Ukraińska grupa wsparcia twierdzi, że niektórzy uchodźcy, którzy starają się osiedlić w Nowej Zelandii, wrócili do domu

Dwuletnie wizy, w tym prawa do pracy (lub prawa do nauki dla dzieci) mają na celu przywiezienie 4000 osób do Aotearoa.

Ale do tej pory wydano tylko około 1000 wiz i przyjechało 400 osób.

Kate Turska, współzałożycielka Mahe for Ukraine, powiedziała RNZ, że wie o co najmniej trzech przypadkach, w których ukraińscy uchodźcy z trudem osiedlili się w Aotearoa i tam powrócili.

„To bardzo rozczarowujące” – powiedziała.

„Ludzie tutaj, w Nowej Zelandii, którzy sprowadzili swoje rodziny, chcą ponad wszystko, aby pomóc swojej rodzinie i móc im pomóc w znaczący sposób. A potem czują, że mogli ponieść porażkę”.

Powiedziała, że ​​jej rodzice przybyli do Aotearoa w ramach polityki wizowej, a także mieli trudności z uzyskaniem odpowiedniego wsparcia.

„Może wspominali o tym kilka razy [return] … czują presję, że prawdopodobnie nałożą na mnie ten ciężar, a ja nadal zapewniam ich, że dam z siebie wszystko. „

Jej rodzice, będąc w podeszłym wieku, byli „niezwykle zdenerwowani” niepewnością co do ich przyszłości i mieli trudności z wnoszeniem wkładu w rodzinę, powiedziała w Aotearoa.

„Prawdą absolutną jest to, że ludzie o tym dyskutują [going back to Ukraine] Albo nawet patrząc na to, to wszystko jest bardzo niepokojące” – powiedziała Torska.

Powiedziała, że ​​ukraińskie specjalne wizy na 2022 r. były bardziej jak wiza biznesowa, a nie humanitarna, i jej zdaniem tor nie otrzymał żadnego kompleksowego wsparcia, takiego jak w Australii.

To musi się zmienić, powiedziała Torska.

„Szczególnie dla tych, którzy prawdopodobnie nie będą mogli znaleźć pracy, [we need to be] Patrząc na coś, na pewnego rodzaju wsparcie poprzez istniejące ramy, takie jak dostęp do kart służby społecznej, zasiłki dla osób poszukujących pracy… mówimy nawet o prostych rzeczach, takich jak transport publiczny. Istnieje już wiele mechanizmów”.

Torska powiedziała, że ​​koszty opieki zdrowotnej, takie jak wizyty u lekarza rodzinnego, były również problemem dla osób zajmujących się traumatycznymi zaburzeniami z Ukrainy.

Powiedziała, że ​​należy również poprawić obsługę języka angielskiego – i ma nadzieję, że rząd pozwoli uchodźcom na bezpłatne kursy języka angielskiego, pomagając im w znalezieniu pracy tymczasowej.

Torska powiedziała, że ​​rząd zasugerował, że polityka zostanie przedłużona w 2023 roku.

Minister zaznaczył, że są zaangażowani w ekspansję, więc mamy nadzieję, że rząd dokona tam właściwego wyboru.

Powiedziała, że ​​Mahi członkom Ukrainy „naprawdę docenia dobry konstruktywny dialog” z rządem i że są „wdzięczni” za dotychczasową pomoc uchodźcom.

„Po prostu czujemy, że to nie wystarczy”.

W oświadczeniu minister ds. imigracji Michael Wood powiedział, że polityka wizowa została „ustanowiona przy założeniu, że sponsorzy chcą i są w stanie wziąć odpowiedzialność finansową za swojego sponsora, w tym organizować i finansować podróż do Nowej Zelandii, zakwaterowanie i koszty utrzymania raz w Nowej Zelandii”. .

„Inni posiadacze wiz czasowych na ogół nie mają dostępu do finansowanych lotów ani opieki społecznej” – powiedział.

W oświadczeniu ministra powiedział, że zdaje sobie sprawę, że niektórzy Ukraińcy mieli problemy z osiedleniem się i wrócili oraz że miał tu „regularne spotkania i kontakty” z ukraińskimi zespołami wsparcia.

„Ale ostatecznie ludzie muszą podejmować decyzje w oparciu o to, co jest najlepsze dla nich i ich rodziny”.

Oświadczenie Wooda mówi, że obecnie bada, czy przedłużenie jest uzasadnione dla polityki wizowej, która wygasa w marcu.

„W tym momencie Sekretarz nie przewiduje żadnych znaczących zmian w ustawieniach zasad ani związanych z nimi korzyści”.

Obecnie najbliższa rodzina, która może być sponsorowana, obejmuje rodziców, dziadków, rodzeństwo lub dorosłe dzieci (oraz ich partnerów i dzieci pozostające na utrzymaniu do 24. roku życia), które zazwyczaj mieszkają na Ukrainie.

RNZ