Pogoń za duszą trenera All Blacks Iana Fostera rozpoczyna się po historycznej przegranej z Irlandią

Richard Noller jest reporterem sportowym Stuff

Opinia: Nie wszyscy czarni są często oskarżani o bycie słabo zdyscyplinowanym tłumem.

Opierając się na dowodach tego, co wydarzyło się podczas ich przegranej 23-12 z Irlandią w Dunedin w sobotni wieczór, można sobie wyobrazić nawet najbardziej przebiegłych prawników, którzy z niepokojem przeżuwają rękawy, przygotowując się do obrony wszystkich czarnych w tak straszliwym oskarżeniu.

Problemy z dyscypliną muszą być niezwłocznie rozwiązywane. Może pojawić się kilka skarg na czerwoną kartkę za wymianę rekwizytów Angusa Ta’avao, żółtą dla skrzydłowego Leicester Fainga’anuku i Tighthead Prop Ofa Tuungafasi w pierwszej połowie testów na stadionie Forsyth Barr.

Złotą zasadą we współczesnej grze jest nie podawanie sędziemu i telewizji oficjalnych powodów, aby wiedzieć, czy wystąpiły okoliczności łagodzące podczas przeglądania materiału z incydentu. Trzy całkowicie czarne karty nie.

Tuungafasi miał również szczęście nie kosztować All Blacks kary za próbę wcześniejszego zablokowania Garry’ego Ringrose’a.

I pomyśleć, że Nowozelandczycy myśleli, że wszystko będzie dobrze po tym, jak All Blacks wygrali swój pierwszy test 42-19 w Eden Park w Auckland tydzień temu.

Myśleliśmy, że to pewne zwycięstwo było uspokajającym znakiem, ponieważ porażki z Francją i Irlandią w listopadzie były szokującą przeszkodą pod koniec długiej i wyczerpującej serii.

W tej chwili? Cóż, musimy zaakceptować pęknięcia, które pojawiły się w zbroi All Blacks podczas rundy północnej, nadal tam są.

Nic z tego nie jest dobre dla trenera Iana Fostera, który ponownie musi być przygotowany na odczuwanie gorąca za słaby występ.

All Blacks musieli iść do szpitala w Forsyth Barre. Niezastąpione prowadzenie 2:0 w trzech seriach testowych pozwoliłoby Fosterowi głębiej zagłębić się w swój zespół przed finałem w Wellington. Pozwoliłoby mu to dać niewykorzystanym graczom cenne minuty przed testami Bledisloe Cup i Rugby Championship oraz żonglować kombinacjami.

Teraz musi wysłać swoją najlepszą drużynę, wypełnioną najdalszymi napastnikami i najmądrzejszym i najbardziej oddanym następcą, na Sky Stadium na mecz, który musi zostać wygrany w przyszły weekend.

Jeśli wydarzy się coś nie do pomyślenia i wszyscy czarni natkną się na Irlandczyków w Wellington, Foster nie będzie potrzebował konsultanta PR, by ostrzec go o tym, co nas czeka.

Krytyka będzie ostra już po tym, co wydarzyło się w Dunedin. Jeśli nastąpi kolejna porażka, będzie poza zasięgiem. Po raz kolejny zostaną zadane pytania, czy jest odpowiednim człowiekiem, aby poprowadzić All Blacks do przyszłorocznego Pucharu Świata.

Jakby samo-sabotaż czerwonych i żółtych kartek nie był wystarczająco zły, All Blacks, tak jak to zrobili w Eden Park, nie zrobili sobie żadnych przysług, powolnym startem w każdej połowie.

Świadectwem ich wytrwałości było to, że udało im się utrzymać blisko siebie, a późny Bowden Barrett starał się zapewnić, że mieli tylko trzy punkty straty w pierwszej połowie.

Ale został zredukowany do 14 mężczyzn, a gdy Ardie Savea nr 8 nie mógł wrócić po zejściu, aby umożliwić alternatywnemu rekwizytowi wejście na pole, wyczerpani All Blacks zaczęli wyglądać jak obrzydliwy tłum, a nie elitarna jednostka broniąca dumnego rekordu ziemia ojczysta.

Stracili panowanie nad sobą, popełnili błędy w obsłudze Zielonej Maszyny, która dostała się na ich twarze i nie mogli wywierać presji. Irlandczycy nie tylko mieli kapitana i pierwszego ósmego w rankingu Johnny’ego Sextona, który po cichu grał, ale mieli także front pack, który był bezpośredni, agresywny i niszczycielski.

Wszystkie rzeczy oczekiwane od wszystkich czarnych.

Foster bez wątpienia wprowadzi zmiany w kursie w Wellington.

Jeśli Sam Whitelock w pełni wyzdrowieje po wstrząsie mózgu, automatycznie przejdzie do blokady, a Scott Barrett może wrócić do wersji niewidomej.

David Haveli może wystartować jako drugi, a Will Jordan na pewno awansuje z rezerwy do prawego skrzydła. Caleb Clark, jeśli będzie pasował, mógłby zastąpić Fainga’anuku po drugiej stronie. Coś musi się zmienić.