowy, trzymano mnie na muszce i nie mówiłem po persku, przez co nie nadawałem się do rozmów z miejscowymi. Nie było to ładne, ale powiedziałbym, że miało ogromny wpływ na to, jak radziłem sobie ze stresem i przebywaniem poza swoją strefą komfortu.

Potem nastąpiły podróże do Afryki, Europy i Kanady, a także sześciomiesięczny pobyt w Japonii w ośrodku narciarskim. Wszyscy przynieśli ze sobą własne wspomnienia, wyzwania i doświadczenia, które pomogły ukształtować moją osobowość i światopogląd.

Samotne podróżowanie pomaga lepiej zanurzyć się w kulturze i kraju, który odwiedzasz. Bez tej bańki bezpieczeństwa, jaką stanowią przyjaciele, rodzina lub partnerzy, istnieje pewien stopień konieczności pełnej interakcji z tym, co Cię otacza. Dodaj do tego dodatkową odpowiedzialność za poruszanie się i dbanie o siebie, a możesz się wiele nauczyć podczas swojej podróży.

Poza tym będziesz miał te doświadczenia wyłącznie dla siebie, a także satysfakcję płynącą z udanego poruszania się po obcym świecie.

Dlaczego więc nie? Wyjdź poza swoją strefę komfortu i poznaj wszystko, co ma do zaoferowania podróżowanie w pojedynkę. Obiecuję, że nie pożałujesz.

Wskazówki dotyczące podróżowania samotnie