Nowa Zelandia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich, od najgorszego do najlepszego: część 2

W ubiegłym roku minęła setna rocznica tego wydarzenia Pierwszy oficjalny występ Nowej Zelandii w Igrzyskach Olimpijskich.

Po rocznym oczekiwaniu dłuższym niż oczekiwano, obecna grupa sportowców z niecierpliwością czeka na uczczenie tej rocznicy, oferując najważniejsze miejsce – przy stole medalowym.

Ale co z naszą poprzednią ofertą w Sports Extravaganza?

Czytaj więcej:
* Nowa Zelandia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich, od najgorszego do najlepszego: część 2
* Gry pamięciowe: Gimnastyczny wyścig oddechowy o brąz
* A złoty medal trafia do… Covid-19: Czy powinniśmy zorganizować igrzyska olimpijskie?

Związek Nowej Zelandii z Letnimi Igrzyskami sięga właściwie Paryża 1900, gdzie Victor Lindbergh zdobył złoty medal jako członek brytyjskiej drużyny waterpolo. W 2014 roku Lindberg został oficjalnie uznany za pierwszego Nowozelandczyka, który wziął udział w igrzyskach olimpijskich.

W kolejnych igrzyskach w 1908 i 1912 roku kiwi brali udział pod szyldem „Australia”, ale nowozelandzka drużyna olimpijska urodziła się dopiero w Antwerpii w 1920 roku.

Od tego czasu stan rywalizował w każdym turnieju z mieszanymi wynikami. Ponieważ Tokio zbliża się wielkimi krokami, do rankingu występów Nowej Zelandii na 23. Igrzyskach Olimpijskich przyjęliśmy ten sam system rankingowy „złoty pierwszy”, który został zastosowany w tabeli medalowej, który zostanie ujawniony w tym tygodniu.

18. Berlin 1936

7 sportowców jedno złoto

Dzięki cennemu doświadczeniu zebranemu cztery lata temu, Jack Lovelock wyprodukował „najlepiej wykonany wyścig w moim życiu” w finale na 1500 mm – I jeden z najwspanialszych momentów w historii olimpijskiej Nowej Zelandii.

Lovelock zmierzył swój bieg do domu do perfekcji, pokonując załadowane pole na ostatnich 300 metrach, aby wygrać w rekordowym czasie. Pokonał m.in. Glenna Cunninghama, uważanego za największego amerykańskiego napastnika wszechczasów oraz obrońcę tytułu Luigiego Becaliego, zdobywając pierwsze złoto Nowej Zelandii w lekkiej atletyce i jedyny medal w Berlinie.

17. Amsterdam 1928

10 sportowców, 1 złoto

Drużyna Nowej Zelandii w końcu zdobyła swój pierwszy złoty medal po tym Bokser Ted Morgan ogarnął wszystkich przybyłych na czele dywizji półśredniej. Do tego momentu jedynym kiwi, który zasmakował złota, był mistrz pływania Malcolm, który był częścią australijskiej drużyny sztafetowej 4×200 m stylem dowolnym w Australii w 1912 roku.

16. Helsinki 1952

15 sportowców, 1 złoty, 2 brązowy

Z perspektywy kiwi, Helsinki należą do Yvette Corlette (z domu Williams). Kontrowersyjnie zdyskwalifikowana cztery lata temu z igrzysk olimpijskich w Londynie, Corlett odpowiedziała, że ​​została pierwszą kobietą, która zdobyła złoty medal olimpijski w Nowej Zelandii, a następnie pobiła rekord w skoku w dal.

Pływak Jan Stewart (w stylu grzbietowym na 100 m kobiet) i płotkarz John Holland (w biegu na 400 m przez płotki mężczyzn) również finiszowali na podium w swoich zawodach, co czyni je pierwszymi igrzyskami olimpijskimi, w których drużyna Nowej Zelandii zdobyła więcej niż jeden medal.

15. Miasto Meksyk 1968

52 sportowców, 1 złoty, 2 brązowy

Czterech mężczyzn w składzie Warren Cole, Ross Colling, Simon Dickey, Dick Joyce i Dudley Storey oszołomiło boisko, zdobywając jedyny złoty medal Nowej Zelandii w Meksyku.

Mike Ryan wykonał oszałamiający występ na dużej wysokości, aby zdobyć brąz w maratonie mężczyzn, który strzelec Ian Ballinger spotkał podczas imprezy z karabinami 50-metrowymi.

14. Sydney 2000

151 sportowców, 1 złoty, 3 brązowy

Ponieważ Igrzyska Olimpijskie odbywały się głównie na naszym podwórku po raz drugi w historii, oczekiwania w drodze do Sydney były wysokie. Zamiast tego 150-osobowy zespół Nowej Zelandii powrócił z czterema drobiazgami.

Po jałowej spływie kajakowym z 1984 roku, Rob Waddell ogłosił złoty wiek sportu dzięki zwycięstwu w wiosłach singli (Od tego czasu Nowa Zelandia zdobyła 12 medali wioślarskich.)

Barbara Kendall i Aaron McIntosh zdobyli brąz w skateboardingu, stając się pierwszą kobietą Kiwi, która zdobyła medal w trzech kolejnych meczach. Starszy kolarz Mark Todd również zajął trzecie miejsce w trzydniowej imprezie.