„Mała książeczka” z 10 wierszami Charlotte Bronte Worth 1,25 miliona dolarów zwraca Strona główna | Charlotte Bronte

Mała książeczka, mniejsza niż karta do gry i zawierająca 10 oszałamiających nieopublikowanych wierszy, wraca do jego domu w West Yorkshire, gdzie 13-latek z miłością napisał ją w 1829 roku. Charlotte Bronte.

Zagubiona myśl, kupiona w Nowym Jorku za 1,25 miliona dolarów (1 milion funtów) z myślą o Haworth i mająca wymiary zaledwie 10 cm na 6 cm, jest prawdopodobnie centymetrem za centymetrem, najcenniejszym rękopisem literackim, jaki kiedykolwiek powstał. wszystko.

Jego wartość artystyczna jest również przez dach. „To naprawdę wyjątkowe” – powiedziała Ann Dinsdale, główny koordynator Plebania Brontë Muzeum. „Całkowicie nie mogę w to uwierzyć. Jeszcze nie byłem w stanie tego wszystkiego pojąć.”

Rękopis jest jedną z „małych książeczek” napisanych, gdy Charlotte i jej rodzeństwo Emily, Anne i Branwell byli dziećmi. Rękopisy są często pisane dla żołnierzy igrzysk Branwell i podkreślają ich niesamowitą kreatywność i talent.

pt. „Księga Rehmsa” [sic] Charlotte Bronte Sprzedane przez nikogo i wydrukowane przez siebie” to zbiór 10 wierszy, które napisała jako 13-latka.

„Jest znana ze swoich powieści, ale Charlotte początkowo chciała zostać poetką” – powiedział Dinsdale. „Wiemy, że wysłała próbki swojej poezji do nagradzanego poety i powiedziała mu o swojej ambicji zostania poetką, i to jest w porządku”.

Laureat poety Robert Southey, który haniebnie odradzał jej pracę literacką. „Literatura nie może być kobiecą sprawą życiową: i nie powinna nią być” on napisał.

Tytuły wierszy były znane koneserom i daleko im do odosobnionej plebanii i bagiennych krain wiatrów. Yorkshire. Obejmują one oglądanie ruin Wieży Babel, pieśni wygnania i medytacje podczas podróży po kanadyjskim lesie.

Co zaskakujące, same wiersze nie zostały opublikowane, sfotografowane, skopiowane, a nawet streszczone.

Książka Ryhmesa jest ostatnią z ponad dwudziestu książek-miniatur stworzonych przez Charlotte, które pozostały w prywatnych rękach. Ostatni raz widziano go na aukcji w Nowym Jorku w 1916 roku, gdzie sprzedano go za 520 dolarów. Wtedy jego miejsce pobytu zniknęło lub pozostało nieznane do tej pory.

Kiedy okazało się, że książka będzie jedną z gwiazd minionego weekendu Międzynarodowe Targi Książki Archeologicznej w Nowym JorkuWiodąca brytyjska organizacja charytatywna zajmująca się dziedzictwem literackim.

ten Przyjaciele Bibliotek Narodowych (FNL) Został założony w 1931 roku, aby pomóc zachować pisaną i drukowaną historię Wielkiej Brytanii. To był jeden z jej największych przebojów zeszłego roku Zebrał 15 milionów funtów, aby uratować Bibliotekę Honesfieldbezprecedensowa skarbnica dziedzictwa literackiego i cudów, zawierająca list, w którym Jane Austen przepowiada koniec romansu.

Jordi Gregg, prezes FNL, powiedział, że mają tylko dwa tygodnie na zebranie pieniędzy na zakup książki, co było trudnym zadaniem.

„Ocalenie małej książeczki Charlotte Bronte to ogromny zysk dla Wielkiej Brytanii” – powiedział. „Zwrócenie tego literackiego skarbu do domu wielebnego Bronte, gdzie został napisany, jest interesujące zarówno dla uczonych, jak i studentów studiujących jednego z naszych największych pisarzy”.

Wśród odbiorców, którzy przekazali pieniądze na zakup książki, majątek TS Eliota i Fundacja Garfielda Westona.

Rękopis został przekazany Towarzystwu Bronte, którego muzeum w Haworth mieści największą na świecie kolekcję rękopisów Bronte. Ma już dziewięć małych książek, a wkrótce dołączy do niej kolejne siedem książek z Honresfield Library.

Dinsdale powiedział, że jest możliwe, że cała czwórka Brontë pisała książki lub małe czasopisma jako dzieci, chociaż ani Anne, ani Emily nie przeżyły żadnego z nich.

Czwórka rodzeństwa stworzyła ewoluujący świat fantasy z narodem zwanym Angria i miastem o nazwie Glasstown, wypełnionym bohaterami z dzieciństwa. Stamtąd pochodziły jedne z największych powieści, nie bardziej niż Jane Eyre z Charlotte i Emily Wichrowe Wzgórza.

Dinsdale powiedział, że to bardzo ekscytujące być odbiorcą tak „nadzwyczajnej i nieoczekiwanej” darowizny.

„Zawsze jest to wzruszające, gdy przedmiot należący do rodziny Brontë zostaje przyniesiony do domu, a ta ostatnia mała książeczka, która pochodzi z miejsca, w którym została napisana, gdy sądzono, że została zgubiona, jest dla nas bardzo wyjątkowa”.