Biopsje płynne mogą przewidzieć odpowiedź na leczenie raka przełyku

Znaki życiowe są jak X na mapie skarbów, ale zamiast wskazywać lokalizację odkrytych fortun, wskazują stan zdrowia danej osoby. Typowe biomarkery obejmują specyficzne cząsteczki RNA lub białka znajdujące się w tkankach i płynach ustrojowych, które mogą pokazać lekarzom, że pacjent ma określoną chorobę lub może dobrze reagować na określony plan leczenia. Biopsje płynne są atrakcyjnym nieinwazyjnym sposobem pomiaru poziomu biomarkerów w płynach ustrojowych. W artykule opublikowanym niedawno w Roczniki operacjiZespół kierowany przez naukowców z Tokyo Medical and Dental University (TMDU) informuje, w jaki sposób opracowali taką metodę do przewidywania wyników leczenia pacjentów po leczeniu raka płaskonabłonkowego przełyku (ESCC).

ESCC jest agresywną i śmiertelną chorobą. Dane ze Stanów Zjednoczonych wskazują, że 5-letnie przeżycie wynosi mniej niż 20%. Chirurgia jest typową metodą leczenia, ale naukowcy wykazali ostatnio, że dodanie nowej terapii adjuwantowej (NAT) może poprawić wskaźniki przeżycia pacjentów. NAT polega na zmniejszaniu guza za pomocą metod takich jak chemioterapia lub radioterapia przed zabiegiem chirurgicznym. Jednak nie wszyscy pacjenci reagują na NAT. Robienie tego niepotrzebnie w przypadku tych pacjentów może prowadzić do gorszych wyników. Dlatego grupa TMDU dąży do identyfikacji biomarkerów i cech, które mogą proaktywnie wskazywać na odpowiedź pacjenta z ESCC na NAT.

„Biomarkery molekularne mogą być bardzo przydatne przy podejmowaniu decyzji klinicznych” – mówi główny autor badania Keisuke Okono. „Chcieliśmy również przełożyć te biomarkery na łatwą w użyciu płynną biopsję”. W tym celu zespół pozyskał 128 próbek tkanek ESCC i 58 dopasowanych próbek surowicy z dwóch instytucji klinicznych. Surowicę pobrano przed jakąkolwiek terapią. NAT tych pacjentów obejmowała chemioterapię z 5-fluorouracylem i cisplatyną, a następnie operację 3 do 5 tygodni później. Patolodzy przeanalizowali następnie próbki chirurgiczne pozostałych komórek nowotworowych, co pomogło im zaklasyfikować pacjentów z ESCC do kategorii całkowitych, częściowych lub niereagujących na NAT.

„Następnie zbadaliśmy te próbki pacjentów pod kątem poziomów ekspresji cząsteczek, które zawierały trzy mRNA i cztery małe cząsteczki” – mówi Ajay Goel, starszy autor artykułu. „W poprzednich badaniach stwierdzono, że ten panel mRNA i mikroRNA skutecznie prognozuje odpowiedź pacjenta z ESCC na NAT”.

Po przeanalizowaniu danych przez grupę TMDU doszli do wniosku, że panel mRNA i mikroRNA ma znaczny potencjał predykcyjny. Co ciekawe, zintegrowanie panelu z danymi dotyczącymi objętości guza zwiększyło moc predykcyjną. Sygnatura mRNA/mikroRNA była najskuteczniejszą cechą kliniczną spośród różnych kombinacji. Jest skuteczny zarówno u pacjentów we wczesnym, jak i zaawansowanym stadium ESCC.

„Następnie użyliśmy próbek surowicy przed obróbką, aby przełożyć tę sygnaturę na test biopsji płynnej, a nasze podejście nadal zachowuje solidną zdolność do przewidywania odpowiedzi na NAT” – wyjaśnia Okono.

Podsumowując, biopsja płynna opracowana przez ten zespół może służyć jako nieinwazyjna metoda przewidywania odpowiedzi pacjenta z ESCC na NAT. Może to prowadzić do metod medycyny precyzyjnej, które znacznie poprawią rokowanie dla wielu pacjentów z tą chorobą.

odniesienie: Okuno K, Tokunaga M, Kinugasa Y, Baba H, Kodera Y, Goel A. Test biopsji płynu transkryptomicznego do przewidywania oporności na leczenie uzupełniające w raku płaskonabłonkowym przełyku. że. sorge. 2022; 0 (0). dui: 10.1097/SLA.0000000000005473

Ten artykuł został ponownie opublikowany z następujących Materiały. Uwaga: artykuł mógł zostać zmodyfikowany pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt z wymienionym źródłem.