To zdjęcie przedstawia największą do tej pory parę gwiazd macierzystych planety, b Centauri, oraz jej gigantyczną planetę b Centauri b. Po raz pierwszy astronomowie bezpośrednio zaobserwowali planetę krążącą wokół pary gwiazd tak masywnych i gorących. Para gwiazd, która ma całkowitą masę co najmniej sześć razy większą od masy Słońca, jest jasnym obiektem w lewym górnym rogu obrazu, a otaczające ją jasne i ciemne pierścienie są artefaktami optycznymi. Planeta, którą można zobaczyć jako jasną kropkę w prawym dolnym rogu kadru, jest dziesięć razy większa od Jowisza i okrąża tę parę sto razy dalej niż Jowisz okrąża Słońce. Drugi jasny punkt na obrazie (prawy górny róg) to gwiazda w tle. Wykonując różne zdjęcia w różnym czasie, astronomowie byli w stanie odróżnić planetę od gwiazd tła. Zdjęcie zostało zrobione przez instrument SPHERE na należącym do ESO teleskopie VLT z kręgiem koronowym, który zablokował światło z masywnego układu gwiazd i pozwolił astronomom odkryć słabą planetę. Źródło: ESO/Janson i in.
Europejskie Obserwatorium Południowe bardzo duży teleskop (ten któryVLT) wykonał zdjęcie planety krążącej wokół b Centauri, układu dwugwiazdowego, który można zobaczyć gołym okiem. Jest to najgorętszy i najbardziej masywny system gwiezdny odkryty do tej pory, a planeta została zaobserwowana na orbicie około 100 razy większej od odległości. Jowisz krąży wokół słońca. Niektórzy astronomowie uważają, że planety nie mogą istnieć wokół gwiazd o tak masywnej masie i cieple – aż do teraz.
Markus Jansson, astronom z Uniwersytetu Sztokholmskiego w Szwecji i pierwszy autor nowego badania opublikowanego dzisiaj (8 grudnia 2021 r.) wyjaśnia w charakter temperamentu.
Znajdujący się około 325 lat świetlnych od nas, w konstelacji Centaura, dwugwiazdkowy system b Centauri (znany również jako HIP 71865) ma masę co najmniej sześć razy większą od Słońca, co czyni go zdecydowanie najmasywniejszym układem z otaczającą go planetą zostało potwierdzone. Jak dotąd nie zaobserwowano żadnych planet wokół gwiazdy trzykrotnie większej od masy Słońca.
Większość masywnych gwiazd jest również bardzo gorąca i ten układ nie jest wyjątkiem: jego główną gwiazdą jest tak zwana gwiazda typu B, która jest ponad trzy razy gorętsza niż Słońce. Ze względu na ekstremalną temperaturę emituje duże ilości promieniowania ultrafioletowego i rentgenowskiego.
Przedstawione przez artystę zbliżenie planety b Centauri b, która krąży wokół układu podwójnego o masie co najmniej sześć razy większej od masy Słońca. To najmasywniejszy i najgorętszy układ gwiezdny, jaki kiedykolwiek odkryto. Planeta ma masę dziesięć razy większą od Jowisza i krąży wokół układu dwóch gwiazd w odległości 100 razy większej od odległości, jaką Jowisz okrąża wokół Słońca. Źródło: ESO/L. Calsada
Duża masa i ciepło tego typu gwiazd ma silny wpływ na otaczający gaz, który musi przeciwdziałać powstawaniu planet. W szczególności im gorętsza jest gwiazda, tym więcej wytwarza promieniowania o wysokiej energii, co powoduje szybsze parowanie otaczającej materii. „Gwiazdy typu B są ogólnie uważane za bardzo destrukcyjne i niebezpieczne środowiska, dlatego sądzono, że tworzenie wokół nich dużych planet jest bardzo trudne” – mówi Janson.
Ale nowe odkrycie pokazuje, że planety w rzeczywistości mogą powstawać w tak intensywnych układach gwiezdnych. „Planeta w B Centauri jest obcym światem w środowisku bardzo odmiennym od tego, którego doświadczamy tutaj na Ziemi iw naszym Układzie Słonecznym” – wyjaśnia współautorka Gayathri Viswanath, doktorantka na Uniwersytecie Sztokholmskim. „To trudne środowisko, zdominowane przez intensywne promieniowanie, w którym wszystko jest na gigantyczną skalę: gwiazdy są większe, planeta jest większa, odległości są większe”.
W rzeczywistości odkryta planeta, zwana b Centauri (AB) b lub b Centauri b, jest również ekstremem. Jest dziesięć razy większa od Jowisza, co czyni ją jedną z najmasywniejszych planet, jakie kiedykolwiek znaleziono. Co więcej, krąży wokół układu gwiezdnego po jednej z najszerszych dotychczas odkrytych orbit, w zdumiewającej odległości 100 razy większej niż odległość Jowisza od Słońca. Ta duża odległość od centralnej pary gwiazd może być kluczem do przetrwania planety.
