Sześć prostych podwyżek stóp procentowych? Obwiniaj chciwych bankierów miejskich | Filip Inman

cbankierzy ponownie rujnują twoje życie. Po prostu nie mogą na to poradzić. Branża została uratowana przed upadkiem w 2008 roku i od tego czasu zmuszona do przestrzegania zdrowej diety i teraz ma się dobrze. Z oszustwem pokazującym arogancję, której nie byli w stanie zdobyć, bankierzy zaczęli postrzegać siebie jako siłę dobra, szczególnie w tych czasach. Trudne czasy.

Jego ogromne rezerwy są nadal w dużej mierze nienaruszone, a ryzykowne operacje, które spowodowały tyle problemów ponad dekadę temu, podlegają ścisłym regulacjom.

Nie mogąc pozwolić sobie na swoje zwykłe ryzykowne zachowanie, pozwolono im ożywić jeden nawyk przed krachem – wypłacanie ogromnych premii swoim menedżerom, dealerom, brokerom instrumentów pochodnych, menedżerom ds. Marketingu i zarządzającym funduszami emerytalnymi.

Premie Citi w lutym i marcu tego roku były największe w historii, co spowodowało, że różnica w wynagrodzeniach z premiami i bez premii osiągnęła rekordowy poziom. Do czasu opublikowania danych za rok kończący się w maju, łączne zarobki, w tym premie w finansach i ubezpieczeniach, wzrosły o 13,6%, tylko nieznacznie spadły od szczytowego poziomu 15,4% w roku do marca.

Firma konsultingowa CEBR przyjrzała się bliżej liczbom, które wykazały, że w maju pracownicy z górnego 1% najlepiej zarabiających, głównie w sektorze finansowym, korzystali z pakietu wynagrodzeń w wysokości ponad 10% w stosunku do poprzedniego roku, podczas gdy pracownicy z najniżej położonych 20% Dostali tylko 1%.

Było kilku innych zwycięzców w wyścigu o wyższe zarobki, w tym robotników budowlanych, kierowców ciężarówek i pracowników hotelarstwa. Ale te wzrosty można przypisać niedoborom kadrowym związanym z Brexitem, a wzrosty, choć w niektórych przypadkach znaczące w ujęciu procentowym, często pochodzą z bardzo niskiej podstawy.

Smród niesprawiedliwości płynący z miejskiej kultury nagradzania – kultury, która po raz kolejny pokazuje, że zyski banków są sprawą prywatną, a straty – problemem społeczeństwa – powinien wywołać falę gniewnych protestów. Jest jednak szerszy punkt, czyli sposób, w jaki wynagrodzenia i premie zostały wyolbrzymione w sektorze finansowym Dane o średnich zarobkachWydaje się, że oszukuje decydentów, że wszyscy korzystają z premii w zarobkach.

Gubernator Banku Anglii Andrew Bailey jest tego winny: wielokrotnie wskazywał, że pracownicy są tak bezpieczni w swojej pracy teraz, gdy stopa bezrobocia spadła do 3,8% – najniższego poziomu od 40 lat – że podniosą płace w całym kraju. tablica. Po raz pierwszy zwrócił się przeciwko robotnikom w lutym Kiedy powiedział, że powinno być „absolutnie jasne dostrojenie” w rocznym procesie negocjacji płacowych między pracownikami a ich pracodawcami, aby zapobiec spirali cen. Bailey cierpiał zjadliwą krytykę ze strony przywódców związkowych, a nawet naganę z powodu żenującego numeru 10, w tym czasie pod przywództwem partii i uważając, aby nie drażnić wyborców dalej.

Ale to go nie powstrzymało Powtórz wiadomość w maju, aby powiedzieć parlamentarzystom, że pracownicy powinni „myśleć i myśleć”, zanim zwrócą się o podwyżkę płac. Dodał apel do dobrze zarabiających, którzy, jak powiedział, powinni rozważyć wpływ inflacji przed podjęciem dużych podwyżek. Jego górna granica pensji wynosi 575 000 funtów.

Co zrozumiałe, odniesienie do wyższych wynagrodzeń zostało wyśmiewane przez związki zawodowe, które nie były w stanie zapewnić podwyżki średnio powyżej 2% w lutym, co sprawiło, że Ponieważ wzrosła tylko do 4%. Wzrost płac we wszystkich branżach wyniósł w maju średnio 4,3%, w porównaniu z 4,2% w kwietniu.

Bailey bronił się, mówiąc, że jego regionalni klienci ostrzegali, że duże podwyżki płac nie będą właściwe. Bez jego wezwań do powściągliwości, sześć kolejnych podwyżek stóp od grudnia może nie wystarczyć, aby uniknąć dalszego wzrostu inflacji, nawet jeśli ceny energii spadną.

Agenci regionalni mogli koncentrować się na niektórych z największych pracodawców w Wielkiej Brytanii, którzy stoją w obliczu strajków płacowych. Ostatnie sondaże przeprowadzone przez pracowników pocztowych i kolejowych, a za nimi pielęgniarki, mogły oznaczać początek masowego buntu płacowego, ale inna część imperium Baileya, jego dział badawczy, spodziewa się, że średni wzrost płac do końca tego roku wyniesie zaledwie 5,25%. rok, 7,75 punktu procentowego mniej niż 13% prognozy szczytowej inflacji.

Dlaczego więc, gdy wzrost płac jest niski wszędzie, z wyjątkiem branży finansowej i przedsiębiorstw dotkniętych brakiem personelu związanym z Brexitem, reszcie społeczeństwa mówi się, że ich podwyżki są tak wysokie, że koszty finansowania zewnętrznego muszą wzrosnąć?

Wysokie koszty kredytów hipotecznych dotknęły nie tylko miliony nabywców domów, ale także czynsze, ponieważ wielu właścicieli kupiło nieruchomości za ogromne pożyczki. Wyższe koszty kredytu wpłyną na wszystkie wydatki gospodarstw domowych i inwestycje biznesowe, popychając gospodarkę w głębszą recesję, niż jest w rzeczywistości.

Niech szlag trafi tych miejskich bankierów, wstydź się bankowi centralnemu za ignorowanie smrodu pod jego nosem.