Kompleksowy przegląd metaanaliz/przeglądów systematycznych wyników COVID-19 u pacjentów z cukrzycą i bez cukrzycy z całego świata wykazał ogólnie gorsze wyniki u pacjentów z COVID-19 z cukrzycą — z różnicami geograficznymi.
Wiadomo, że cukrzyca jest czynnikiem ryzyka złego rokowania w COVID-19, ale po raz pierwszy w badaniu przyjrzano się ryzyku, biorąc pod uwagę lokalizację pacjentów. W badaniu cukrzyca prawie podwoiła śmiertelność z powodu COVID-19, ale dobra kontrola stężenia glukozy była czynnikiem ochronnym i wydaje się, że różni się to w wielu badanych krajach, a także w poszczególnych krajach.
Przegląd obejmował 270 000 uczestników z badaniami z Ameryki Północnej, Europy, Bliskiego i Dalekiego Wschodu. To było niedawno opublikowany w Choroby endokrynologiczne, cukrzyca i metabolizm dr Stavroula Kastora z Uniwersytetu w Aberdeen w Wielkiej Brytanii i jego współpracownicy.
W zbiorczych wynikach: „Ludzie z cukrzycą byli 1,87 razy bardziej narażeni na zgon z powodu COVID, 1,59 razy częściej byli przyjmowani na OIOM, 1,44 razy wymagali wentylacji i 2,88 razy częściej byli klasyfikowani jako ciężcy lub krytyczni. w porównaniu do pacjentów bez cukrzycy.” Anne L. Peters, MD, która nie była zaangażowana w te badania, została podsumowana w e-mailu do Medscape Wiadomości medyczne.
powiedział Peters, MD, profesor medycyny na Uniwersytecie Południowej Kalifornii (USC) w Keck School of Medicine w Los Angeles. Starsi pacjenci, którzy byli leczeni Insulina Zauważyła, że wyniki były gorsze, a ludzie, którzy lepiej kontrolowali poziom cukru we krwi, radzili sobie lepiej.
„Odkrycia te są interesujące, ponieważ ujawniają, że złe wyniki z powodu COVID-19 u pacjentów z cukrzycą można zmniejszyć we właściwych warunkach” – powiedział Peters.
Zauważyła jednak również, że chociaż odkrycia ujawniły różnice w wynikach między krajami, „istnieją różnice w wynikach w obrębie kraju”. Na przykład w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii wyniki różniły się w przeglądzie w zależności od tego, czy ludzie mieszkali na obszarze o wyższych czy niższych zasobach opieki zdrowotnej.
Castura mówi, że odkrycia powinny być sygnałem alarmowym.
„Pokazujemy, że dobra kontrola glikemii może być czynnikiem ochronnym w świetle zgonów związanych z COVID-19” – zauważyła w komunikacie prasowym ze swojego uniwersytetu. „Wreszcie zidentyfikowaliśmy rozbieżność w wynikach COVID-19 między światem wschodnim a światem zachodnim” – dodała.
Zauważyła, że „w świetle trwającej epidemii wzmocnienie poradni diabetologicznych, zapewnienie ciągłej obserwacji pacjentów z cukrzycą i poprawa ich kontroli glikemii może znacznie zwiększyć szanse na przeżycie po zakażeniu COVID-19”.
Francisco J. Pasquale, MD, MPH, który nie był zaangażowany w badania, zgodził się. Powiedział w e-mailu do Medscape Wiadomości medyczne.
Pasquale jest profesorem nadzwyczajnym endokrynologii w Szkole Medycznej Uniwersytetu Emory w Atlancie w stanie Georgia.
Peters podsumował również: „Musimy być czujni w naszych wysiłkach na rzecz poprawy kontroli cukrzycy na całym świecie, aby pomóc zmniejszyć zachorowalność i śmiertelność związaną z cukrzycą oraz zakażenie COVID-19”.
Paskill spekulował, że wiele czynników może wyjaśniać różne wyniki COVID-19 u pacjentów z cukrzycą i bez cukrzycy w różnych częściach świata.
Mogą one obejmować różne praktyki szpitalne, dostępność łóżek szpitalnych, kryteria przyjęcia na OIT, alternatywy leczenia, opracowanie i zatwierdzenie wytycznych dotyczących leczenia, czas zakażenia COVID-19 (wcześnie lub późno w epidemii) oraz wariant wirusa.
Dodał, że różnice w „wdrożeniu wytycznych kontroli glikemii, a także w stosowaniu/dostępności różnych środków hiperglikemicznych, zarówno przed przyjęciem, jak i w trakcie hospitalizacji, mogą również wyjaśniać niektóre rozbieżności między krajami”.
