Szwedzki trener Sven-Goran Eriksson, który przez pięć lat był pierwszym trenerem Anglii urodzonym za granicą po tym, jak zasłynął zdobywaniem trofeów na poziomie klubowym we Włoszech, Portugalii i Szwecji, zmarł w ciągu nocy w wieku 76 lat.
Jego agent Beau Gustafson powiedział Associated Press, że Erickson zmarł w swoim domu w otoczeniu członków rodziny.
Jego śmierć nastąpiła osiem miesięcy po tym, jak ujawnił, że ma raka trzustki i że nie pozostanie mu więcej niż rok życia.
Ta wiadomość sprawiła, że Eriksson otrzymał falę sympatii i pochwał od swoich byłych zawodników i klubów, przygotowywano film biograficzny oraz złożył wizytę w swoim ulubionym klubie Liverpool, która zaprosiła go na jeden dzień jako menadżera meczu charytatywnego.
W rodzinnej Szwecji znany jako „Svennes” Eriksson cieszył się skromną karierą piłkarską przez dziewięć lat, po czym w wieku 27 lat przeszedł na emeryturę i rozpoczął wędrowną karierę trenerską, której kulminacją było powołanie go na kapitana reprezentacji Anglii w 2001 roku.
W ciągu kilku miesięcy poprowadził słabszą drużynę do oszałamiającego zwycięstwa: 5:1 z Niemcami w Monachium w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata.
Eriksson poprowadził zawodników uznawanych za „złote pokolenie”, w tym Davida Beckhama, Stevena Gerrarda i Wayne’a Rooneya, do finałów Pucharu Świata w 2002 i 2006 roku, prowadząc drużynę do ćwierćfinału w obu turniejach, zanim został wyeliminowany przez Brazylię i Portugalia odpowiednio.
W jedynym innym dużym turnieju pod wodzą Erikssona – Mistrzostwach Europy 2004 – Anglia również została wyeliminowana w ćwierćfinale z Portugalią w rzutach karnych, podobnie jak miało to miejsce podczas Mistrzostw Świata w 2006 roku.
Czasy Erikssona na jednym z najważniejszych stanowisk w światowym futbolu od dawna pamięta się ze względu na wydarzenia poza boiskiem i na nim. Eriksson miał dwa romanse – pierwszy ze szwedzką prezenterką telewizyjną Ulriką Jonsson, a drugi z sekretarką Związku Piłki Nożnej Farią Alam – które zajmowały żądne plotek angielskie gazety.
„Moje życie prywatne w Anglii nie było zbyt prywatne” – powiedział Eriksson w 2018 roku.
Jego czas w Anglii zbiegł się w czasie z pojawieniem się kultury żon i dziewcząt, a partnerzy znanych zawodników – tacy jak Victoria Beckham – trafiali na pierwsze strony gazet po tym, jak Eriksson pozwolił im wziąć udział w Pucharze Świata w Niemczech.
Następnie Eriksson przejął odpowiedzialność za krótkie okresy trenowania reprezentacji Meksyku, Wybrzeża Kości Słoniowej i Filipin, ale jedyny tytuł, jaki zdobył, dotyczył meczów klubowych.
W szwedzkiej drużynie IFK Gothenburg wygrał ligę i puchar w 1982 roku, a niesamowity sezon zakończył zdobyciem (obecnie zniesionego) Pucharu UEFA.
Eriksson zdobył dwa kolejne tytuły mistrza Portugalii w ciągu pierwszych dwóch lat spędzonych w Benfice (1982–84), a także Puchar Portugalii w 1983 r., a następnie wrócił tam, aby dotrzeć do finału Pucharu Europy w 1990 r., gdzie przegrał z Milanem. ponownie wygrał ligę w 1991 roku.
Jego nazwisko zyskało sławę w świecie trenerskim we Włoszech, zwłaszcza w Lazio po pobytach w Romie (1984-1987), Sampdorii (1992-1997) – gdzie zdobył Puchar Włoch – i Fiorentinie (1987-1989).
W Lazio od 1997 do 2001 roku poprowadził drużynę dopiero do drugiego tytułu mistrzowskiego – w 2000 roku – po porażce na koniec sezonu z rąk Juventusu, a także do dwóch Pucharów Włoch i ostatniej edycji Pucharu Zdobywców Pucharów Europy. Puchar (w 1999 r.).
Lazio Erikssona mogło również wygrać ligę włoską w 1999 roku, ale straciło tytuł na rzecz Milanu jednym punktem, a także przegrało finał Pucharu UEFA w 1998 roku.
„To był najlepszy okres w mojej karierze” – powiedział Eriksson o zdobyciu siedmiu tytułów mistrzowskich w ciągu czterech lat, w czasie, gdy Włochy rywalizowały z Hiszpanią o tytuł największej ligi w Europie.
Spędził także dwa lata w zarządzaniu klubami w Anglii, w Manchesterze City (2007–2008) i Leicester City (2010–2011), a także jako dyrektor ds. piłkarskich w klubie czwartej ligi Notts County po krótkim wejściu do klubu w jakiś rodzaj pieniędzy. – Po zakupie przez konsorcjum z Bliskiego Wschodu może przyciągnąć tak znaną markę, jak Ericsson.
Noszony w okularach i wygadany Eriksson cieszył się popularnością wśród swoich zawodników przez całą swoją karierę trenerską.
Eriksson zakończył karierę trenerską, zarządzając dwoma klubami w Chinach – Guangzhou i Szanghaj SIPG – a ostatnio pełnił funkcję dyrektora sportowego w Karlstad, trzecioligowej drużynie w Szwecji, zanim w lutym 2023 roku ogłosił, że ustąpi ze stanowiska ze względów zdrowotnych.
Stały się one szeroko znane 11 miesięcy później, kiedy Eriksson powiedział Szwedzkiemu Radiu, że ma nieuleczalnego raka, mówiąc: „W najlepszym razie mógłbym żyć rok, w najgorszym może trochę krócej”.
„Mogę cały czas o tym myśleć, siedzieć w domu, złościć się, myśleć, że mam pecha i tak dalej” – powiedział.
„Myślę, że łatwo jest się tam dostać.
„Nie, patrz na wszystko pozytywnie i nie poddawaj się trudnościom, bo to oczywiście jest największa przeszkoda, z jaką się spotykasz”.
„Fanatyk telewizyjny. Miłośnik internetu. Ewangelista podróży. Pragnący przedsiębiorcy. Odkrywca amator. Pisarz”.
More Stories
O’Rourke zrobił wrażenie na drużynie Blackcaps pierwszego dnia pierwszego testu na Sri Lance
Czy Razor ucieka się do taktyki lub taktyki? Jego wybory przeciwko Sydney są wątpliwe
Aktualizacje na żywo Blackcaps vs Sri Lanka: 1. test, dzień 1 w Galle