tło
Reumatoidalne zapalenie stawów jest najczęstszą chorobą autoimmunologiczną na świecie i wymaga długotrwałego leczenia w celu stłumienia stanu zapalnego. Obecnie leczenie rozpoczyna się, gdy zapalenie stawów jest klinicznie widoczne. Naszym celem była ocena, czy wczesna interwencja, we wczesnym stadium choroby zwyrodnieniowej stawów i subklinicznego zapalenia stawów, może zapobiec progresji klinicznego zapalenia stawów lub zmniejszyć obciążenie chorobą.
Metody
Przeprowadziliśmy randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie potwierdzające słuszność koncepcji w Leiden University Medical Center, Leiden, Holandia. Dorośli w wieku 18 lat lub starsi z klinicznym podejrzeniem progresji do reumatoidalnego zapalenia stawów i subklinicznego zapalenia stawów wykrytego za pomocą MRI kwalifikowali się do rejestracji w 13 poradniach reumatologicznych w południowo-zachodniej Holandii i zostali przydzieleni Random (1:1) do 1 zastrzyk z glikokortykoidu (120 mg) i doustny cykl metotreksatu przez 1 rok (do 25 mg/tydzień) lub placebo (jedno zastrzyk i tabletki przez 1 rok). Uczestnicy i badacze byli ukryci w zadaniu grupowym. Obserwację kontynuowano przez rok po zakończeniu rocznego okresu leczenia. Pierwszorzędowym punktem końcowym był rozwój klinicznego zapalenia stawów (spełnienie kryteriów klasyfikacji reumatoidalnego zapalenia stawów z 2010 r. lub obejmujący co najmniej dwa stawy), który utrzymywał się przez co najmniej 2 tygodnie. Sprawność fizyczna, objawy i wydajność pracy zgłaszane przez pacjentów były drugorzędowymi punktami końcowymi, które mierzono co 4 miesiące. Ponadto zbadano przebieg stanu zapalnego wykrytego za pomocą rezonansu magnetycznego. Wszyscy uczestnicy wzięli udział w analizie zgodnej z zamiarem leczenia. To badanie zostało zarejestrowane w EudraCT, 2014-004472-35, oraz w holenderskim rejestrze badań, NTR4853-trial-NL4599.
znaleziska
Od 16 kwietnia 2015 r. do 11 września 2019 r. 901 pacjentów oceniono pod kątem kwalifikacji, a 236 pacjentów włączono i losowo przydzielono do aktywnego leczenia (n=119) lub placebo (n=117). Po 2 latach częstość występowania pierwszorzędowego punktu końcowego była podobna w obu grupach (23 [19%] Od 119 uczestników w grupie terapeutycznej przeciwko 21 [18%] 117 w grupie placebo; Współczynnik ryzyka 0 81, 95% CI 0 45 do 1 48). Sprawność fizyczna poprawiła się bardziej w grupie leczonej w ciągu pierwszych 4 miesięcy i pozostała lepsza niż w grupie placebo (średnia różnica między grupami we wskaźniku niepełnosprawności HAS w ciągu 2 lat: -0 09, 95% CI -0 16 do -0; 03 p = 0 · 0042). Podobnie ból (w skali 0-100, średnia różnica między grupami: -8, 95% CI -12 do -4; p < 0,0001), poranna sztywność stawów (–12, -16 do -8; p< 0,0001), frekwencja (–8%, -13 do -3; p = 0,0007) i zapalenie stawów wykryte za pomocą rezonansu magnetycznego (–14 punktów, -20 do -0 9; p < 0,0001) trwała poprawa grupę leczoną w porównaniu z grupą placebo. Liczba poważnych zdarzeń niepożądanych była taka sama w obu grupach; Zdarzenia niepożądane były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa metotreksatu.
Tłumaczenie
Metotreksat, podstawowe leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, rozpoczęte w przedobjawowym i subklinicznym zapaleniu stawów, nie zapobiegał progresji klinicznego zapalenia stawów, ale modyfikował przebieg choroby, czego dowodem jest ciągła poprawa stanu zapalnego wykrytego za pomocą rezonansu magnetycznego i powiązanych objawów. do placebo.
Finanse
Holenderska Rada ds. Badań (NWO; Holenderskie Towarzystwo Zapalenia Stawów).
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Voretigene Neparvovec pomaga pacjentom z retinopatią związaną z RPE65 odzyskać obustronną funkcję
Wybuch choroby marburskiej w Rwandzie wykazuje pewien postęp po epidemii
Rosnąca częstość występowania chorób przenoszonych przez komary wymaga zwiększenia świadomości