Według nowej analizy, długotrwałe stosowanie guselkumabu (TREMFYA) w leczeniu łuszczycy i/lub łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) wiązało się ze spójnymi wynikami bezpieczeństwa, podobnymi do wyników placebo w poprzednich badaniach klinicznych.
W kompleksowej ocenie wcześniej opublikowanych danych dotyczących bezpieczeństwa terapii biologicznej, badacze zgłosili niewiele lub nie zgłosili żadnych przypadków rozwoju związanej z leczeniem choroby żołądka lub infekcji u ponad 2000 leczonych pacjentów. Odkrycia, które zostały zaprezentowane w tym tygodniu na dorocznej konferencji Clinical Rheumatology (CCR) East 2023 w Destin na Florydzie, stanowią najbardziej wszechstronną analizę wyników bezpieczeństwa guselkumabu do tej pory.
Naukowcy, kierowani przez dr Bruce’a Strobera, profesora dermatologii na Yale University School of Medicine i dermatologa z Dermatology Research Center w Central Connecticut, starali się zsyntetyzować dostępne dane z fazy 2 i 3, aby zapewnić kompleksowy profil bezpieczeństwa gucelkumab w zastosowaniu leczniczym łuszczyca Inhibitor interleukiny-23 (IL-23), jak donosi Strober i wsp., został poparty danymi z późnego stadium wskazującymi na jego korzyści i bezpieczeństwo u pacjentów z łuszczycą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz z aktywnym ŁZS.
Ich zintegrowana analiza obejmowała dane dotyczące bezpieczeństwa z 11 badań — 4 z nich dotyczyły łuszczycowego zapalenia stawów (Phase 2; Discovery-1; Discovery-2; COSMOS), a 7 dotyczyło łuszczycy (X-PLORE; VOYAGE 1 i 2; NAGIVATE; ORION ; ECLIPSE i STUDY). Rejestr japoński).
W badaniach dotyczących łuszczycy guselkumab podawano zwykle w postaci wstrzyknięcia podskórnego w dawce 100 mg na początku badania, w 4. tygodniu, a następnie co 8 tygodni. We wszystkich badaniach dotyczących łuszczycy, z wyjątkiem dwóch, pacjenci, którzy rozpoczęli leczenie placebo, byli przestawiani na guselkumab co 8 tygodni po 16. tygodniu. W badaniach z łuszczycowym zapaleniem stawów pacjenci otrzymujący placebo byli przestawiani na guselkumab co 4 lub 8 tygodni w 24. tygodniu.
Badacze wykorzystali dane dotyczące bezpieczeństwa podsumowane z części obserwowanych badań kontrolowanych placebo, a także do końca okresów sprawozdawczych do 5 lat u pacjentów z łuszczycą i do 2 lat u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Szukali wskaźników incydentów dla głównych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem, z korektami dotyczącymi czasu trwania obserwacji i zdarzeń na 100 pacjentolat.
W sumie Strober i współpracownicy obserwowali 10 787 pacjento-lat obserwacji dla guselkumabu – 8662 pacjentów z łuszczycą i 2125 pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Łączna liczba pacjentów leczonych guselkumabem wynosiła 4399-2891 z łuszczycą i 1508 z łuszczycowym zapaleniem stawów.
Zespół zaobserwował 281 (95% CI, 269-292) zdarzeń niepożądanych na 100 pacjento-lat wśród pacjentów leczonych guselkumabem w porównaniu z 272 (95% CI, 256-289) wśród pacjentów otrzymujących placebo w okresie placebo. Było mniej poważnych zdarzeń niepożądanych wśród pacjentów leczonych guselkumabem (5,6; 95% CI, 4,1-7,4) niż u pacjentów otrzymujących placebo (7,8; 95% CI, 5,3-11,2).
Częstość występowania poważnych infekcji (1,0; 95% CI, 0,5–2,0), nowotworów złośliwych (0,59; 95% CI, 0,19–1,37) i poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych (0,35; 95% CI, 0,07–1,02) wśród pacjentów leczonych guselkumabem na 100 pacjento-lat były podobne, jeśli nie niższe, niż wskaźniki dla pacjentów otrzymujących placebo.
W danych pacjentów zebranych według okresów sprawozdawczych z badań autorzy zaobserwowali tylko 1,8 (95% CI, 1,6–2,1) zdarzeń niepożądanych prowadzących do przerwania leczenia na 100 pacjento-lat wśród pacjentów leczonych guselkumabem.
Badacze napisali, że „wskaźniki ocenianych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem pozostały stałe do końca okresu sprawozdawczego dla pacjentów leczonych guselkumabem”. „U pacjentów leczonych gosilkumabem nie zgłoszono żadnych przypadków choroby Leśniowskiego-Crohna ani wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Nie zgłoszono żadnych reakcji podobnych do choroby posurowiczej ani reakcji anafilaktycznych związanych z guselkumabem. Nie zgłoszono żadnych zakażeń oportunistycznych u żadnego z pacjentów z łuszczycą leczonych guselkumabem”.
Zespół doszedł do wniosku, że ich kompleksowa analiza dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa guselkumabu w późnym stadium wykazała, że lek biologiczny był zdecydowanie i niezmiennie bezpieczny – nawet w porównaniu z odpowiednimi wcześniejszymi raportami.
„Częstość zdarzeń związanych z bezpieczeństwem u pacjentów leczonych guselkumabem była podobna do obserwowanej w przypadku placebo i pozostawała stabilna przez cały długoterminowy okres obserwacji” – napisali.
Bibliografia
- Strober B, Coates LC, UG, Rowland K i in. Bezpieczeństwo guselkumabu u pacjentów z łuszczycą: zintegrowana analiza 11 badań klinicznych fazy 2/3 w łuszczycy i łuszczycowym zapaleniu stawów. Referat przedstawiony na: Referat przedstawiony na: Annual Clinical Rheumatology (CCR) East Conference 2023. Destin, Floryda. 4-7 maja 2023 r.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Ryż trawiasty zyskuje przewagę konkurencyjną dzięki swoim dzikim sąsiadom
Somerset Dementia Group walczy ze piętnem diagnozy
Narzędzie AI przyspiesza klasyfikację guzów mózgu