Wyniki te są możliwe dzięki instrumentowi SPHERE (Advanced High Contrast Exoplanet Search) zamontowanemu na VLT ESO w Chile. Sphere już wcześniej z powodzeniem sfotografował wiele planet krążących wokół gwiazd innych niż Słońce, w tym wykonał pierwsze zdjęcie dwóch planet krążących wokół gwiazdy podobnej do Słońca.
Ten diagram pokazuje położenie układu b Centauri, największej i najgorętszej pary gwiazd macierzystych planety do tej pory. Ta mapa pokazuje większość gwiazd widocznych gołym okiem w dobrych warunkach, a sam system zaznaczono czerwonym kółkiem. Źródło: ESO, IAU, Sky & Telescope
Jednak SPHERE nie była pierwszym instrumentem, który wizualizował tę planetę. W ramach swoich badań zespół przyjrzał się archiwalnym danym z systemu b Centauri i odkrył, że planeta została sfotografowana ponad 20 lat temu przez 3,6-metrowy teleskop ESO, chociaż nie była wówczas rozpoznawana jako planeta.
Dzięki Bardzo Dużemu Teleskopowi ESO (ELT), który ma rozpocząć obserwacje jeszcze w tej dekadzie, oraz dzięki ulepszeniom VLT, astronomowie mogą być w stanie ujawnić więcej na temat składu i cech tej planety. „To będzie ciekawe zadanie, aby dowiedzieć się, jak mogło powstać, a to jest w tej chwili tajemnicą” – podsumowuje Janson.
Odniesienie: „Broadly Orbiting Giant Planet in High Mass Binary System Centauri” 8 grudnia 2021 r., Dostępne tutaj. charakter temperamentu.
DOI: 10.1038 / s41586-021-04124-8
Zespół składa się z Marcusa Janssona (Wydział Astronomii Uniwersytetu Sztokholmskiego, Szwecja) [SU]), Raffaele Gratton (Obserwatorium Astronomiczne INAF w Padwie, Włochy) [INAF-Padova]), Laetitia Rodette (Cornell Center for Astrophysics and Planetary Science, Department of Astronomy, Cornell University, USA), Arthur Vigan (Aix-Marseille University, CNRS, Francuskie Narodowe Centrum Badań Kosmicznych, Astrophysics Laboratories w Marsylii, Francja [LAM]), Mickaël Bonnefoy (Uniwersytet Grenoble Alpes, CNRS, Instytut Nauk Planetarnych i Astrofizyki, Francja [IPAG] i LAM), Philippe Delorme (IPAG), Eric E. Mamayk (Jet Propulsion Laboratory, Caltech, USA) [JPL]), Sabine Reffert (Państwowe Obserwatorium, Heidelberg University Astronomy Center, Niemcy) [ZAH]), Lukas Stock (ZAH i IPAG), Gabriel-Dominique Marleau (Instytut Astronomii i Astrofizyki, Uniwersytet w Tybindze, Niemcy; Instytut Fizyki, Uniwersytet w Bernie, Szwajcaria [UNIBE]; Max-Planck-Institut für Astronomie, Heidelberg, Niemcy), Maud Langlois (Lion Astrophysics Research Center [CRAL]Silvano, CNRS, Université Lyon, Francja), Gaël Chauvin (Unidad Mixta Internacional Franco-Chilena de Astronomía, CNRS/INSU i Departament Astronomii, Universidad de Chile, Santiago, Chile oraz Instytut Planetologii i Astrofizyki, Grenoble, Francja), Silvano Desidera (INAF-Padova), Simon Ringqvist (SU), Lucio Mayer (Centrum Fizyki Teoretycznej i Kosmologii, Instytut Nauk Obliczeniowych, Uniwersytet w Zurychu, Szwajcaria [CTAC]), Gayatri Viswanath (SU), Vito Squishiarini (INAF-Padova, Wydział Fizyki i Astronomii „Galileo Galilei”, Uniwersytet w Padwie, Włochy), Michael R. Mayer (Wydział Astronomii Uniwersytetu Michigan, USA), Matthias Samland (SU i MPIA), Simon Petrus (IPAG), Ravit Helled (CTAC), Matthew A. Kenworthy (Obserwatorium w Leiden, Uniwersytet w Leiden, Holandia), Sascha P. Quanz (ETH Zurich, Instytut Fizyki Cząstek i Astrofizyki, Szwajcaria) [ETH Zurich]), Beth Biller (Scottish Universities Physics Alliance, Institute of Astronomy, Royal Observatory, University of Edinburgh, UK), Thomas Henning (MPIA), Dino Mesa (INAF-Padova), Natalia Engler (ETH Zurich), Joseph Carson (College of Charleston, Wydział Fizyki i Astronomii, USA).
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Najnowsze badania dotyczące menopauzy i terapii, które naprawdę działają – małe rzeczy
Badania wzroku pozwalają przewidzieć rozwój choroby Parkinsona
WHO aktualizuje terminologię dotyczącą chorób przenoszonych drogą powietrzną