Badanie podłużne ma na celu identyfikację dzieci z astmą, u których występuje większe prawdopodobieństwo utraty czynności płuc.
Dzieci z ciężką i ciężką astmą częściej doświadczają pogorszenia czynności płuc w okresie dzieciństwa i dorosłości. Jednak wskaźniki prognostyczne, w których dzieci będą miały upośledzoną czynność płuc, nie zostały zbadane ani zidentyfikowane
W badaniu opublikowanym w sierpniu 2022 r. w Journal of Allergy and Clinical Immunologybadacze wykorzystali dane z Program badań nad ciężką astmą (SARP) 3 Badanie kohortowe dzieci w celu odkrycia czynników fenotypowych, które przyczyniają się do pogorszenia czynności płuc. SARP 3 to trwające badanie podłużne, którego celem jest lepsze zrozumienie ekspresji fenotypowej astmy u dzieci i dorosłych z astmą łagodną do ciężkiej.
Dzieci zostały zarejestrowane między listopadem 2012 a styczniem 2015. Badacze w bieżącym badaniu obejmowały uczestników w średnim wieku 11,5 roku. Łącznie 111 miało ciężką astmę, a 77 miało astmę łagodną. Badacze mierzyli czynność płuc na początku i co roku. To był absolutny wynik prawyborów wymuszona objętość wydechowa w 1 sekundę (FEV1), standardowa miara czynności płuc, przy każdej ocenie przez okres do 6 lat. Drugorzędowe wyniki obejmowały FEV1 po podaniu leku rozszerzającego oskrzela i FEV1 przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela na natężoną pojemność życiową (FVC).
Po przeanalizowaniu danych naukowcy zidentyfikowali kilka czynników jako predyktorów zmian FEV1 w czasie, w tym podstawowy częściowy wydechowy tlenek azotu (FeNO), odpowiedź na charakterystyczną dawkę domięśniowego acetonidu triamcynolonu oraz maksymalną odpowiedź na lek rozszerzający oskrzela. Inne czynniki to wiek, otyłość i nawroty epizodów choroby.
Ważnym odkryciem badania był związek częstości zaostrzeń astmy ze zmianami FEV1 u chłopców w porównaniu z dziewczętami. Naukowcy odkryli, że chłopcy, którzy mieli jedno lub dwa zaostrzenia w poprzednim roku, tracili -20 ml FEV1 w każdym kolejnym roku. Osoby z trzema lub więcej zaostrzeniami w ciągu poprzedniego roku traciły -34 ml FEV1 w każdym kolejnym roku. Skojarzeń tych nie było wśród dziewcząt biorących udział w badaniu.
Autorzy doszli do wniosku, że determinantami czynności płuc u dzieci z ostrą i nieciężką astmą są indukowana triamcynolone różnica w stosunku do wartości wyjściowych FEV1, FeNO, maksymalna odpowiedź na leki rozszerzające oskrzela i otyłość. Odkryli również, że wyższy wskaźnik ataków astmy był związany z niższą czynnością płuc u chłopców.
Autorzy skomentowali, że ich odkrycia stanowią ramy do identyfikacji dzieci z astmą o zwiększonym ryzyku pogorszenia czynności płuc w czasie.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Yokogawa pomaga zrewolucjonizować dziedzinę lipidomiki pojedynczych komórek
WHO obala doktrynę dotyczącą rozprzestrzeniania się chorób przenoszonych drogą powietrzną
Badanie wykazało, że skurcze komórek napędzają początkowe powstawanie ludzkich embrionów