Nowe badanie ujawnia, że MSC-NP, forma terapii komórkami macierzystymi, która jest obecnie w fazie wczesnych badań klinicznych nad stwardnieniem rozsianym (MS), może zmniejszać aktywność zapalną komórek odpornościowych w mózgu zwanych mikroglejem.
Wiadomo, że leczenie zmniejsza nasilenie choroby i poprawia regenerację mieliny w zwierzęcych modelach SM, a odkrycia sugerują, że może to robić przynajmniej częściowo poprzez modulowanie aktywności mikrogleju.
„Badanie to daje nam kolejną ważną warstwę w zrozumieniu skuteczności terapii MSC-NP i potencjalnie zwiększa naszą zdolność do skutecznego stosowania tej terapii w celu spowolnienia postępu objawów SM u pacjentów” – dr Violene Harris, naukowiec z Tisch Multiple Sclerosis Research Center, powiedział w oświadczeniu. Nowy Jork, współautor badania, w A komunikat prasowy.
„Jesteśmy bardzo podekscytowani tym odkryciem i szansą, jaką stwarza dla nas, aby ulepszyć terapie regeneracyjne dla SM” – powiedział Harris.
badania, „Progenitorowe komórki nerwowe pochodzące z mezenchymalnych komórek macierzystych osłabiają aktywację prozapalnego mikrogleju poprzez mechanizmy przyszyszynkowe„W Medycyna przyszłości.
Mezenchymalne komórki macierzyste są zaprogramowane do wzrostu w neuronalne komórki progenitorowe
Komórki macierzyste to klasa komórek zdolnych do wzrostu i różnicowania się w inne typy komórek. W leczeniu MSC-NP od pacjenta pobiera się określoną klasę komórek macierzystych zwanych mezenchymalnymi komórkami macierzystymi (MSC).
Te komórki macierzyste są zaprogramowane w laboratorium, aby rosły w neuronalne komórki progenitorowe (NP) – bardziej wyspecjalizowane komórki macierzyste, które mogą rosnąć w neurony i inne typy komórek układu nerwowego. MSC-NP są następnie wstrzykiwane do układu nerwowego pacjenta przez kręgosłup, co nazywa się wstrzyknięciem dokanałowym.
Leczenie MSC-NP znacznie różni się od przeszczepu hematopoetycznych komórek macierzystych (aHSCT), który w SM jest często określany jako „terapia komórkami macierzystymi”. aHSCT to inna procedura, której celem jest zastąpienie komórek macierzystych w szpiku kostnym, które wytwarzają komórki odpornościowe.
A Badanie kliniczne I fazy (NCT01933802) Sponsorowany przez Tischa przetestował leczenie MSC-NP na 20 osobach z postępującymi postaciami SM, w tym czterech z pierwotnie postępującą postacią SM i 16 z wtórnie postępującą chorobą. Wszyscy otrzymali w sumie trzy zastrzyki komórek MSC-NP, podane bezpośrednio do kanału kręgowego w odstępie trzech miesięcy.
Wyniki pokazały, że większość pacjentów doświadczyła poprawy swoich zdolności funkcjonalnych po leczeniu. U niektórych pacjentów poprawa utrzymywała się przez co najmniej dwa lata.
Te badania dają nam kolejną ważną warstwę w zrozumieniu skuteczności terapii MSC-NP i potencjalnie zwiększają naszą zdolność do efektywnego wykorzystania tej terapii do spowolnienia postępu objawów SM u pacjentów.
Badanie fazy II porównujące MSC-NP z placebo u 50 osób z postępującym SM
Tisch sponsoruje teraz a Badanie fazy II (NCT03355365) MSC-NP przetestowano w porównaniu z placebo u około 50 pacjentów z postępującym stwardnieniem rozsianym, a głównym celem było oszacowanie, w jaki sposób leczenie wpływa na wskaźniki niepełnosprawności. Wyniki drugiej fazy badania spodziewane są w tym roku.
W niedawno opublikowanym badaniu naukowcy z Tisch przeprowadzili serię eksperymentów komórkowych w celu lepszego zrozumienia mechanizmów biologicznych, dzięki którym terapia MSC-NP może być korzystna w SM.
„Potrzebne jest lepsze zrozumienie mechanizmów leżących u podstaw skuteczności terapeutycznej MSC-NP, aby zoptymalizować tę strategię w leczeniu SM” – napisał zespół.
Naukowcy dokładnie zbadali, w jaki sposób MSC-NP wpływają na mikroglej, rodzaj komórek odpornościowych znajdujących się w mózgu i rdzeniu kręgowym. W przypadku stwardnienia rozsianego komórki te są aktywowane w celu promowania stanu zapalnego, który, jak się uważa, przyczynia się do postępu choroby.
Kiedy naukowcy wyhodowali mikroglej w tej samej hodowli co MSC-NP, mikroglej wykazywał znacznie mniejszą aktywność zapalną, z niższymi poziomami białek prozapalnych. Zamiast tego mikroglej uzyskał właściwości bardziej związane z naprawą i regeneracją tkanek.
„To badanie jest pierwszym, które pokazuje, że MSC-NP promują polaryzację mikrogleju z fenotypu prozapalnego do prozapalnego” – piszą naukowcy.
Podobne wyniki uzyskano, gdy naukowcy hodowali MSC-NP w hodowli przez pewien czas, a następnie usunęli je i zamiast tego hodowali mikroglej w hodowli. Wskazuje to, że wpływ MSC-NP na mikroglej nie był spowodowany samymi komórkami, ale raczej cząsteczkami sygnałowymi wydzielanymi przez MSC-NP. Nazywa się to działaniem parakrynnym.
Stwierdzono, że TGF-beta jest głównym modulatorem aktywności mikrogleju
Eksperymenty ujawniły następnie białko sygnalizacyjne zwane TGF-beta jako kluczowy czynnik aktywności mikrogleju. Blokowanie aktywności TGF-beta, która jest wytwarzana przez MSC-NP, może zmniejszyć przeciwzapalne działanie MSC-NP na mikroglej.
Niniejsze badanie daje ważny wgląd w mechanizm działania MSC-NP na mikroglej i sugeruje, że niektóre parakrynne działanie MSC-NP można przypisać TGF-β.[beta] podsumowali badacze.
powiedział Saud Sadiq, MD, współautor badania oraz dyrektor i główny naukowiec w Tech.
„Z niecierpliwością czekamy na wykorzystanie tych badań, aby pogłębić naszą wiedzę na temat terapii MSC-NP i jej wpływu na pacjentów, a także mikrogleju jako celu terapeutycznego” – dodał Sadek.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
PET/CT ma przewagę nad MRI w wykrywaniu przerzutów do kości w kręgosłupie
Aktywna służba wojskowa może zwiększać ryzyko urodzenia dziecka z niską masą urodzeniową u kobiet
Zdrowa dieta może zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia u osób, które przeżyły raka piersi