Przyjęcie na oddział intensywnej terapii, potrzeba respiratora, śmierć
Naukowcy dokonali kompleksowego przeglądu innych przeglądów — na podstawie 158 oryginalnych artykułów (148 badań retrospektywnych i 10 badań prospektywnych, w tym 15 preprintów) — opublikowanych 30 sierpnia 2021 r.
Dwadzieścia dwa badania przeprowadzono w Unii Europejskiej (Dania, Francja, Włochy, Hiszpania, Szwajcaria i Wielka Brytania), 90 z Dalekiego Wschodu (Chiny i Korea) i 16 z Bliskiego Wschodu (Iran, Irak, Izrael). , Kuwejtu, Omanu, Kataru i Turcji) oraz 30 osób z Ameryki Północnej (29 ze Stanów Zjednoczonych i jeden z Meksyku).
Prawie wszystkie badania przeprowadzono u pacjentów hospitalizowanych, z wyjątkiem jednego, który pochodził z domu opieki.
Całkowita próba liczyła 270 212 pacjentów, z których 57 801 zdiagnozowano cukrzycę (488 to stan przedcukrzycowy). cukrzyca typu 1 a 57 313 miało cukrzycę typu 2.
Ogółem na OIT przyjęto 19% pacjentów, 12% podłączono do respiratora, a 13,5% zmarło podczas obserwacji.
W 59 badaniach, które dotyczyły przyjęcia na OIT, ten wynik był bardziej prawdopodobny wśród pacjentów z cukrzycą niż bez cukrzycy (iloraz szans). [OR]1,59; s = 0,005), głównie z powodu zwiększonego ryzyka przyjęcia cukrzycy na oddział intensywnej terapii w 29 badaniach z Dalekiego Wschodu (OR 1,94; s <.0001).
Nie stwierdzono ogólnego zwiększonego ryzyka przyjęcia na OIT u pacjentów z COVID i cukrzycą (w porównaniu z brakiem cukrzycy) w ośmiu badaniach z Bliskiego Wschodu (OR 1,32; s = 0,26), dziewięć badań z Unii Europejskiej (OR, 1,20; s = 0,16) lub 13 badań z Ameryki Północnej (OR 1,57; s = 0,36).
W 83 badaniach oceniających potrzebę respiratora, ogólnie rzecz biorąc, było większe zapotrzebowanie u pacjentów z cukrzycą niż u osób bez cukrzycy (OR, 1,44; s <.0001).
Wśród pacjentów z COVID pacjenci z cukrzycą wykazywali zwiększoną ogólną potrzebę respiratora w 10 badaniach z Bliskiego Wschodu (OR 2,02; s = 0,01), 51 badań z Dalekiego Wschodu (OR 1,61; s = 0,0001) oraz osiem badań z Europy (OR, 1,26; s <.0001), ale nie w 14 badaniach północnoamerykańskich (OR 0,71; s = 0,19).
Ogólnie w 136 badaniach dotyczących śmiertelności pacjenci z cukrzycą i COVID-19 mieli zwiększone ryzyko zgonu podczas obserwacji (OR 1,75; s <.0001). Dotyczyło to również pacjentów z cukrzycą w 77 badaniach z Dalekiego Wschodu (OR 2,40) i 15 badań z Bliskiego Wschodu (OR 1,71; s <.0001), 18 badań z Europy (OR 1,47; s = 0,04) oraz 14 badań północnoamerykańskich (OR 1,42; s = .04), który przyjrzał się temu wynikowi.
Książka nie wspominała o żadnych istotnych związkach finansowych. Peters poinformował, że otrzymuje wynagrodzenie za doradztwo od firm Abbott, Novo Nordisk, AstraZeneca, Zelandia, Vertex i Medscape, finansowanie badań od firm Abbott, Dexcom i Insulet oraz posiada opcje na akcje w Omaha Health i Tilladoc.
Endocrinol Diab Metab. Opublikowano online 20 kwietnia 2022 r. Artykuł – Towar
Aby uzyskać więcej wiadomości na temat cukrzycy i endokrynologii, śledź nas dalej Świergot I Facebook.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Ankieta wykazała, że 1 na 5 osób błędnie uważa, że demencja jest normalną częścią starzenia się
Najdłuższe badanie oceniające pogorszenie funkcji poznawczych u dorosłych z drżeniem samoistnym
Badania: Móżdżek może odgrywać kluczową rolę w autyzmie