Nauka nie zna żadnego kraju: badanie dziedzictwa Ludwika Pasteura

Rok 2022 to dwusetna rocznica urodzin Ludwika Pasteura. Odkrycia Pasteura pomogły położyć podwaliny pod nowoczesne zdrowie publiczne, mikrobiologię i medycynę. Jego spuścizna odbija się echem na wielu ulicach, szkołach i szpitalach noszących jego imię, a także w powszechnym stosowaniu pasteryzowanej żywności na całym świecie. Po swojej pionierskiej pracy nad szczepionkami weterynaryjnymi Pasteur opracował szczepionkę przeciwko wściekliźnie dla ludzi w 1885 roku, a jej sukces doprowadził do założenia specjalistycznego instytutu w Paryżu we Francji. Instytut Pasteura został zarejestrowany w 1887 roku jako Prywatna Korporacja Pożytku Publicznego, a jego statut stwierdza, że ​​podwójnym celem Instytutu jest „leczenie wścieklizny według metody opracowanej przez M. Pasteura” oraz „badanie złośliwych i zaraźliwych choroby”. W latach po jego otwarciu Pasteur i jego współpracownicy położyli podwaliny pod globalną sieć Instytutu Pasteura, tworząc stowarzyszone instytuty w obecnym mieście Ho Chi Minh (1891), Tunezji (1893), Algierii (1894) i później. Pasteur umiera w 1895 roku w Senegalu (1896) i Brazzaville (1908). Następnie powstały dodatkowe instytuty poza francuskim imperium kolonialnym, w tym Stambuł, Rio de Janeiro, Ateny, Teheran i St. Petersburg. Z biegiem czasu coraz więcej członków Sieci Pasteura

Inne instytucje przystąpiły do ​​Sieci, a czasem od niej odeszły, ale zawsze pod auspicjami rządów krajowych i zobowiązując się do przestrzegania Karty Sieci Basseterre,

⁴

Międzynarodowe trendy Instytutu Pasteura
Karta sieci Basseterre.

które promują autonomię, pracę zespołową i dzielenie się wiedzą w celu sprostania wyzwaniom naukowym i zdrowia publicznego.