Dieta uboga w sól jest korzystna w przypadku objawów HF, ale niekoniecznie w przypadku zdarzeń klinicznych

WASZYNGTON — interwencja dietetyczna zmniejszyła spożycie sodu, ale nie zmniejszyła liczby przypadków klinicznych u osób z niewydolnością serca (HF), zgodnie z badaniem SODIUM-HF.

Wśród pacjentów przydzielonych losowo do diety niskosodowej lub zwykłej opieki przez 12 miesięcy nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w łącznych wynikach hospitalizacji związanych z chorobami sercowo-naczyniowymi, wizyt na oddziałach ratunkowych i wszystkich przyczyn zgonu w badaniu (15). % vs 17%, HR 0,89, 95% CI 0,63-1,26, podał Justin Izekowitz, MBBCh, z University of Alberta w Edmonton, Kanada.

Jednak ograniczenie sodu wiązało się z umiarkowaną poprawą jakości życia (QoL) i kategorii czynnościowej New York Heart Association (NYHA), zgodnie z ostatnim badaniem przedstawionym w Spotkanie American College of Cardiology (ACC). Wyniki zostały jednocześnie opublikowane w Lancet.

Ezekowitz zachęcał klinicystów do dalszego zalecania diety niskosodowej jako leczenia poprawiającego jakość życia w ramach ogólnej strategii zdrowotnej dla pacjentów z HF.

Warto zauważyć, że jego grupa oszacowała, że ​​do badania potrzeba prawie 1000 pacjentów. Próba 806 osób została wcześnie zatrzymana z różnych powodów, w tym bezskuteczności, wykonalności i COVID-19.

Mary Noreen Walsh, była przewodnicząca ACC, St. Vincent Heart Center w Indianapolis, zauważyła, że ​​średnie spożycie sodu w Stanach Zjednoczonych wynosi 3400 mg dziennie.

Podkreśliła znaczenie wyników skoncentrowanych na pacjencie oraz tego, jak ludzie mogą czuć się lepiej dzięki anegdotycznym dowodom na ograniczenie sodu. Podczas konferencji prasowej ACC powiedziała, że ​​SODIUM-HF zapewnia pacjentów, że jeśli pewnego dnia źle dostaną sól, mogą nie trafić do szpitala.

Interwencja dietetyczna w badaniu miała na celu <1500 mg sodu dziennie — prawie dwie trzecie celu 2300 mg zawartego w Wytyczne żywieniowe dla Amerykanów Zapewnij uczestnikom plany posiłków i przykładowe menu dostosowane do ich zapotrzebowania na energię, dystrybucji energii i gustów regionalnych. Interwencyjne wsparcie poradnictwa behawioralnego.

Pacjenci przydzieleni losowo do interwencji sodowej doświadczyli zmniejszenia średniego dziennego spożycia sodu z 2286 mg do 1658 mg po 12 miesiącach. Spożycie sodu zostało zmniejszone przez rówieśników z grupy kontrolnej z 2119 mg do zaledwie 2073 mg.

Były prezes ACC, Athena Popas, MD, Warren Albert School of Medicine na Brown University w Providence, Rhode Island, kwestionowała skuteczność redukcji sodu poprzez zakłócanie badań.

Ograniczenia dotyczące sodu są od dawna przyjmowane przez lekarzy pomimo mieszanych wyników w badaniach klinicznych. „Od bardzo, bardzo długiego czasu szukaliśmy świętego Graala obniżania sodu w HCl” – powiedział Pupas po prezentacji Izekowitza.

HF jest związana z „aktywacją neurohormonalną i nieprawidłowościami w kontroli autonomicznej, które prowadzą do retencji sodu i wody; dlatego ograniczenie sodu w diecie było historycznie przyjmowane jako mechanizm zapobiegania przeciążeniu płynami i późniejszym wynikom klinicznym; jednak ostatnie dane kwestionują zasadność te zalecenia” – zauważyła grupa Izikovica.

Na przykład starsi pacjenci z HF nie wykazywali znaczącej poprawy QoL w GOURMET-HF Badanie domowych posiłków o ograniczonej zawartości sodu.

Badanie SODIUM-HF zostało przeprowadzone w sześciu krajach zrandomizowanych do interwencji lub standardowej opieki, które obejmowały ogólne porady dotyczące ograniczenia spożycia sodu w diecie podczas rutynowej praktyki klinicznej.

Badacze zrekrutowali 806 pacjentów z przewlekłą HF (klasa II-III wg NYHA) do ukierunkowanego leczenia medycznego tak tolerowanego, jak to możliwe. Średni wiek uczestników wynosił 67 lat, a dwie trzecie z nich stanowili mężczyźni. Nie były dostępne żadne dane dotyczące rasy i pochodzenia etnicznego, chociaż 22% uczestników w obu grupach pochodziło z Meksyku, Chile i Kolumbii.

Spożycie sodu w diecie oceniano za pomocą dzienniczków żywności przez co najmniej 3 dni na początku badania, 6 miesięcy i 12 miesięcy. Według Isikowicza te pamiętniki wskazują na dobre przestrzeganie przepisanych diet.

Stwierdził również, że ograniczenie sodu nie było związane z żadnymi zdarzeniami dotyczącymi bezpieczeństwa.

Wśród ograniczeń badania był brak zaślepienia między uczestnikami i brakujące dane dotyczące biomarkerów w moczu.

„Chociaż 24 godziny [hour] Wydalanie z moczem jest złotym standardem techniki oceny wartości odżywczej dla spożycia sodu, dokumentacja żywności jest ważną techniką oceny wartości odżywczej w niewydolności serca, a stosowanie 24-godzinnych zbiórek moczu ograniczyłoby wykonalność badania i wygenerowałoby potencjalnie mylące dane dla pacjentów z niewydolnością serca wywołaną przez leki moczopędne , powiedzieli śledczy.