Recenzja LCD Soundsystem – Avengers Dancers Play Songs | System audio LCD

MSuper noclegi stały się stereotypową walutą dla artystów, którzy mają siłę trakcyjną, aby wypełnić place, a mimo to wolą pocić się w odległości spaceru od wiernych. dla System audio LCDco oznacza tygodniowe przejęcie Brixton Academy w celu uczczenia jej dwudziestej rocznicy, z liderem grupy Jamesem Murphym, wybitnym misjonarzem disco stulecia, który zdecydował się odpoczywać tylko czwartego, a nie siódmego.

Reputacja Murphy’ego jako rzecznika pokoleniowego zyskała kilka hitów w ostatnich latach, głównie z powodu oscylowania między światowym zmęczeniem a wątpliwymi wielkimi gestami: spróbowanie 20 randek w Nowym Jorku podczas gwałtownego wzrostu Covid zeszłej zimy, szylingi za kryptowalutęlub odwróć ścieżkę po ekstrawagancko uścisnąć dłoń emeryturę.

Wydaje się, że nikogo w Brixton to nie obchodzi. Atmosfera jest karnawałowa, z zamkniętym tłumem śledzącym szczekające klipy Murphy’ego i kolejne klipy, gdziekolwiek prowadzą. Szybujący ryk wita kolumnę światła odbijającego się od górnej kuli dyskotekowej podczas Get Innocuous! , powolna przysłona w arcydziele LCD, Sound of Silver z 2007 roku, staje się głośniejsza, gdy zacieniona kurtyna rzeczywistych ekranów LCD pojawia się w kształcie błyskawicy DFA. Później syntezujące pulsowanie ołowiu Someone Rite zostało przeniesione jako hymn na tarasie, czego można przypuszczać, że Murphy nie spodziewał się, pisząc wiersz na temat śmierci swojego przewodnika.

Grupa cały czas jest wzburzona i przezabawna. Doyle też gorąca frytka Zdecydowanie najtwardszy gitarzysta w niezależnej pracy – wydaje się, że większość swojego dwugodzinnego okresu spędza z nogami nad ziemią, podczas gdy Murphy patroluje scenę, kopiąc przez chwilę wbijający się talerz Pata Mahoneya, a następnie klękając przed Nancy Wang z mikrofonem w dłoni Następny. (Jednak notorycznie zabłocony Brixton dusi swoje rany między piosenkami i sprawia, że ​​The Shepherds Bell jest bezradny.)

Podczas gdy debiut zawiera żwawe tempo przez pozłacane hymny zespołu (New York I Love You…, Dance Yrself Clean, All My Friends), serial czerpie z wczesnego materiału i tym samym oddaje hołd jednemu z nich. z najsilniejszych mocnych stron Jedności: ich pełne perkusji wiertła uderzają tak mocno, jak małe dławiki disco. To chwile pełnego przepływu, w których wyświetlacze LCD osiągają absolutną synchronizację z publicznością i sobą, i jawi się jako rodzaj nowoczesnego analogu do Talking Heads u szczytu ich mocy. Dla niektórych subiektywne mity mogą zostać ujawnione; W przeciwieństwie do tego, że system LCD Soundsystem może przynajmniej mieć kopię zapasową.